Deze manier van reizen zie ik niet echt zitten…

Verschillende dierbare vrienden van ons gaan er weer voor deze zomer. Sommige doen het in elk seizoen. En een heleboel onder hen zijn er echt aan verslingerd. Maar, heel eerlijk, ik zie het werkelijk niet zitten om op cruise te gaan. Het is, zo zeggen alle liefhebbers, een berg van onterechte vooroordelen waar ik tegen op kijk, maar ik kan er niet aan doen, ik wil echt niet op … cruise.

Ik moet heel eerlijk zijn: een paar jaar geleden was het bijna zover. Een maatschappij die echt hele mooie cruiseschepen in de vaart heeft had ons eens uitgenodigd. Op een prachtboot. Met alles erop en eraan. Alleen de vluchten naar Canada moesten we zelf betalen, maar de hele reis werd aangeboden. In ruil voor social media reclame, zo gaat dat. En ik ben daar ook niet vies van of zo. Maar ook al had mijn liefste er eigenlijk best wel zin in, ik heb toch bedankt voor het cadeau. Ik zag het gewoon niet zitten.

Waarom? Ho, vele redenen. Het feit dat je in mijn ogen een pak vrijheid opgeeft. Zo vast zitten in een kleine kajuit op een hele grote boot spreekt mij gewoon niet aan. Het georganiseerde ervan. Het groepsgebeuren. Vakantie is voor mij: vrijheid. Op alle mogelijke manieren. En dat kan niet op zo’n boot, denk ik. Het eten zal er wel goed zijn, en de kamers mooi, er zal voldoende wijn aan boord zijn, vast wel. Maar laat mij maar wandelen in Barcelona, en wat lekkers koken vanop de markt. Of net niet. Mij leg je geen route op, of toch niet tijdens mijn verlof.

En het lijkt me ook belachelijk duur. Nu zal dat ook wel afhangen van cruise tot cruise. Er zullen van die cruises zijn met duizenden mensen aan boord, en er zullen kleinschaliger cruises bestaan. In sommige zul je meevaren voor de lekker buffetrestaurants, op andere boten zal er wel haute cuisine geserveerd worden. Zal allemaal wel. En ik gun iedereen zijn manier van reizen, dus als je houdt van cruises moet je daar met volle teugen van genieten. Maar mij zul je er nog niet zo snel zien, denk ik.