Wat volgt, is een verslag van misschien wel het zotste etentje ooit. We slaagden erin om twee plaatsen te bemachtigen aan de guesttable van Gaggan Anand. De Indische chef is een absolute legende. In de lijst met de beste restaurants van de wereld stond zijn vorige restaurant in Bangkok jarenlang in de top 10, ooit zelfs op de vierde plaats. Sinds enkele jaren doet hij enkel nog aan showcooking: een spektakel van 25 gangen met aangepaste wijnen in een knotsgekke show met lichteffecten en muziek – spektakel all the way. Reken er niet op om hier een gezellige tête-à-tête door te brengen met je partner, en een avondje voor goede gesprekken met je vrienden kun je hier ook niet reserveren. Je komt naar een culinaire musical, een gastronomische opera, een mini-Tomorrowland van de bijzondere hap.
Alles is show hier, en Gaggan is de keynote speaker, de stand-upcomedian, de wereldster rond wie alles draait, nog meer dan rond het eten. Mensen die niet houden van zijn stijl, vinden hem een gigantisch ego hebben. Overdreven bescheidenheid kent de man inderdaad niet. Hij ziet eruit als een Indische kruising tussen Gunter Lamoot en professor Gobelijn, met de attitude van een goeroe, en vult de keuken met zijn persoonlijkheid. Sommige mensen zijn niet gek van zoveel zelfvertrouwen. Zijn fans, en dat zijn er veel meer, vinden hem straffer dan Dimitri Vegas en Like Mike, Peter Goossens en Madonna samen. Wanneer hij de veertien gasten rond zijn keuken toespreekt, nadat hij de loeiharde muziek met zijn iPad even heeft gestopt (Gaggan is ook de hele avond DJ), zegt hij het trouwens zelf: “De meesten onder jullie gaan een fantastische avond beleven, sommigen gaan het wellicht het beste diner ooit vinden, en altijd is er wel iemand die mijn eten, en vooral mijn stijl en persoonlijkheid, niet kan luchten. Het zij zo. Ik doe mijn ding en dat doe ik vol passie. Als je het niet leuk vindt, sorry, niks aan te doen.”
Hij zegt het trouwens niet, hij roept het. De hele avond loopt Gaggan vol geestdrift rond in zijn kleine keuken, legt hier en daar een blaadje of een andere afwerking op de veertien bordjes die zijn team klaar heeft gezet, en hij blijft maar roepen. Dat hij al meer dan 110 keer in Japan is geweest, dat de opwarming van de aarde ervoor zorgt dat hij aan bepaalde ingrediënten niet op tijd kan raken, dat er in Thailand maar drie soorten temperaturen zijn: heet, waanzinnig heet, en de hel.
Het is een one-man-show en een DJ-set. Want tussendoor speelt hij zijn favoriete muziek. Van Ed Sheeran tot George Michael, van Mika tot de Bee Gees. Zijn medewerkers in de keuken dansen op de muziek, klappen in de handen, en meermaals vraagt Gaggan de gasten om luid mee te zingen, anders wil hij het volgende gerecht niet serveren. Er zitten mopjes in zijn show en culinaire verrassingen aan de lopende band. Ook speelt hij met de verlichting, alsof hij op Tomorrowland stond – iets wat hij overigens al echt heeft gedaan, want op het festival is hij een graag geziene gastchef. Logisch ook, hij is dan ook een ster tussen de sterren.
De hamvraag: is het ook lekker? Het antwoord is simpel: absoluut. Zeer lekker. Je gaat echt op culinaire reis, naar Indië, naar Thailand, naar Japan. Het is smaakvol en origineel. Je merkt ook dat Gaggan zijn opleiding heeft gevolgd bij El Bulli in Spanje. Technieken die ik ken uit de beste restaurants in Barcelona worden hier door hem ook toegepast, zonder daarmee te overdrijven. De gerechten zijn klein, Oosterse tapas eigenlijk, en om de drie gerechten komt er een nieuwe wijn. Die wijnen zijn vooral natuurwijnen uit Europa: best lekker, maar niet spectaculair. Geen enkel gerechtje viel bij ons minder in de smaak, en zeker tien van de vijftien waren ronduit spectaculair. Het menu met de aangepaste dranken is prijzig, maar je weet dan ook dat dit the place to be is in Azië. Reken op een kleine 500 euro per persoon.
