Koen Crucke, de sympathieke zanger, acteur en openhartige mediafiguur is jarig vandaag. En dat mag gevierd worden. Koen, ook wel gekend als Albertoooo, Meneer Spaghetti van Samson en Gert wordt vandaag 67.
Maar Koen is ook een soort van voorbeeld voor me. In 2000 bracht hij immers het succesboek “33 kilo later” uit bij uitgeverij Lannoo. Jarenlang voerde Koen namelijk jarenlang een hopeloze strijd tegen zijn overgewicht. Zelfs een succesvolle Montignac-kuur leverde geen blijvende resultaten op. Maar Koen dokterde toen met zijn man Jan en zijn diëtiste zelf een juiste voedingsbalans uit. In enkele maanden tijd verloor hij meer dan dertig overtollige kilo’s, en toch eet hij nog steeds wat hij lekker vindt.
Sindsdien is hij nog wel eens flink verzwaard (ik ken dat gevoel, het blijft een eeuwige strijd) maar nadat hij in 2016 opnieuw 40 kilo vermagerde in 9 maanden tijd, staat hij vandaag staat weer strakker dan ooit.
Vandaag geeft Koen ons zijn persoonlijke tips om z’n gewicht scherp te houden, en vertelt hij ook openhartig hoe hij z’n verjaardag gaat vieren, wat hij graag eet en in welk restaurant, en “Meneer Spaghetti” verklapt ons ook hoe hij z’n spaghetti het liefste eet.
Ik heb in elk geval twee uurtjes werk over de middag maar ik heb begrepen dat Jan en de “jongens” (zoon en schoonzoon) iets voorbereid hebben. Het wordt dus een verrassing en dat is leuk. Ik ben trouwens nooit een echte verjaardagsvierder geweest. Het is gewoon een dagje bij op de kalender. Je wordt numeriek een beetje ouder maar fysiek blijf ik doorgaan als een sneltrein.
Valentijn is voor Jan en mij geen aanleiding voor een extra feest. Voor ons is het namelijk het hele jaar door Valentijn. Wij zorgen voor elkaar maar hebben ook emotioneel de knuffels nodig die wij elkaar elke dag geven. Net zoals de vriendschap, het gevoel dat je de andere nodig hebt en dat je dankbaar bent dat die er is. Jan en ik gaan uiteraard een tête a tête etentje hebben. Dat doen wij de avond ervoor. Maar ook dat is geen uitzondering want wij tafelen elke week minstens één keer gezellig en romantisch. Dit najaar zijn wij trouwens 50 jaar samen: dat zijn heel veel etentjes maar vooral heel veel gelukkig momenten met elkaar.
“Het Molenhuys” in Vlissegem. Je vindt er een bijzonder gezellig kader, een heerlijk volgens het marktaanbod wisselend menu maar vooral een prachtig stel dat de zaak leidt: Vicky is de ster van haar zaak en J.P. wat mij betreft een buitengewone sterrenkok in de keuken.
Thuis. De dag begint met een zalig en uitgebreid ontbijt. Dat krijg ik nu al 50 jaar op bed geserveerd. ’s Middags eten wij soep die ik zelf klaarmaak. Met alleen maar marktverse groenten en gezonde bouillons. Jan heeft heel veel inspiratie om lekker en vooral gezond te koken. Wij eten dus ’s avonds gemiddeld 3 tot 4 keer vis per week en die combineert hij op erg vindingrijke manier: gestoofd, gebakken, gepocheerd, in de oven of gegrild waarbij hij altijd kraakverse groentjes serveert die hij met even veel liefde en variatie klaarmaakt. Thuis eten is voor ons ook een bijzonder romantisch moment. Genieten en ondertussen de wereld van ons af praten.
Wij zijn een paar keer bij Peter Goossens gaan eten. Wij hebben hem toen gevraagd om zelf een menu samen te stellen en dat heeft hij met heel veel liefde gedaan. Zeven gangen van de lekkerste dingen uit zijn keuken en op een virtuoze manier klaargemaakt. Als Peter je verwent dan is wat op je bord ligt een topervaring op gebied van smaak, kleur en samenstelling.
Jan maakt het eten klaar terwijl ik zorg voor de dagverse soep en het dessert. Jan is ondertussen verslingerd op de vele variaties aan zoetigheden die ik regelmatig klaarmaak.
Rundstong in madeirasaus. Mijn moeder kon een hele middag bezig zijn met het koken van de tong. Het hele huis rook toen naar het verse kruidentuiltje dat zij samenstelde en naar de madeirawijn die zij in haar verse tomatensaus verwerkte. Ik heb het equivalent van haar kookkunst op dit vlak nog niet gevonden maar dat belet mij niet om af en toe nog eens van dit gerecht te genieten.
