Gisteren was het zover. Ik wist het al van eind mei: mijn tweede prik met Pfizer zou ik de 19de juli mogen halen in Puyenbroeck, Wachtebeke. De eerste was op 14 juni, en de tweede zou dus midden in onze vakantie vallen. Heel even gingen er een paar scenario’s door mijn hoofd. Voor het eerst in twee jaar zou ik een vakantie van zes weken in ons flatje in Barcelona doorbrengen. Ik zou met de auto rijden en met de auto terugkomen. Maar hoe moest ik het vaccinatieverhaal er inpassen. De prikjes proberen uit te stellen? Lukte niet, toch niet voor zo lang. En er werd toen nog duidelijk gecommuniceerd: wie zijn tweede prik niet haalt, krijgt niet snel een nieuwe kans.

Al snel heb ik van de nood een deugd gemaakt, en vliegtickets gekocht. Vroeger vlogen we elke maand wel eens een weekend naar Barcelona, en tijdens de vakanties vloog ik wel eens heen en weer om DJ-sets te draaien. Tickets zijn best betaalbaar als je even zoekt, en dat was nu ook het geval. Dus ik dacht: we lossen dat zo op. Ik vlieg ’s ochtends op 19 juli naar België, haal mijn tweede prik, en neem ’s avonds dan de vlucht terug. Zo zou ik onze kat Gilbert ook nog eens zien. Hij heeft een super oppas waar hij gek op is wanneer we er niet zijn, maar zelf mis ik hem altijd tijdens ons verlof. Het was een blij terugzien. Ik kon wat post en papieren doorkijken, het huis in Lochristi even controleren, de serre en de tuin, en vooral: die tweede prik wou ik zo snel mogelijk. Ik wil voor mijn gezondheid vechten, zorgen dat ik anderen niet kan besmetten, en vooral zo snel mogelijk weer vrij en onbezorgd leven.

Vandaag ben ik alweer wakker geworden in onze flat in Barcelona in de zalige ochtendzon. Ik voel me prima, dank u. Geen hoofdpijn of keelpijn, niet mottig of moe. Gewoon dezelfde frisse oude jongen als gisteren. Er zijn best wel wat mensen die een beetje tot echt erg ziek zijn van hun vaccins, maar ik moet zelfs duwen op mijn linker bovenarm om te voelen waar de prik precies gezet is. Daar voel ik dan een heel klein beetje stijfheid. Als ik er op duw dus. Anders niks. Slaat bijna nergens op dus.

Ik moet bekennen: de grootste bijwerking die ik ondervind van de tweede prik is “opluchting”. Blij dat ik die volledig gevaccineerd ben. Over veertien dagen zal ik optimaal beschermd zijn. Dat werd tijd zeg, na zo’n vervelend jaar voor iedereen. Ik ben altijd een believer geweest als het over vaccins gaat. Op het werk kunnen we elk jaar een griepprik krijgen, en sinds ik die laat zetten heb ik geen griepje meer gehad. Ik hoop dat deze Pfizer prik me nu ook goed tegen covid gaat beschermen. Want ik heb echt wel schrik voor dat rotvirus. Vrienden van me zijn zeer ziek geweest, de papa van één van m’n beste vrienden is overleden, er zijn zoveel luisteraars van ons rotziek geweest, en de manier waarop het ons leven lastig heeft gemaakt was dikke ellende. Ik reis graag, ga graag naar concerten, de horeca is mijn tweede thuis, in Barcelona heb ik letterlijk mijn tweede huis, en ik wil weer gaan DJ’n op feestjes. Laat die covid-pas maar snel komen, ik heb er zin in.

Toch heb ik gisteren nog wat andere kleine bijwerkingen ondervonden die ik toch even op een rijtje ga zetten. Het waren geen echte bijwerkingen maar eerder opmerkingen van mensen die mijn prik-trip gevolgd hebben op de sociale media. Opvallend: de meeste mensen vonden het wel cool of zo, dat ik voor een prik terugvloog (ik had ook geen andere keuze). Toch waren er ook genoeg mensen die het “schandalig vonden voor het milieu, wat een gigantische voetafdruk voor een prik”. Anderen vonden het “een schande dat ik met zo’n trip uitpakte, omdat er mensen zijn die niet eens een vakantie kunnen betalen, ik had beter gewacht om op vakantie te vertrekken tot na prik twee.” En natuurlijk was er zoals altijd een klein maar hardnekkig legertje van anti-vaxers die vonden “dat het een schande is dat ik als BV promo maak voor het inspuiten van een gif.” Tsja…

Ik kan hier nu wel tegenargumenten geven. Waarom zo’n trip wel logisch is, dat de tickets helemaal niet duur waren, en dat ik al anderhalf jaar geen enkele vlucht heb genomen, en dat ik wèl geloof in de wetenschap en zo. Maar ik ga me daar nu echt niet druk over maken. Het waren gewoon twee prima best rustige vluchten, en de vriendelijkheid van de stewards aan boord, en zeker die in het vaccinatiecentrum in Wachtebeke, deed me deugd en was zeer aangenaam. Mijn enige bijwerking van het tweede vaccin is vandaag dus: “opluchting”. Blij dat ik het tripje heb gemaakt (op de legale en juiste manier, met alle attesten en een PCR-test) en dat die prik er eindelijk in zit. En nu ga ik verder uitgebreid van de heerlijke vakantie genieten, dat is ook goed voor de gezondheid, en hopelijk ook onbekommerd van het vrije leven de komende maanden en jaren. Ik hoop voor jou hetzelfde.