Ik krijg de afgelopen dagen van zoveel mensen de vraag of het echt waar is dat Barcelona zoveel onveiliger geworden is. Om eerlijk te zijn: ik viel een beetje uit de lucht. Ik heb me in Barcelona nooit, maar dan ook nooit onveilig gevoeld, en ik ben ook nog nooit met welke vorm van criminaliteit dan ook in aanraking gekomen.

Maar de cijfers en de berichten liegen er niet om. De Nederlandse krant De Telegraaf had het er vorige week nog over, het aantal straatroven in Barcelona zou zwaar gestegen zijn. Bij een overval vorige week is een 65-jarige toeriste overleden. De dame in kwestie zou een Zuid-Koreaanse minister zijn geweest die niet losliet toen een tasjesdief op een motor haar probeerde te overvallen… Wekelijks zouden er zo’n 2500 tot 3000 “overvallen” of gauwdiefstallen in Barcelona zijn… Dat zijn pijnlijke cijfers.

Op de koop toe kwam gisteren ook nog het verschrikkelijke nieuws dat een jonge Vlaamse dame op het strand van Barcelona verkracht is. Door twee Zwitserse jonge kerels blijkbaar. Het moet vlakbij Barceloneta gebeurd zijn, aan discotheek Opium. Afschuwelijk nieuws is dat. Ik ken die strook strand zeer goed, ik kom er meermaals per week voorbije gewandeld, en heb er (overdag) nooit iets raars opgemerkt.

Het zijn allemaal erg slechte berichten hoor. De aanslag op de Ramblas heeft de stad al geen deugd gedaan. De Catalaanse kwestie met alle ruzies tussen de Catalanen en Madrid waren ook echt niet goed voor het toerisme. En nu dit trieste nieuws er nog eens bij… Niet goed!

Ik blijf graag herhalen: in die zes jaar dat we er wonen, en de bijna dertig jaar daarvoor dat ik er kwam, heb ik nooit bedreigingen gevoeld. Integendeel: ik voel me zo veilig in Barcelona. Maar de feiten zijn wat ze zijn. En ze zullen in mijn lievelingsstad er toch alles moeten aandoen dat toeristen zich oprecht veilig kunnen voelen, of anders krijgt het imago van Barcelona een hele stevige deuk. En dat is niet wenselijk natuurlijk…