Als je gaat eten op restaurant of bij mensen thuis, en zeker op een meer formeel diner, en er wordt een stukje brood voorzien is er één ding wat je blijkbaar nooit mag doen. Zelfs al wordt er een klein mesje bijgegeven, of zou je het mes kunnen gebruiken van het bestek waarmee je aan het eten eten bent: je mag je brood nooit snijden. Volgens de etiquette.
Ik wist het zelf niet, thuis bij mijn ouders deden we dat wel, denk ik. Maar een kameraad van mij, die helemaal met alle regeltjes van de etiquette was opgevoed, vertelde het mij al dertig jaar geleden: brood breek je, brood scheur je met je handen, maar je snijdt het nooit. Hij zag het me doen op restaurant, en bekeek met alsof ik een echte barbaar was. Je kunt het mesje natuurlijk wel gebruiken om wat boter te smeren. Iets wat ik trouwens zeer lekker vind: een laagje boter op vers brood, en daar wat peper en zout op, njammie.
Ik heb voor ik dit artikel schreef wat opzoekwerk gedaan, en intussen zijn de regels van de etiquette in sommige handboeken en bij de wat lossere strekkingen toch een beetje veranderd, en zou er voor echt hard brood (want vaak worden er op restaurant verschillende soorten brood aangeboden) wel een uitzondering gemaakt worden. Dan zou je eventueel wel mogen snijden, maar maak er geen gewoonte van. Maar de traditie zegt: brood breken en niet snijden. Een beetje zoals Jezus zeker? “Hij brak het brood en gaf het aan z’n leerlingen…”
Wie me al langer volgt weet het natuurlijk wel: ik heb al bijna vijftien jaar een flat in het prachtige Barcelona, een stad waar mijn hart ligt, waar ik vrijwel al mijn vakanties doorbreng en waar ik telkens opnieuw inspiratie vind … Lees meer
Op 31 is het world no tobacco day. Ik ben een mens die niet van verbieden houdt, dus iedereen rookt zoveel hij of zij wil. Ik heb zelf nooit echt gerookt … Lees meer
Druiven eet je meestal gewoon zo, als frisse snack. Met of zonder pitjes, rood of groen, koel uit de koelkast – altijd lekker. Maar wist je dat druiven ook prachtig kunnen schitteren in gerechten … Lees meer
Twintig jaar geleden vond je het gewoon in de supermarkt: krokodillenvlees, naast struisvogel en kangoeroe in het vriesvak of vacuüm verpakt in de versafdeling … Lees meer
Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer
Op Wereld Yoga Dag wil ik graag iets bekennen: ik ben niet zo goed in yoga. Op een matje liggen, diep ademhalen en in stilte naar de wolken staren – het klinkt mooi, maar het is gewoon mijn ding niet … Lees meer
Op deze bijzondere dag, 11 mei, moederdag, denk ik met veel liefde en warmte aan mijn zalige mama Anny. Ze is eind zeventig, ik ben 51, en geen dag gaat voorbij zonder dat we even bellen … Lees meer
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: er zijn verschillende theorieën over waar donuts precies vandaan komen, en verschillende culturen eisen de oorsprong een beetje op … Lees meer