Wel een grappig momentje beleefd gisteren hier in Barcelona. Ik zat zo’n beetje door m’n voorraad rode wijn heen, en de witte was ook bijna op, en ik dacht: ik ga vlug even naar onze favoriete wijnwinkel, op de hoek van Carrer de Casanova en Carrer de Corsega, hier vlak om de hoek. Al sinds we een flat hebben in Barcelona, in 2013, haal ik altijd onze wijntjes daar. Nu was het uiteraard al sinds de krokusvakantie in februari geleden dat ik nog eens een voorraadje wijn was gaan halen, want ja, we waren hier niet…
Dus ik nam mijn karretje mee (dat is zo’n grote zak met wieltjes, het ziet er misschien heel erg bomma uit, maar het is wel superhandig) en ik ging op wijnjacht. Met mijn mondmaskertje op natuurlijk, want dat is hier verplicht in Spanje. Toen ik de winkel binnenkwam had de eigenaar niet meteen door dat ik het was, ook al ben ik al zo lang een trouwe klant. Maar ja, zo’n mondmasker helpt wel om half anoniem een winkel binnen te komen (of om een overval te plegen, wat ik uiteraard niet van plan was.)
Maar plots herkende hij mij. Hij schrok gewoon keihard. En hij slaakte een soort van vreugdekreet uit. Iets dat klonk als hoera, gemengd met heel veel verwondering. En toen legde hij me uit hoe blij hij wel was om me terug te zien. Niet dat ik zo’n ongelofelijk grote drinker ben dat z’n hele businessmodel nu door onze afwezigheid helemaal in in elkaar was gestuikt, dat niet. Hij had tijdens de qurantaine zelfs bijzonder veel Vermouth verkocht (ook hier zijn er mensen die de ellende weg gedronken hebben…) Maar ik was gewoon de allereerste “buitenlandse klant” die hij in z’n winkel zag in bijna een half jaar. Mijn intrede was dus gewoon heel erg symbolisch…
Ik had het zelf natuurlijk ook al gemerkt: er zijn nauwelijks of geen toeristen in de stad. Musea zijn dicht, de horeca draait maar op 40 procent, ook op het strand is het opvallend kalm. Mij nu terugzien was dus een beetje symbolisch voor de eigenaar van de wijnwinkel, en hij hoopte dat ik bij wijze van spreken de eerste zwaluw ben die de lente maakt, enfin, de eerste Vlaamse gaai die de zomer inluidt. Zoiets. Ik heb in elk geval een flesje extra gekocht, om hem een hart onder de riem te steken. En om op mijn eentje te klinken op m’n terugkomst…
Het mooie weer is op komst, dat kan niet anders. Ook al moeten we nog even door de maartse buien heen kijken, na regen komt zonneschijn, dat staat vast … Lees meer
Er wordt wel eens beweerd dat het opnieuw opwarmen van spinazie gevaarlijk is, omdat die dan giftig zou worden. Maar dat is niet echt zo. Het opwarmen van spinazie op zichzelf is niet gevaarlijk, maar er zijn bepaalde voorzorgsmaatregelen die je moet nemen om de voedselveiligheid te waarborgen … Lees meer
Mag ik u allen een zalig paasweekend toewensen. Dit weekend komen de klokken samen met de paashaas voor chocolade vreugde zorgen. En in veel families zal er dit weekend niet alleen naar eitjes gezocht worden, maar ook lekkere gegeten worden … Lees meer
Vorig jaar al heb ik jullie laten weten dat ik er eindelijk zou aan beginnen, aan mijn Barcelona boek. Sinds we er tien jaar geleden een flatje hebben gekocht zijn we grote fans geworden van de prachtige stad aan de Middellandse zee, de hoofdstad van Catalonië … Lees meer
Ik ben sinds jaar en dag fiere ambassadeur van nākd. Voor iemand als ik, die vaak onderweg is, wisselende uren heeft met vroege ochtendshows en late DJ-sets en veel gewandel tussendoor zijn de raw bars van nākd … Lees meer
Een eitje bij het ontbijt is altijd lekker. Maar wat zijn de precieze kooktijden? Weet jij het uit je blote hoofd? Een kleine reminder… Zachtgekookt ei: Ongeveer 4-5 minuten … Lees meer
Het is makkelijk en lekker. Het is feestelijk in het weekend. En het is een easy manier om oud brood toch weer lekker te krijgen: de broodrooster helpt je om van elke ontbijt iets lekkers te maken … Lees meer
28 februari is chocolade soufflé dag. Het maken van een perfecte chocolade soufflé kan een grote uitdaging zijn, maar als je het goed doet is het zo ontzettend lekker … Lees meer