Roomijs heeft een lange geschiedenis die zeker teruggaat tot oude beschavingen. Reeds in de tijd van de oude Grieken en Romeinen zou zoet ijs geconsumeerd zijn, vaak gemengd met honing en fruit. In China waren ze er ook vroeg bij! Daar werden rond 200 v.Chr. al bevroren mengsels van melk en rijst geserveerd aan de koninklijke familie. Het zou Marco Polo geweest zijn die in de 13e eeuw de recepten voor ijs naar Europa bracht vanuit het Verre Oosten.

In het Arabische Rijk werden in de middeleeuwen al sorbet-achtige desserts gemaakt met suiker, water en fruit. Maar ere wie ere toekomt: het moderne roomijs begon pas echt vorm te krijgen in Italië in de 16e eeuw, waar het toen al bekend stond als “gelato”. Catherine de’ Medici introduceerde Italiaanse ijsmakers en hun recepten aan het Franse hof toen ze in 1533 trouwde met de toekomstige koning Hendrik II van Frankrijk. Het eerste gedocumenteerde recept voor roomijs in Engeland verschijnt in het boek “Mrs. Mary Eales’s Receipts” uit 1718. In de Verenigde Staten werd roomijs populair in de 18e eeuw.

Maar het was pas in de 19e eeuw, met de uitvinding van commerciële ijsmachines dat roomijs betaalbaar werd wat leidde tot de massale populariteit die het vandaag de dag heeft.