“Mondmaskers verplicht? Dan maar lunchen en shoppen over de grens?!”

Vanaf zaterdag is het zover. Nadat wetenschappers al lang met aandrang vragen om mondmaskers te verplichten op openbare plekken waar geen afstand kan bewaard worden, heeft de nationale veiligheidsraad het advies gevolgd. Vanaf zaterdag moet je altijd een mondmasker aandoen in winkels, musea, en andere openbare gebouwen. Het is natuurlijk maar de vraag hoe die overheid dat gaat controleren, maar er wordt gerekend op de burgerzin van de Belgen.

Op het internet zie ik dat de meningen over deze beslissing verdeeld zijn. Heel veel mensen staan achter deze maatregel, maar er is ook veel kritiek op. Ik snap de kritiek. Ik vind mondmaskertjes ook absoluut niet aangenaam. Het is moeilijker ademen, in mijn geval dampt m’n bril dan nog eens aan, het is ook veel minder aangenaam praten met andere mensen, zo met een half bedekt gezicht. Ik vind mondmaskers echt vervelend. Maar daar gaat het nu even niet over…

Het gaat over de volksgezondheid. Dit zijn uiterst onaangename tijden met vervelende bijwerkingen. Maar ook al haat ik die mondmaskers: beter dat dan ziek worden of iemand ziek maken. Als de werking echt bewezen is (en dat is ze, ook al zijn mondmaskers niet 100 procent effectief, ze maken wel degelijk het verschil) dan moeten we toch maar even de mening van de wetenschappers volgen, en die mondmaskers dragen.

In Spanje viel het me op vorige week: in winkels draagt iedereen er eentje. Maar zelfs op straat draagt 70 procent een mondmasker. Het is niet leuk. Maar het went wel. Zeker in een winkel. Wel zorgt het er voor dat je minder lang gaat winkelen. Het fun shoppen is er echt wel af. Maar misschien is dat ook een bijkomend voordeel vanuit gezondheidsoverwegingen: je blijft niet langer in een winkel hangen dan strikt noodzakelijk.

Ook zeer opvallend: zelfs op restaurant wordt er in Frankrijk gevraagd om met een mondmasker op naar je tafel of naar het toilet te gaan. Ik was er een avondje, op doorreis, en dat voelde niet prettig. Aan tafel mag het masker dus uit, maar als je beweegt in het restaurant dan moet het aan. Raar hoor. Maar de redenering is: als je je verplaatst kom je te dicht bij andere tafels, en dan lopen andere mensen gevaar. Nu hoor ik links en rechts mensen vragen om die regel ook bij ons in te voeren, maar voor zover ik begrijp is dat voorlopig niet de bedoeling bij ons.

Sowieso is er dus ook veel kritiek op de maatregel. Op de sociale media lees ik veel berichten als “dan gaan we wel in het buitenland of online shoppen of lunchen.” Ik snap het dat mensen deze maatregel betuttelend en ongezellig vinden. Het is ook niet aangenaam. Ik leef zelf ook liever in een wereld zonder mondmaskers. Ik wil ook weer handen geven en kussen. Maar het is nu even niet anders. Het gaat om de gezondheid.

Nu onze plaatselijke winkeliers en straks misschien ook der restaurateurs (als de maatregelen ook in de horeca nog zouden verstrengen) links laten liggen en uit pure boosheid alles in het buitenland of bij buitenlandse online shops gaan bestellen, en straks enkel nog op restaurant gaan over de grens, is toch geen oplossing? Je straft er de Belgische ondernemers mee die net als jij waanzinnige tijden achter de rug hebben, met gigantische omzetverliezen. Je moet die mensen vandaag echt blijven steunen, meer dan ooit zelfs. Het zal ook met hun belastingen zijn dat we de economie weer zullen moeten opbouwen.

Dus draag dat mondmasker nu gewoon even zonder morren. Het moet van de overheid. Ik zou ook liever 180 kilometer per uur rijden op de snelweg, maar we hebben met z’n allen beslist dat zo hard rijden op onze wegen andere mensen in gevaar zou brengen, dus dat mag niet. De overheid heeft nu op uitdrukkelijke vraag van de wetenschap de mondmaskers verplicht. Hou je daar dan gewoon aan. Beter zo dan straks een tweede golf. En blijf gewoon shoppen in eigen land, bij je slager, je bakker, je vishandelaar, je groenteboer, je supermarkt. En zelfs als de maatregelen in de horeca zouden verstrengen, blijf dan toch op restaurant en op café gaan. En smile heel veel met je ogen, want je mond gaan we even niet meer zien.