Zwarte peperbessen zijn eigenlijk groene peperbessen die kort worden gekookt, waardoor het velletje barst, en die daarna gedroogd worden in de zon. Zo krijgen ze hun bruine kleur en gaan ze verrimpelen. Peper is een aromatische, pittige, specerij die je best op het einde van een bereiding toevoegt om zoveel mogelijk van zijn smaak en aroma te behouden. Zonder twijfel is vers gemalen zwarte peper de beste peper voor je gerechten.

In peper zitten vitamines A en C, en peper is ook rijk capsaïcine, die combinatie is goed voor hart- en bloedvaten. Het wat pikante karakter heeft de peper te danken aan de piperine, die stof komt vooral in de zwarte peper voor en zou volgens een onderzoek de aanmaak van vetcellen tegengaan. Het is trouwens diezelfde piperine die het neusslijmvlies prikkelt, waardoor je moet niezen als je peper opsnuift.

Peper komt al voor in eeuwenoude Indiase geschriften in het Sanskriet, waar het “pipali” genoemd werd. Via Perzië kwam het gebruik van peper bij de Egyptenaren en de Oude Grieken terecht. De Romeinen noemden de specerij “piper”, waar het Nederlandse woord peper direct van afstamt.

Peper is altijd zeer duur geweest, vandaar het woord peperduur. Zwarte peper of het zwarte goud konden alleen rijke burgers zich veroorloven. Peperkorrels werden zelfs een tijdje gebruikt als betaalmiddel. Gelukkig kan iedereen nu peper kopen aan democratische prijzen en is peper niet meer peperduur.