Ik had Gaggan al aan het werk gezien op Netflix en op YouTube. Ik wist dus dat ik me aan een zot spektakel mocht verwachten, en dat was het zeker wel. Je moet wel even de knop omzetten; als je niet meegaat in zijn knettergekte stijl, kun je je wellicht makkelijk ergeren aan zijn manier van doen. Dan denk je: doe eens normaal, serveer gewoon lekker eten, en hou je praatjes voor jezelf. Maar het omgekeerde is ook waar: als je je helemaal laat onderdompelen in de sfeer, en het besef dat dit een unieke belevenis is (14 couverts is echt heel weinig, dus dit restaurant zit constant volgeboekt), kun je ook compleet in zwijm vallen door deze unieke ervaring. Ik bedoel: de Amerikaans gepensioneerde advocaat die naast me zat, ging helemaal uit zijn dak, en bij elke hap maakte hij kreetjes alsof er een orgasme in zijn mond plaatsvond. Het leek wel alsof er een pubermeisje naast me zat die ergens begin jaren 90 naar Koen Wauters op een podium stond te staren. Speciaal. Maar leuk wel dat mensen zo dolenthousiast op een eetervaring kunnen reageren. Wij gingen in elk geval ook met een brede glimlach terug naar ons hotel. We hadden echt lekker gegeten, en ons ook goed geamuseerd. Staying Alive zingen of Coldplay uit volle borst, met een topchef als dirigent en 13 andere mensen rondom mij uit alle hoeken van de wereld – zoiets had ik op restaurant nog nooit meegemaakt. Erg plezant hoor, zo voor een keer.
Neen, het hoeven niet altijd gastronomische restaurants te zijn, ook niet als we op vakantie zijn. In Bangkok moet je ook de rooftops een kans geven. Het eten is er niet per se om hetzelfde niveau als de hallucinante hoogte waar je soms zit te dineren, maar er zijn uitzonderingen en Le Du Kaan is er een van … Lees meer
Bangkok is een schitterende stad met vele prachtige restaurants en hotels. Dat hadden we al door toen we bijna 15 jaar geleden hier voor het eerst waren … Lees meer
Bangkok is de stad met misschien wel de zaligste rooftops van de wereld. De stad met meer dan tien miljoen inwoners heeft veel hoogbouw, en op veel van die wolkenkrabbers zit een restaurant of café met schitterend uitzicht … Lees meer
Een paar maanden geleden, in november 2024 gebeurde iets historisch. Voor het eerst in de geschiedenis kreeg een Thais restaurant een derde Michelinster … Lees meer
Ik kan je zeggen: als je ooit in Bangkok bent dan moet je alles op alles zetten om bij chef Pam te gaan eten. Ze is een absolute culinaire popster in de Aziatische culinaire wereld … Lees meer
Wanneer je na een paar drukke maanden op een vrijdagmiddag naar Bangkok vliegt, dan weet je dat je op zaterdag met een kleine jetlag en een beetje vermoeid aan de reis begint … Lees meer
Would Be Chef is mijn foodblog waar je sinds jaar en dag naast heel veel recepten en culinair nieuws ook de beste restauranttips voor België en Barcelona kunt vinden … Lees meer
Licht, lekker, en een beetje exotisch, deze pikante kippenballetjes met maïs en boontjes in een lichte kokoscurry. Een absolute smaakbom, geïnspireerd op de Aziatische keuken … Lees meer