Hoe lang blijf je bij vrienden logeren? En wat heeft dat met vis te maken?

Het is bijna zo ver, het is bijna vakantie. De kans bestaat dat je door vrienden wordt uitgenodigd om ze eens gezellig te bezoeken op hun vakantieplek. Of misschien voor een paar dagen bij hen thuis, als ze aan de kust wonen, in een fietsgebied, of in hun nieuwe flat in een leuke stad.

Je kent dat gevoel toch, dat vrienden op een al dan niet onbewaakt moment zeggen: “rij je naar het Zuiden deze zomer, kom dan gerust even bij ons logeren.” Mooi, maar gevaarlijk ook. Vriendschappen kunnen niet allemaal “tripjes samen”, of “lange bezoekpartijtjes” aan. Herkenbaar toch? Dat die goede vrienden plots gewoonten blijken te hebben waar je van denkt: “lieve vrienden, maar dat trekje ergert me toch wel wat aan hen…”

Wij doen het ook wel eens, we nodigen ook wel eens vrienden uit om een weekendje of een paar dagen door te brengen bij ons in Barcelona. Dat is altijd leuk. Maar vrienden op bezoek is ook altijd een klein beetje werken. Je wil zo graag een goede gastheer spelen, dus je zorgt dat de ijskast vol zit, dat er wijn genoeg is, je plant activiteiten in, je boekt restaurantjes of kookt lekkere dingen. Je huis of flat is ook even die van je gasten.

Onbeschaamd rondlopen in je ondergoed doe je dan even niet. Kortom: bezoek is leuk als het net zo lang duurt dat je bij het afscheid zegt: “is dat nu al voorbij zeg, wat vliegt de tijd hé. Jammer, maar dat doen we zeker eens over.” Wanneer je begint te denken: leuk, maar we kijken er eerlijk gezegd wel naar uit om straks weer lekker alleen te zijn, dan duurt je visite wellicht al een tikje te lang.

Het was op bezoek bij vrienden in het Zuiden van Frankrijk drie jaar geleden dat we een tof koppel uit Amsterdam ontmoetten, Henk en Kees. Ik had de heren nog nooit ontmoet, maar wel veel van hen gehoord, en ze waren echt aangenaam gezelschap, met een goede babbel en een boeiende kijk op het leven. We brachten twee dagen samen door bij onze gastheer in Condom, de hoofdstad van de Armagnac. En na twee dagen reden wij terug naar Barcelona, en de middag nadien vertrokken Henk en Kees terug naar Nederland.

En toen ik hen vroeg: “toch ook kort he, zo drie daagjes naar het Zuiden vliegen” gebruikte één van de heren een uitdrukking die ik nog nooit gehoord had, maar zo grappig en toepasselijk vond: “bezoek en vis, blijven drie dagen fris” (=je moet geen gasten te lang laten logeren want dan ga je je aan hun gewoonten ergeren). Eentje die ik nooit vergeten zal, en een gouden regel als je bezoek uitnodigt, of ergens gaat logeren. Drie dagen is leuk, maar dan is het verse er wel af. Enfin, iedereen doet gewoon wat hij of zij zelf wil, en niet alle vrienden zijn hetzelfde, maar het is wel een slimme gedachte.