“Sluit nu de scholen, om de horeca te redden!”

Gisteren werden er beslissingen genomen die er volgens de experts en de helft van de sociale media geen waren. Een aantal versoepelingen komt er niet, en van verstrengingen is al helemaal geen sprake, ook al stijgen de covidcijfers weer snel. Een gemiste kans volgens de ene, anderen zeiden dan weer “oef”. Voor de horeca blijft het de komende maand gespannen afwachten. Wanneer er echt een derde golf komt gaan onze restaurants en café de deuren niet kunnen openen op 1 mei. Dat is duidelijk. Wat de premier en de minister van gezondheid vandaag ook mogen beweren.

Wat de horeca intussen wel doorheeft is dat ze (net als de cultuursector) pas helemaal aan het eind van de curve bediend zullen worden. Vandenbroucke heeft het meermaals gezegd, net zoals Ben Weyts die zich nog meer als een pitbull vastbijt in zijn onderwijsdepartement: we moeten alles doen om de scholen open te houden. Kinderen hebben recht op onderwijs, ze hebben het ook absoluut nodig, en op de koop toe gaat de economie altijd sputteren wanneer de lastige taak van permanent teleonderwijs (zeker bij jongere kinderen) op de schouders van onze ouders terecht komt. Een helder standpunt: we kiezen eerst voor onderwijs, daarna pas voor horeca, cultuur en buitenlandse reizen. Populistisch samengevat: de opvoeding van onze kinderen is belangrijker dan ons pintje op café of onze kreeft op restaurant, toch?

Ik weet dat niet iedereen het met die visie helemaal eens is. Vandaag gebeuren de meeste besmettingen in scholen. Doordat de Britse variant uiterst besmettelijk is krijgen steeds meer kinderen covid. Ze worden misschien niet allemaal echt ziek, maar ze geven het wel door aan hun ouders en de rest van de familieleden, die wel heel ernstig ziek kunnen worden. Zelfs minister Weyts moet nu toegeven: scholen zijn wel broeihaarden. Maar hij wil ze per se openhouden, van de vervroeging of verlenging van de paasvakantie is voor hem geen sprake. Het is een keuze die door veel mensen (waaronder veel ouders en grootouders) gewaardeerd wordt omdat scholen belangrijk zijn voor de kinderen en hun opvoeding. De brasserie kan wachten, het Hof Van Cleve ook. Zo denken velen.

Toch is niet iedereen het hiermee eens. Een bevriend horeca-uitbater (en het is er zelfs één met kinderen) zei me gisteren: “Ik heb altijd NVA gestemd, maar die Ben Weyts die niet wil inzien dat het nu vooral kinderen zijn die covid doorgeven maakt mij zo woest. Ik weet zeker dat wij op deze manier op 1 mei nooit opengaan. Komt er een derde golf, dan moeten we eerder denken aan begin juli. Dat overleven we niet meer. En het is nochtans zo simpel: sluit nu de scholen om de horeca te redden.”

Ik vind dat wat kort de bocht, maar ik snap z’n redenering wel. Het feit is dat alle experts en de ministers ons al lang duidelijk gemaakt hebben: je kunt niet iedereen altijd gelukkig maken. Je kunt niet alles opengooien, en dus moet je keuzes maken. Natuurlijk kun je je daar veel vragen bij stellen. Waarom kunnen nagelstilisten veiliger werken dan obers? Waarom zijn volle treinen veiliger dan volle terrassen? Die laatste zijn in open lucht. De overheid moet keuzes maken, en die maken sommige mensen blij en anderen kwaad. Maar de keuze is gemaakt: onderwijs komt voor horeca. Je kunt het spijtig vinden of er begrip voor hebben, maar de keuze heeft wel het voordeel van de duidelijkheid. Maar of we dan op 1 mei weer naar ons geliefde restaurant gaan kunnen? Ik zou er mijn geld niet langer op inzetten.