Wat is dat nu toch allemaal met ons vlees? Willen en durven we dat nog eten. Vooreerst: mijn antwoord is ja. Ik ben flexitariër of zo. Soms eet ik vegetarisch, soms vis, soms ook (lekker) vlees. Ik hou van vlees. Deze week heb ik zelf nog tartaar gemaakt. Een prachtig stuk mooi dooraderd vlees gekocht en dat zelf versneden met een vlijmscherp mes. De beste manier om de structuur en dus de pure smaak van je vlees te behouden. Daar voeg ik dan wat uitjes en augurkjes, kappertjes, tabasco, peper en zout, mosterd en olijfolie aan toe, leg er de dooier van een kwarteleitje ook nog op, en als je dat dan à la minute opeet is dat een van de lekkerste dingen die er zijn.
Ik serveerde dit hapje aan een gezelschap van zeven kenners die het allemaal fantastisch lekker vonden. Het hapje zeg ik. Want zo heb ik vlees het liefst. Niet teveel, niet elke dag, maar als ik het eet of bereid, dan ga ik voor topkwaliteit. Het stuk vlees dat ik voorzien had was wagyu. Prachtig vlees, met een heel mooie vetstructuur. Ik zette donderdag een foto van de wagyu op mijn instagram stories en een fijne collega van me, die al een tijdje alle vlees van z’n menu heeft geschrapt, liet me weten “ik mag dan wel veganist zijn, maar toegegeven: dat ziet er heerlijk uit.” En vandaag wil dat wel wat zeggen. Ik kocht het vlees dinsdag bij de slager en vroeg (onterecht bezorgd) of ik het twee dagen in de ijskast bewaren kon. Uiteraard wel. Rundsvlees eet je ook niet dagvers. Vis moet je zo snel mogelijk consumeren, dat is geweten, maar goed vlees mag een beetje rijpen. Dus die twee dagen kon de wagyusteak nog perfect aan.
De vraag is vandaag of het vlees dat we bij de slager en in de supermarkt kopen gegarandeerd de juiste kwaliteit heeft en blijkbaar ook: of het wel nog vers genoeg is. En dan heb ik het niet over wagyu of andere dure toppers, maar gewoon, ons biefstukje, ons koteletten, ons kippetje en onze ribbekes. Je gaat er toch vanuit dat vlees veilig is, omdat het voedselagentschap FAVV de slachthuizen toch uitgebreid controleert? Niet dus. Alweer blijkt de vleessector door de mand te vallen. Bij het bedrijf VEVIBA in Bastogne, onderdeel van de groep Verbist, blijkt duidelijk rot vlees gewoon verwerkt of verpakt te worden, en verdeeld te worden aan slagers en supermarkten, om zo gewoon aan de consument verkocht te worden. Grote supermarkten stoppen onmiddellijk hun samenwerking met het bewuste slachthuis, maar het kwaad is geschied. Klanten hebben rot vlees gekocht en opgegeten. Walgelijk.
Elke keer denk je: nu schiet het FAVV echt wakker. Dat hebben we als consument verdiend. Een overheid die waakt over de veiligheid van ons eten, en onze gezondheid. Maar ook elke keer denk je: nu schiet de vleessector zelf toch ook wakker? Het consumeren van vlees staat elke dag meer onder druk. Meer en meer mensen hebben het er ethisch moeilijk mee om dieren te doden voor menselijke consumptie, en ik begrijp dat. Ook voor het milieu is de productie van vlees waanzinnig belastend. Dus we eten het minder. Maar vele mensen, net als ik, eten het wel nog graag. Topvlees. En dat hoeft dan echt niet een of andere dure steak te zijn. Kijk even rond op deze blog en je zult merken dat ik hou van alle soorten vlees en er graag recepten mee ontwikkel. Maar als de vleessector zelf niet wil dat steeds meer mensen steeds vaker zullen kiezen voor alternatieven zijn er enkele basisregels waar ze zich zullen moeten aanhouden of ze maken hun eigen sector morsdood.
