Het is zover. Ik ben intussen meer dan twee weken volledig gevaccineerd. Mijn wederhelft al langer. Mijn ouders al maanden. Mijn broer, schoonzussen en schoonbroer ook. De meeste van mijn vrienden zijn ook al dubbel geprikt. Kortom, we zijn optimaal beschermd nu tegen dat rotvirus. We kunnen nog altijd covid krijgen, maar de kans is klein, en de kans dat we in het ziekenhuis belanden is echt zeer miniem. En nu komt de vraag van 1 miljoen: zouden we weer durven? Durven leven zonder zorgen?

Zou ik mijn ouders na anderhalf jaar, twee verjaardagen per persoon, een kerstdag en een nieuwjaar, en vooral een jubileum van 50 jaar getrouwd, waarbij we telkens de noodzakelijke afstand van anderhalve meter hebben gerespecteerd, eindelijk weer een dikke knuffel durven geven wanneer ik ze zondag op het telkens opnieuw uitgestelde communiefeest van mijn nichtje terugzie? Zouden we onze volledig gevaccineerde familie en vrienden weer een kus durven geven wanneer ze bij ons op bezoek komen?

En nog iets: die mondmaskers, houden we die op wanneer er mensen bij ons langs komen? Een winter lang hebben wij buiten gegeten in Lochristi. Dan nodigden we een koppel uit op zondagmiddag, want met vier mocht. Maar enkel buiten natuurlijk. Soms zaten we te lunchen in de vrieskou, met twee terrasverwarmers en dekentjes. En we voelden ons halve misdadigers wanneer er eens één iemand van het bezoekende koppel binnen naar het toilet ging bij ons. Dat mocht namelijk niet. maar toch deden we dat. We hebben wat toiletten op overschot, dus we hoefden de pot niet te delen. En zo zitten plassen achter een boom terwijl het vriest dat het kraakt, sorry, dat vonden we tè.

Maar al die dingen gebeurden met dat mondkapje op. Niemand kwam tot nu toe ons huis binnen zonder mondmasker. We hebben nog geen handen geschud, laat staan geknuffeld en gekust. Gaan we dat nu blijven doen, nu we volledig gevaccineerd zijn? Ik vraag me af wanneer het signaal komt dat we die vodjes weg mogen gooien. Dat we gewoon weer vrij mogen ademen. Thuis en op verplaatsing. Op kantoor, als iedereen van het team z’n tweede prik heeft gehad, mogen we dan eindelijk weer fysiek vergaderen zonder mondmasker?

Wanneer voldoende mensen gevaccineerd zijn zal het kunnen. September laten we alles weer los. Iedereen moet de kans gekregen hebben om twee prikken te zetten, en dan vallen alle regels weg. Het is ons allemaal beloofd. Maar in Duitsland is nu al aangekondigd dat de mondkapjes al zeker tot volgende lente zullen blijven op het openbaar vervoer en bij het winkelen, omdat er altijd niet gevaccineerden blijven die ernstig ziek kunnen worden. Wie moeten we geloven? Gaat dit nooit meer over? Of is het echt een kwestie van een paar weken? Wat denken jullie?