De beslissing die de regering vandaag absoluut moet nemen!

De ene is bang voor eenzaamheid. De andere is bang voor de ziekte. De ene wil geen verdriet onder de kerstboom, de andere wil nog groter verdriet in januari vermijden. De ene wil de psychologen niet overbelasten, anderen willen de dokters op spoeddiensten en op de intensive care ontzien. Er is het virus, en er is ook de angst, en de hoop op een beetje vrijheid, een beetje menselijk contact. En vrijwel iedereen heeft nu dus een uitgesproken mening over mogelijke versoepelingen van de toch wel strikte bubbel-maatregelen voor kerstavond en voor oudejaarsavond en nieuwjaarsdag.

Het is een supermoeilijke beslissing, maar ze moet wel genomen worden. En liever vandaag dan morgen. Mensen willen weten waar ze aan toe zijn, en plannen kunnen maken. Misschien hebben de ministers meer zicht op de ernst van de situatie over twee weken, en zou geduld daarom geen slecht idee zijn, maar de druk vandaag is groot. In alle ons omringende landen zijn namelijk versoepelingen aangekondigd voor de feestdagen. Overal gaan mensen gasten mogen ontvangen. In Nederland, Groot-Brittanië en Frankrijk. Mensen krijgen daar nu al uitzicht op lichte tot soms zelfs stevige versoepelingen voor de kerstdagen. Wij Belgen lezen dat ook, en zien die berichten op TV. En we vragen ons terecht af wat nu de beslissing bij ons zal zijn. Spannend.

Een moeilijke beslissing is het ongetwijfeld. Want vanuit medische hoek vraagt men met aandrang om nu vooral niet te gaan versoepelen. De situatie is nog veel te ernstig in onze ziekenhuizen, elke dag sterven nog meer dan 150 mensen aan covid, en we moeten kost wat kost een echte grote derde golf gaan vermijden. Uitgebreide feesten met familie en vrienden tijdens het eindejaar zouden volgens de mensen in de zorg olie op het nog steeds goed opflakkerende vuur kunnen worden. Vooral niet versoepelen, zeggen zij.

Daar staat tegenover dat een flink deel van de Belgen (tot een derde) heeft aangegeven dat ze sowieso familie en vrienden zullen zien met kerst en nieuwjaar. 1,7 miljoen landgenoten zijn op de koop toe singel; die mensen kun je toch niet helemaal alleen laten zitten op kerstavond? Voor hen moet er sowieso een soort van oplossing komen. En als je ziet hoe mensen nu massaal in de buurlanden gaan winkelen, omdat daar zelfs de niet essentiële shops (opnieuw) open zijn, dan weet je dat de Belg altijd wel ergens een min of meer legaal achterpoortje weet te vinden om te doen waar hij zin in heeft.

Moeilijk, moeilijk, moeilijk, voor De Croo en Co. Ik zou vandaag niet graag in hun schoenen staan. Het zal immers nooit genoeg, en altijd teveel zijn voor de mensen. Welke beslissing ze ook gaan nemen, altijd zal er geklaag zijn. Denken ze eerder aan de fysieke gezondheid of ook aan de mentale? Aan de ziekenhuizen of aan de winkels? Aan gezelligheid of aan overleven? Niet evident. Maar het is wel dringend nodig dat er knopen worden doorgehakt denk ik. Voor de duidelijkheid.

Want als er één ding is dat mij serieus verontrust, dan is het wel de verharding (opnieuw) van de standpunten. Of mensen nu voor of tegen versoepelingen van de maatregelen zijn, ze zijn in elk geval niet soepeler geworden in hun opinie. En als er iets is dat we sowieso moeten vermijden, dan is het wel dat mensen nu bozer en bozer worden op elkaar omwille van een mening. Kerst moet een warme periode zijn waarin mensen verzoenend naar elkaar komen. Niet een periode waarin we elkaar verwijten dat we te streng of te soepel met de maatregelen omgaan. Net daarom zouden hele duidelijke, en dus liefst eenvoudige maatregelen ons allemaal vooruit helpen. Hak de knoop maar door, beste overheid, en we gaan ons er proberen aan te houden.