Ik zal maar met de deur in huis vallen: dit is misschien wel het allermoeilijkste verslag van een restaurantbezoek ooit op deze blog. Het heeft dan ook lang geduurd voor ik het helemaal heb uitgeschreven. Ik ben er aan begonnen, heb snel weer in de tekst geschrapt, heb het verhaal dan nog maar eens vanuit een andere hoek opnieuw geschreven, en ben dan toch weer van nul af aan gestart. En de reden is simpel. Het tweede beste restaurant in de wereld… dat is niet zomaar een eretitel. Beter dan dat bestaat er nauwelijks, enkel Disfrutar in Barcelona zou nog beter zijn. Zilveren medaille dus, maar is “Asador Etxebarri” die titel wel waard?
De vraag is of dat wel een titel is die je wil: “tweede beste restaurant van de wereld”. Het antwoord is wellicht dubbel, maar ik denk vooral dat het geen cadeau is. Het legt een enorme druk op het restaurant, want iedereen gaat constant vergelijken. Asador Extebarri heeft dit jaar de titel gekregen, en dus wou ik er zot graag eens gaan lunchen, net als wellicht honderdduizenden andere foodies. Want wat maakt dit grillrestaurant in de bergen rond San Sebastian, in het prachtige Baskenland, zo bijzonder dat het de meest legendarische driesterrenrestaurants achter zich weet te laten in de beroemde lijst met de “50 best restaurants in the world”?
Het verhaal van dit restaurant is simpel, maar heel bijzonder: Bittor Arguinzoniz, de chef die in dit dorpje in het Spaans Baskenland opgroeide in een eenvoudig huis zonder elektriciteit en gas, leerde van zijn oma en moeder om te koken op het haardvuur, iets wat hij later in zijn restaurant ook is gaan doen. Hij heeft zelf al zijn grills ontworpen en weet als geen ander hoe je de beste zeevruchten en vis, maar zeker ook vlees moet grillen boven het vuur. Hij staat niet alleen in de keuken, maar de grill bedient hij wel altijd zelf. De man is een genie als het over koken op open vuur gaat. Als je dan net zoals hij ook nog eens werkt met topingrediënten, dan weet je dat er spectaculair lekker gegeten wordt in deze culinaire tempel, en chefs en foodies uit de hele wereld werden lyrisch over hun bezoeken aan dit restaurant. En de rest is geschiedenis.
Al lang probeerde ik een tafeltje te bemachtigen, maar gezien de gigantische populariteit was dat echt net evident. De wachtlijsten zijn dan ook gigantisch. Wat ik ook probeerde, ik raakte er maar niet binnen. Tot vorige zomer. Via bekende Spaanse foodies, hele goede klanten van mijn lievelingsrestaurant Via Veneto in Barcelona die de sommelier van Etxebarri goed kennen, ben ik er begin augustus dan toch in geslaagd om een tafeltje te bemachtigen. Ik kan je zeggen: het werd een fantastische ervaring. We dronken een hele goede champagne en misschien wel de beste rode wijn van Spanje. En het eten was zeeeer lekker. Elk gerecht was puur en perfect bereid, en vooral verrassend eenvoudig. Alles draait hier rond product en bereiding, er zitten nauwelijks of geen franjes aan deze keuken, maar wat je proeft is fantastisch: de zelfgemaakte chorizo, de huisgemaakte mozzarella, de garnalen, de scheermesje met zeer gepeperde olijfolie, de vis en zeker ook het hoofdgerecht: perfect gegrild vlees van de eigen koeien. Spectaculair. Beter bestaat niet op de grill…
Ik heb trouwens beslist om geen antwoord te geven op de vraag: is dit nu het tweede beste restaurant ter wereld. Etxebarri doet je nadenken, en je beslist om niet te beslissen. Er zijn een pak restaurants waar je verfijnder, gesofistiqueerder kunt eten. Sowieso. Maar de passie en het vakmanschap, het product en de bereiding zijn hier legendarisch lekker. En die zilveren medaille is dus zeker niet gestolen. Maar hoe kun je zo’n grillrestaurant vergelijken met de gastronomische tempels van de driesterren chefs in pakweg Parijs? Niet. Dus ga ik het ook niet doen. Maar een lunch uit de duizend was het sowieso wel! Om nooit te vergeten.
Op onze reis door India in het voorjaar van 2024 verbleven we enkele nachten in het prachtige Oberoi hotel. We probeerden daar enkele restaurants uit, en die waren uitstekend, net als de openlucht bar waar je heerlijke cocktails kan drinken, of prima wijn, uit India en de rest van de wereld … Lees meer
Onze reis naar India in het voorjaar van 2024 was er eentje om nooit te vergeten. India heeft werkelijk mijn hart gestolen. Een prachtig land met een indrukwekkende cultuur die telkens stevig binnenkomt maar ook enorm charmeert en fascineert … Lees meer
Als je houdt van kip aan het spit dan is dit de ultieme plek om jezelf eens goed te laten verwennen, want dit is een prachtige rotisserie waar ze heerlijke coquelets serveren: kleine kippetjes die supersappig zijn met een knapperig velletje … Lees meer
Als we op reis zijn kijk ik toch altijd even of er geen topper uit de “50 best restaurants” in de stad waar we verblijven te boeken valt. In Mumbai was dat niet anders … Lees meer
Vorige vrijdag gingen we naar Amsterdam met een heel specifieke reden: we gingen naar De Laatste Ronde, de allerlaatste theatershow van cabaretier Youp van ’t Hek, in het legendarische theater Carré … Lees meer
Jarenlang waren wij grote fan van Hoja Santa in Barcelona, een gastronomisch Mexicaans restaurant in de stal van Albert Adria. In hetzelfde pand zat het speelsere goedkopere zusterrestaurant Niño Viejo waar je heerlijke taco’s kon eten … Lees meer
Minder dan een jaar geleden ging er een nieuw restaurant open in Barcelona. In het chique 5-sterren Palace Hotel (de vroegere Ritz), waar vroeger sterrenrestaurant Caelis nog zat, ging het nieuwe “Amar” open … Lees meer
Toen ik gevraagd werd om op 21 juli te gaan DJ’n voor een paar honderd Belgen in Tenerife had ik er meteen zin in. Ik was nog nooit op “het eiland van de eeuwige lente” geweest en dus vond ik het een mooie aanleiding om daar eens verandering in te brengen … Lees meer