1 op de 3 Vlamingen beweegt te weinig. Die mensen doen vaak werkelijk niks van sport en zijn, net als ik, levensgenieters die houden van lekker eten en drinken, en zichzelf trotse Bourgondiërs zullen noemen. Ik snap die mensen wel, want wegkijken van de weegschaal en zeggen “sport is niks voor mij” zo heb ik jarenlang geleefd. Ik woog ooit, vooral door mijn liefde voor lekker eten, bijna 115 kilo. Ik was toen dik. Echt veel te dik.
Ik paste niet meer in mijn grootste kleren. Op een bepaald moment zat ik, naar aanleiding van het verschijnen van mijn roman “De Smaak Van Het Verlangen” in de Laatste Show te vertellen dat ik het helemaal niet zo erg vond dat ik wat te zwaar was “als ik maar gelukkig was” maar toen ik het interview later nog eens opnieuw bekeek, zei ik tegen mezelf: “wat zit je daar toch lekker vet te liegen, Ornelis.”
En op de koop toe was mijn conditie helemaal niks meer waard. De trap oprennen was al een te zware inspanning. Toen heb ik beslist om het heft in eigen handen te nemen. Met behoorlijk succes. Na mijn intense dieetperiode woog ik bijna 35 kilo minder dan de zwaarste Sven. Maar het blijft een werk van lange adem, en het zal voor gans mijn leven zijn. Ik heb veel aanleg om een jojo te blijven.
Laat ik je maar meteen teleurstellen: wondermiddeltjes of vet-weg-goochelende trucs bestaan niet. Zonder karakter en doorzettingsvermogen zal het je echt niet lukken om zwaar af te vallen. Maar ik kan wel de vijf belangrijkste regels die ik voor mezelf hanteerde even voor je op een rij zetten, het zijn trucjes die het voor mij echt wel gedaan hebben. En die ik de voorbije maanden ook weer heb toegepast om mijn gewicht weer onder controle te krijgen na de zwaardere corona-jaren.
Bewegen is noodzakelijk. Hardlopen is prima. Maar begin daar maar eens aan van nul, makkelijk is dat niet. Bij wandelen is dat helemaal anders. Iedereen kan het. De ene een paar honderd meter, de andere een marathon. Ik kan enkel zeggen: begin er aan. Voetje per voetje, stap per stap beginnen, en volhouden is de boodschap. Begin met de trap te nemen in plaats van de lift. Ga te voet naar de bakker, en niet met de auto. Doe eens wandelvergaderingen. Begin met wat je aankan en drijf dan stelselmatig op. Voor je het doorhebt ben je verslaafd. Geloof me: niks is zo efficiënt om af te vallen dan wandelen.
Mensen die dit verhaal uitgebreid willen lezen, en inspiratie willen opdoen, nodig ik uit om mijn boek “Waarom Wandelen” te lezen. Het is te koop op de site www.silenro.be
Ik ben van nature een stevige drinker. Ja, wijn lust ik zeker, ik heb niet voor niks mijn eigen wijnbedrijf www.wijnornelis.be Maar water drink ik ook heel graag. En dat is goed nieuws, want van water drinken blijk je af te vallen. Ik heb op kantoor altijd een fles water naast me staan, en soms drink ik een paar liter per dag.
Natuurlijk moet je minder eten wanneer je wil afvallen, of toch minstens anders. Calorietjes tellen is dan vaak de boodschap. Maar ik maakte er een sport van om zelfs in de periodes dat ik keihard aan het diëten was elke dag lekker te koken. Groenten zijn prima, vis ook, vlees kan evengoed, als je maar uitkijkt wat en hoeveel je eet. Op deze blog staan een heleboel lekkere lichte gerechten.
Bij mij hielp dat ontzettend: één keer per week zondigde ik keihard tijdens m’n afvalperiode. Dan ging ik bijvoorbeeld naar een toprestaurant, en ik zondigde niet een klein beetje, maar heel veel. Als cadeautje. Maar ook omdat dat geen kwaad kan. Psychologisch, maar ook fysiek. Wanneer je enkel heel mager eet denkt je lichaam: de derde wereldoorlog is uitgebroken, rantsoeneren is de boodschap. Wanneer je die magere periode eens stevig doorbreekt, werkt dat als een katalysator, en schiet je verbrandingsoven weer stevig in gang.
Gemakkelijk wordt het nooit. Voor mijzelf blijft het een flinke strijd, die levenslang gevoerd zal moeten worden. Maar als je volhoudt zul je complimentjes krijgen. Je weegschaal zal beetje bij beetje mooiere cijfers tonen, en dat doet deugd. Je zult maatje per maatje afvallen, en dat is leuk. En mensen zullen je complimentjes geven. Neem die trots in ontvangst. Dat stimuleert je om niet op te geven.
Ik krijg de laatste tijd veel vragen en opmerkingen over al mijn sporten. Sinds augustus vorig jaar heb ik de knop omgezet om (voor de zoveelste keer) gezonder te gaan leven en veel te bewegen … Lees meer
Journalisten die zo in de eerste week van het jaar een halve pagina moeten vullen, terwijl het nieuws redelijk plat ligt, vragen er wel eens naar. Sommige tantes op nieuwjaarsfeesten ook … Lees meer
Kleine wijziging in onze oudejaars-plannen. Ik had al gezegd dat ik op oudjaar voor een keertje niet terugvlieg naar België om te DJ’n, maar lekker in Barcelona blijf … Lees meer
In plaats van over een kleine maand, begin januari, in een halve depressie te sukkelen omdat de weegschaal dan met een pittige boodschap komt, willen sommige mensen nu al met goede voornemens beginnen … Lees meer
Ik ben er zelf geen grote fan van, maar kijk, soms moet het eens kunnen: fastfood eten. Het is uiteraard niet zo gezond en je moet er dus vooral niet mee overdrijven … Lees meer
Het is zondag. Joepie! Dat wil zeggen: vandaag ga je naar de warme bakker om lekkere pistolets of sandwiches te halen. De vraag is natuurlijk altijd wel, als je wat teveel lekkers van de bakker hebt meegebracht: hoe hou je die vers … Lees meer
Vandaag is 12 september, dat is World Gym Day. Ik ben nu een kleine maand gezonder aan het leven, met goed resultaat. Ik ben zo’n kleine 7 kilo kwijt, de XL-hemden hangen weer verder weg in de kast omdat ik weer in de L kan, en ik voel me vooral beter … Lees meer
Ik was zes. Ik was een klein Svenneke. En ik mocht naar het eerste leerjaar in de basisschool in Knesselare. Dat ik me 45 jaar later die eerste schooldag nog herinneren kan heeft maar één reden: ik werd meteen gestraft voor baldadig gedrag op de speelplaats … Lees meer