Donderdag voelde ik me plotseling niet lekker. Ik had, zoals elke middag, een kleine siësta gedaan, en toen ik wakker werd rond een uur of drie voelde ik mij plots ontzettend duizelig. Ik had geen vermoeden wat de oorzaak was van die rare appelflauwte, maar ik heb voor de veiligheid toch maar even mijn bloeddruk gemeten. En de uitslag daarvan was niet zo fraai. Ik had gewoon 185 op 122. Veel te hoog. Die avond moest ik nog een lezing geven in de BMW-garage bij ons in de buurt naar aanleiding van de lancering van de nieuwe X1. En ik was echt bezorgd of ik daar wel toe in staat zou zijn, zo flauw en draaierig voelde ik mij. Mijn dokter, die in de buurt van Mechelen woont, heeft mij meteen pilletjes voorgeschreven, die hij op m’n E-ID heeft geplaatst, en ik ben alsnog mijn lezing kunnen gaan doen. Maar wel met knikkende knieën.

Gisteren ben ik dan na de ochtendshow naar mijn dokter gereden die mijn bloed heeft afgenomen, dat moest sowieso nog eens onderzocht worden. En hij heeft mijn bloeddruk nog eens gemeten. De pilletjes bleken nog niet echt goed te werken. Dokter Hans, die ook een goede vriend van me is, maakte me wel duidelijk dat zo’n hoge bloeddruk echt niet gezond is, en dat ik mijn levensstijl dringend weer moet veranderen. Nou.

De laatste keer dat hij me gewogen had was in 2016 en toen woog ik 76 kilo. Vandaag weeg ik opnieuw 97 kilo. Dat is nog een pak minder dan de 114 kilo van 11 jaar geleden, maar natuurlijk veel te veel als je weet dat ik maar 1 meter 75 groot ben. Pilletjes tegen de hoge bloeddruk zijn één ding, en die helpen mij intussen wel al goed, maar ik moet ook echt dringend weer tien kilo of meer kwijt zien te raken. Consequenter wandelen dus, meer rusten, en beter en langer slapen ook, gezonder en minder eten en ook wat minder wijn drinken.

Ik vind het jammer, ik kan dat niet ontkennen. Ik ben een bourgondiër en ik hou van het goede leven. Lekker eten. Elke dag een paar goede glazen wijn. Maar mijn gezondheid is natuurlijk wel belangrijk. En zo’n hoge bloeddruk is gewoon gevaarlijk. En eerlijk: ik voelde al een tijdje dat ik iets aan mijn gewicht moest gaan doen. Ik paste totaal niet meer in mijn kleren, ben al een paar maten verzwaard, en als zelfs de XL begint te spannen, dan heb je een probleem.

Ik ben een beetje boos ook op mezelf en wat ontgoocheld. Ik heb 11 jaar geleden zo’n grote inspanningen gedaan om af te vallen en toch heb ik me nadien weer laten gaan. Dat ging beetje bij beetje en niet in één keer, maar toch. Enfin, het is wat het is. Ik ga me weer proberen te herpakken. Dus als je de komende maanden opvallend veel lichte recepten ziet te voorschijn komen, dan weet je meteen ook waarom. Ik hoop dat ik mijn gewicht en gezondheid weer onder controle ga krijgen.