“Ben jij nu ook een konijn geworden Ornelis?” En dat in 2020…

Mag ik eens eerlijk zijn? Ik ben de voorbije dagen toch wel een klein beetje geschrokken van een paar (conservatieve) reacties op mijn sociale media. Ik ben namelijk op een dikke week tijd twee keer naar een vegetarisch restaurant gaan eten. Vorige week in het nieuwe restaurant Circus op het Zuid in Antwerpen en gisterenavond in Elsene in het gastronomische restaurant Humus & Hortense. De verslagen van beide dinertjes komen er weldra aan. En ik heb de voorbije maand toevallig ook een keer of twee vegetarische gerechten gedeeld op diezelfde social media.

Voor sommige volgers duidelijk een paar keer teveel. Want de reacties waren kritisch of op z’n minst lacherig. Mensen vroegen mij of ik misschien ziek was. En ook: heb je een lidkaart van Groen gekocht of wat? Anderen vroegen me of ik na zo’n etentje nog aan de frituur was gestopt voor een frikandel speciale. En een bekende chef, die ik nochtans heel graag heb, en die zelf zeer mooie gerechten met groeten in de hoofdrol op z’n kaart heeft staan, vroeg me in een privéberichtje “of ik nu ook een konijn was geworden?” Toegegeven: er stonden een paar smiley’s bij, in zijn geval. Maar ik vind het toch bijzonder dat mensen in 2020 nog altijd zo reageren.

Ik dacht dat mijn volgers wel wisten dat ik hou van een goed stuk vlees, en dat ik zot ben van vis en schaaldieren. Ik zal nooit 100 procent vegetariër worden, en veganist al helemaal niet. Ik heb in het verleden zelfs discussies gehad over foie gras op restaurant, omdat ik het nog altijd zal eten als het in een menu zit. Dus no worries.

Maar dat wil toch niet zeggen dat je niet open kunt staan voor andere keukens, of voor vernieuwende concepten. Als ik uit ga eten is voor mij maar één ding belangrijk (naast het feit dat ik me welkom moet voelen, en graag goed ontvangen word) en dat is dat het eten lekker is. En in het beste geval is het niet alleen lekker maar ook culinair interessant. En ik kan je verzekeren, en dat zal je trouwens binnenkort kunnen lezen wanneer mijn twee recensies online komen, dat er tegenwoordig echt heel lekker gekookt wordt in vegetarische restaurants. De creativiteit en het vakmanschap waarmee topchefs tegenwoordig met groenten aan de slag gaan is echt van een heel hoog niveau.

En zelf kook ik ook minstens twee à drie keer vegetarisch per week. Soms met vleesvervangers, vaak ook enkel met groenten en planten. En ik vind dat (sorry voor het woord) echt een hele toffe uitdaging: lekker en verrassend koken zonder vlees of vis. Het is sowieso gezond, het is makkelijker om wat af te vallen, en het is ook een goede zaak voor het milieu. En de dagen dat ik dan toch een stukje vlees of vis klaarmaak, van bij de slager of de visboer, geniet ik er dubbel zo hard van, en kies ik dan ook zoveel mogelijk voor eerlijke topproducten. Liever een beetje meer betalen dan, en zeker zijn dat er dan iets moois en lekkers op het bord ligt.

Gevarieerd koken is gewoon zo plezant. Kijk, iedereen doet natuurlijk wat hij wil, laat dat duidelijk zijn. Maar je bent heus geen konijn wanneer je in 2020 af en toe ook eens lekker probeert te koken of op restaurant wil genieten zonder dat daar meteen vlees of vis bij wordt geserveerd. Ik kan het iedereen van harte aanraden!