Ik ben geen hardcore dessertenmens. Een kaasschoteltje na een lekkere maaltijd gaat er wel in. Maar ik hoef niet per se zoet. En toch probeer ik het wel, zeker als er bezoek komt doe ik mijn stinkende best om toch een lekker dessert op tafel te toveren, al was het maar omdat zovele bourgondische Vlamingen, zo verlekkerd zijn op iets zoets na veel zout. De taarten van mijn mama zijn altijd een schot in de roos, en verder ben ik de assemblagekoning. Dat klinkt erger dan het is. Assembleren is eigenlijk een topidee voor mensen met weinig tijd, en toch veel fantasie. Je koopt kant en klare ingrediënten die lekker bij elkaar passen en maakt er kunstige dessertbordjes van. Van koekjes maak je in een handomdraai een crumble. Je kunt vormpjes uit kant en klare cake snijden. Wanneer je wat limoenzeste en honing door griekse yoghurt haalt heb je een heerlijk sausje dat bij fris fruit altijd scoort. Dat soort dingen. Als de smaken maar samen passen kun je met simpele ingrediënten uit de supermarkt makkelijk prachtige borden assembleren. Proberen gewoon.
Dit dessert is net dat tikje ambitieuzer. Ook assemblage, maar dan wel van zelfbereide lekkernijen. Ik maakte het dan ook voor het eerst toen dessertenoppergod Roger van Damme bij me lunchen kwam. Roger is een hele goede vriend, dus ik zou hem evengoed een cornetto uit de diepvriezer kunnen vissen, maakt hem niet uit, als de gesprekken maar leuk zijn. Maar hey, ik wil natuurlijk wel een beetje indruk maken. Dus heb ik wel wat zitten puzzelen en experimenten voor dit Italiaans-getint appeldessert. En met behoorlijk succes: Roger gaf me een dikke tien voor sfeer en gezelligheid die middag, en ook voor het dessert kreeg ik meer dan voldoende. Probeer het zelf eens, en schuif dat bordje kaas na de zondagse lunch voor één keertje opzij.
Breek een aantal zandkoekjes met citroensmaak en strooi ze over de appeltjes in je glas. Serveer er nog een bolletje van de limoen-appel-sorbet of granité bovenop en dan kun je er nog een klein beetje limoenzeste erover raspen en je hebt een heerlijk, chique, zoetzuur dessert.
Dit is een gerecht uit Mijn Mama’s Kookboek dat nog steeds online te koop is bij www.silenro.be Het is een variante op het klassieke stoofvlees met frietjes van mijn mama Anny … Lees meer
Wanneer het lente is of het zomert, is een glas lekkere limonade met ijsblokjes heerlijk verfrissend. Je kunt hele goede en zelfs gezonde limonades kopen in de winkel, maar als er fruit genoeg in huis is, dan is het ook altijd leuk om die limonades eens zelf te maken … Lees meer
Je weet intussen wel dat ik mijn hart verloren heb aan mager kalfsvlees — een licht, verfijnd en smaakvol topproduct dat zijn roots heeft in Italië, Frankrijk, Nederland én gewoon van bij ons … Lees meer
Ik ben een ontzettend grote fan van asperges. Wanneer het seizoen daar is, moet je er echt van profiteren! Asperges à la Flamande zijn heerlijk. Met een beetje gerookte zalm bij zijn kraakverse asperges helemaal te gek … Lees meer
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: ik weet dat veel mensen foie gras serveren absoluut not done vinden. Bij mij thuis staat het ook niet zo vaak meer op het menu … Lees meer
Jan en Filip zijn twee van onze meest gastvrije vrienden. Filip is de grote wijnkenner met een liefde voor mooie Franse wijnen, en zijn man Jan is een uitstekende kok … Lees meer
Van tonijn kun je net als van biefstuk een heerlijke tartaar maken. Belangrijk is wel om die bijna à la minute te maken, want zeker als je hem al lang op voorhand begint te bereiden, gaat hij verkleuren omdat door het zuur de vis begint te garen, en dat is hier echt niet de bedoeling … Lees meer
Ik had ooit het geluk om te eten in het toenmalige beste restaurant van de wereld, ‘Noma’ van René Redzepi in Kopenhagen. Het was een prachtige avond, met zes goede vrienden, drie koppels die houden van lekker eten en daar wel eens voor willen reizen … Lees meer