Respect voor dieren staat op de eerste plaats. Zorg dat dieren een mooi, goed, of tenminste leefbaar leven hebben en niet opeengepakt in veel te kleine kooien een rotleven hebben. Alle ellendige beelden uit kwekerijen waar dieren niet respectvol worden behandeld doen mij minder vlees eten. Punt uit. Slachten is sowieso geen plezier, maar als het dan toch moet gebeuren, doe het ook zo respectvol mogelijk voor de dieren. Bezorg ze geen extra stress. En heb respect voor uw klanten, voor ons. Garandeer ons dat alle vlees dat in de winkels komt vers is, gezond is en hygiënisch is behandeld. En de belangrijkste regel is: heb liefde voor uw product. Een ambachtelijke slager is een vakman, die zal nooit minderwaardig of bedorven vlees aan zijn klanten aanbieden. Die zal op zoek gaan naar producten waar hij trots op is, en waar de klant gelukkig van wordt.
De hele vleessector heeft een gigantisch probleem. Nu nog afkomen met het verhaal van “rotte appels” in de mand (of rot vlees blijkbaar) is te weinig, te laat en slaat nergens op. Zelfs het imago van de sector is rot. Wegkijken is vandaag geen optie meer. Kijk nu toch eens in de spiegel en zie zelf waar het fout gaat, beste vleesproducenten. Wees eerlijk. Maak jezelf en zeker ons geen blaasjes wijs. De hele sector moet zichzelf nu in vraag durven stellen en eisen dat de charlatans eruit gaan. Enkel wanneer er nu een heel grondige grote kuis gebeurt kan de vleessector beetje bij beetje gered worden. Het moet. Want anders haken de consumenten af. Het is geweten dat in de vleessector veel geld omgaat, maar als wij minder vlees gaan kopen en eten zal de sector de druk zelf in de portemonnee voelen. Het is niet anders. Ik wil geen plofkippen kopen. Ik wil geen rot vlees eten. Ik wil gegarandeerde kwaliteit. En niks minder dan dat.
Beste FAVV, beste kwekers, beste slachthuizen, beste beenhouwers. Ik vraag jullie allemaal: toon ons weer oprecht liefde voor uw product. Dat hebben wij als liefhebbers van een goed stukje vlees wel verdiend.
Ik ben er zelf geen grote fan van, maar kijk, soms moet het eens kunnen: fastfood eten. Het is uiteraard niet zo gezond en je moet er dus vooral niet mee overdrijven … Lees meer
Het is zondag. Joepie! Dat wil zeggen: vandaag ga je naar de warme bakker om lekkere pistolets of sandwiches te halen. De vraag is natuurlijk altijd wel, als je wat teveel lekkers van de bakker hebt meegebracht: hoe hou je die vers … Lees meer
Vandaag is 12 september, dat is World Gym Day. Ik ben nu een kleine maand gezonder aan het leven, met goed resultaat. Ik ben zo’n kleine 7 kilo kwijt, de XL-hemden hangen weer verder weg in de kast omdat ik weer in de L kan, en ik voel me vooral beter … Lees meer
Ik was zes. Ik was een klein Svenneke. En ik mocht naar het eerste leerjaar in de basisschool in Knesselare. Dat ik me 45 jaar later die eerste schooldag nog herinneren kan heeft maar één reden: ik werd meteen gestraft voor baldadig gedrag op de speelplaats … Lees meer
Vandaag komt een droom uit. We gaan lunchen op een van de meest iconische plekken in de wereld. Bij Asador Etxebarri in Baskenland. Het verhaal van dit restaurant is zeer bijzonder … Lees meer
Iedereen houdt van lasagne, jong en oud. Vandaag kun je lasagne op zoveel verschillende manieren eten. Op de klassieke manier, maar ook met vis (mijn visboer C-Food in Lochristi heeft altijd twee verschillende vis-lasagnes in de aanbieding, eentje met zalm en een met zeevruchten en beiden zijn heerlijk) … Lees meer
Gisteren iets vervelend voor gehad op restaurant in Barcelona. We gingen na een hele lange wandeling in de zon iets eten aan het strand. Ik wou eens iets nieuws ontdekken, en mijn partner had enorm zin in pizza, en wist een restaurant aan de achterkant van het W Hotel dat blijkbaar prima pizza’s heeft, een goede Italiaan, Velissima … Lees meer
Mensen die me al een paar jaar volgen weten dat ik een paar playlists heb staan die openbaar zijn op Spotify. eentje daarvan is “Would Be Chef Summernights” … Lees meer