Ik houd van heel veel verschillende soorten keukens, zowel de gewone als de feestelijke als de exotische of Zuid-Europese. Ik stel altijd twee eisen aan een gerecht dat ik wil eten: het moeten verse ingrediënten zijn en het moet gezond klaargemaakt worden. Ik weet dat dit niet altijd een evidentie is maar het is voor mij het enige middel om fit te blijven en door te kunnen gaan dankzij de energie die de gezonde keuken mij geeft.
Keihard calorieën tellen. Vaak afzien en “nee” zeggen. Ik heb een jaar geen druppel alcohol aangeraakt en elke dag een lijstje van evenwichtig en gezond eten bijgehouden. Het was ook voor Jan geen sinecure. Hij kookte soms zes keer per dag kleine porties van alleen maar verse groentjes, vis of een stukje mager vlees. Op die manier kreeg ik nooit honger maar werden de calorieën beperkt tot het hoogst nodige. Daarbij schonk hij (en dat doet hij vandaag eigenlijk nog altijd even intensief) bijzonder veel aandacht aan evenwichtige voeding. Met de nodige vitamines, mineralen, vezels en alles wat je lichaam nodig heeft.
Niet echt, omdat het een gevecht is dat ik niet alleen lever. Jan is in alles mijn steun en toeverlaat, dus ook op dat vlak. Bovendien is het gezond eten en op je lichaam passen een tweede natuur geworden voor ons. Wij kiezen automatisch voor wat wij graag hebben en waarvan wij toch enkele garanties hebben dat het gezond en voedzaam is en daar hoort vette keuken met al haar varianten al lang niet meer bij.
Ik ben niet meteen een spaghetti-adept. Als ik het eet, dan neem ik een kleinere portie dan normaal en dan kies ik voor Tagliatelle maar wel de smalste soort.
Wij maken de saus zelf met heel veel zuiderse groentjes zoals heel veel tomaat, wat selder, worteltjes aubergine en courgette en uiteraard op basis van lekkere in olijfolie gestoofde versnipperde jonge ajuin. Ik voeg geen paprika’s toe omdat die moeilijk verteren, maar tijdens het kruiden gaat er uiteraard wat paprikapoeder in de saus.Er gaat een kruidentuiltje in de saus dat al zijn aroma’s afgeeft tijdens het sudderen. Meestal eet ik die saus ook zonder toevoeging van vlees: dat maakt ze super lekker en veel armer in calorieën. Bij het gerecht hoort uiteraard gemalen Emmentalkaas. Geen magere of dieetkaas: er mag best wel wat smaak in!
Het zijn de mooiste maanden van het jaar: er liggen volle bak asperges bij de groenteboer. Ik ben echt zot van asperges. Ik kan ze wel drie keer per week eten, zo lekker vind ik ze … Lees meer
De paasvakantie is voorbij. Sven en Anke zijn weer elke ochtend op de radio. En we hopen dat de lente nu echt snel doorbreekt. Ik was een weekje of twee in Barcelona waar het prachtig weer was, en ook hier in België waren er wel een paar mooie dagen … Lees meer
Tortilla de patatas. Ik had het al vaak gegeten. Kan ook niet anders. In Spanje staat het op de menu van bijna elk tapas restaurant. Het ziet er ook simpel uit om te maken … Lees meer
Look is niet enkel lekker, maar ook erg gezond. Het is goed voor je bloeddruk en je cholesterol en het boost je immuunsysteem. Maar OK, je kunt er dus wel een flinke look-adem van hebben … Lees meer
Na meer dan tien jaar van zomers, schoolvakanties en weekendjes doorbrengen in ons flatje in het centrum van Barcelona, besloot ik vorig jaar om mijn liefde voor de stad te vereeuwigen in boekvorm: “Mijn Barcelona” … Lees meer
Het is gebeurd: druk twee van “Waarom Wandelen” is volledig uitverkocht. Precies een jaar geleden is uitgeverij “Silenro Publishers” opgericht en werd de voorverkoop van mijn ultieme wandelgids aangekondigd … Lees meer
Het mooie weer is op komst, dat kan niet anders. Ook al moeten we nog even door de maartse buien heen kijken, na regen komt zonneschijn, dat staat vast … Lees meer
Er wordt wel eens beweerd dat het opnieuw opwarmen van spinazie gevaarlijk is, omdat die dan giftig zou worden. Maar dat is niet echt zo. Het opwarmen van spinazie op zichzelf is niet gevaarlijk, maar er zijn bepaalde voorzorgsmaatregelen die je moet nemen om de voedselveiligheid te waarborgen … Lees meer