Het is een beetje een zot maar wel geen goedkoop trucje, dat zeker niet. Want je moet echt wel een eindje reizen. En ik weet ook niet zeker of het nu alweer de meest veilige reisbestemming is. Maar als je favoriete restaurantje hier om de hoek volgeboekt zit, kun je het altijd eens wagen bij restaurant Bawabat Dimashk in Damascus, de hoofdstad van Syrië. Volgens het Guinness Book of Records is dit wel degelijk het allergrootste restaurant ter wereld, want het biedt plaats aan maar liefst 6.014 mensen. Als daar geen tafeltje vrij voor je is, dan heb je echt vette pech.
Bawabet Dimashq heeft een eetzaal van 54.000 vierkante meter; vergelijk dat met ongeveer 10 voetbalvelden. De oppervlakte van de keuken bedraagt dan weer 2.500 vierkante meterTijdens drukke momenten heeft het restaurant maar liefst 1.800 personeelsleden in dienst. In de keuken zijn verschillende productielijnen, een kok kan in één minuut 25-30 porties gerechten, zoals bv hummus, bereiden. In het restaurant zijn er watervallen, fonteinen en replica’s van archeologische ruïnes van Syrië.
Er zijn zes secties, met verschillende culinaire thema’s rondde de Indische, Chinese, Arabische, Iraanse, Midden-Oosterse en Syrische keuken. Het restaurant kreeg op 29 mei 2008 de titel als het grootste restaurant ter wereld door het Guinness World Records, een positie die het overnam van een restaurant in Bangkok. Tijdens de burgeroorlog is Bawabat Dimashk wel gesloten geweest, maar sinds 2018 zou het grootste restaurant van de wereld weer open zijn.
Als je perfecte culinaire avondje bestaat uit intiem tafelen met z’n tweetjes in een gezellig restaurantje, zonder al te veel pottenkijkers, dan is dit absoluut niet de ideale plek voor jou. Maar als je een unieke ervaring wil beleven, en het restaurant ook bekijkt als een must see bestemming, dan is dit misschien wel een aanrader. Vooral omdat het geen tourist trap blijkt te zijn, maar een plek waar de locals ook graag gaan eten.
Vanavond ga ik eens experimenteren. We hebben vrienden op bezoek, een Chileen en een Fransman, die allebei al lang in Barcelona wonen en al vaak bij ons zijn komen eten … Lees meer
Op 12 november is het French Dip Day, en eerlijk, ik moest het zelf even opzoeken. Ik had er al eens van gehoord, maar nog nooit geproefd. Het klinkt Frans, maar het blijkt een echte Amerikaanse klassieker te zijn, ontstaan in Los Angeles meer dan honderd jaar geleden … Lees meer
Toen ik een paar decennia geleden voor het eerst in Engeland kwam, begreep ik er eerlijk gezegd niks van. Na het hoofdgerecht vroeg onze Britse vriend Michael met een grote glimlach: “Would you like some pudding … Lees meer
Zoals jullie weten ben ik heel vaak in Barcelona. Ik heb er ook mijn reisgids Mijn Barcelona over geschreven, die nog steeds te koop is op www.mijnbarcelona … Lees meer
8 november is Shot Day, een dag waarop mensen blijkbaar massaal shotjes drinken. En eerlijk: ik snap het helemaal niet. Ik ben geen fan van die snelle alcoholshots, ik ben een genieter … Lees meer
5 november is Eating Healthy Day. Een dag die mensen wil aanmoedigen om wat bewuster te eten, iets gezonder te koken, en misschien eens stil te staan bij wat we allemaal op ons bord leggen … Lees meer
Ik vind het altijd grappig om de agenda’s en de “days of” bij te houden, omdat dat een inspiratiebron is voor alles wat er rond eten en koken in de wereld gebeurt … Lees meer
Ik ben eigenlijk nogal een alleseter. Er zijn maar weinig dingen die ik niet durf te proeven. Ik hou van ontdekken, van nieuwe smaken en verrassende combinaties … Lees meer