Dit is mijn favoriete meditatie

Ik snap dat het voor veel mensen heel rustgevend en inspirerend kan zijn om aan yoga te doen, en samen of alleen te mediteren. Ik zie hoe ze daar heel veel kracht uithalen, en ik heb daar echt veel respect voor. Maar ik moet eerlijk bekennen: mij heeft het nooit zo hard aangesproken. Ik denk dan altijd: prima hoor, maar laat mij maar lekker met mijn beide voetjes op de grond blijven staan. Het liefste laat ik die voeten dan bewegen langs bossen en paadjes, in de prachtige Vlaamse natuur of in de zalige bergen rond Barcelona. Ieder zijn manier om tot rust te komen zeker?

Eén zijn met de natuur is voor mij gewoon een zalige vorm van mediteren. Yoga on the move. Want elke keer ziet die natuur er weer anders uit, en dat prikkelt mijn zintuigen en brengt me rust. Ik heb al jaren mijn favoriete wandelroutes en elke keer word ik weer aangenaam verrast. De bomen en hun takken veranderen elke keer een beetje, soms dragen ze de belofte van lente, soms staan ze kaal in de krakende vrieslucht. Soms heeft een storm een grote arm van hun stam gebroken. Prachtig. Het leven, én het sterven. Bomen leven maar gaan ook ten onder vroeg of laat. Ook het gras en de struiken, de bloemen en de planten groeien en bloeien en overwoekeren soms mijn wandelpad.

Het is ook ongelofelijk hoeveel grote en kleine dieren ik al tegengekomen ben op mijn tochten. Ik groet de koeien soms, de herder met zijn schapen, de andere wandelaars met hun honden. Ik zie ooievaars en reigers, en een paar jaren geleden nog een ibis die ontsnapt was uit Planckendael. Vogels, slakken, bijtjes en libellen, soms van die hele zwermen hatelijke muggen, ik ken ze allemaal. In het provinciaal domein van Puyenbroeck, waar ik nu veel wandel, en in het Drongengoedbos in de buurt van mijn ouders in Knesselare, ben ik al veel herten tegengekomen.

Ik hou van bossen en van weiden, van velden en van kleine dorpjes waar de tijd tot stilstand is gekomen. Wandelen in de natuur is voor mij bijzonder rustgevend. Vaak doe ik dat dan ook in complete stilte, een met de klanken van de ontwakende natuur. Maar soms kan de juiste muziek in mijn oortjes helpen om nog dieper tot rust te komen. Vroeg in de ochtend, wanneer er rijm over de velden ligt en de zon opkomt over een wereld die nog ligt te slapen, hou ik van rustige pianomuziek. Of in een bos na een regenbui, bij valavond, durf ik wel een Gregoriaanse gezangen van monniken op te zetten. Dat brengt me mentaal in de hoogste regionen van geluk.

Als je de helende kracht van wandelen ook wil ontdekken, en wat het met mijn geluksgevoel heeft gedaan, kan ik je van harte mijn boek Waarom Wandelen aanraden dat hier online te koop is.