Eén keer per week een etentje met 10 man? Waanzin!

Kijk, ik ben een ontzettend grote levensgenieter. Ik eet graag. Ik ga zo graag op restaurant. Ik kook vooral graag, en ik kook het liefste voor (veel) mensen. Voor mensen die ik graag zie en wil verwennen. Laat dat duidelijk zijn. Dus ik snak er absoluut ook naar om weer familie en vrienden uit te mogen nodigen en uitgebreid voor hen te koken. Liever gisteren dan morgen. Maar…

Er is toch wel een hele grote maar. Ik vind gezondheid zoveel belangrijker dan gezelligheid. Ik wil zo’n etentjes dus enkel organiseren of bijwonen wanneer het min of meer veilig is en ik geen mensen in gevaar kan brengen. En zelf wil ik ook liefst gezond blijven en nog lang leven. Dus zo’n diners lijken me nog niet meteen haalbaar… Etentjes met vrienden zijn er tenslotte om het leven te vieren, en niet om ziekte en dood te verspreiden.

De geruchten dat we binnenkort één keer per week een etentje met 10 gasten zouden mogen organiseren bij ons thuis zijn hopelijk kwakkels. Ze lijken me namelijk te zot om waar te zijn. De verspreiding van het virus mag dan wel wat vertraagd zijn, maar het virus zelf blijft even gevaarlijk en zelfs levensbedreigend. Etentjes met tien man lijken me dan ook de ideale manier om dat rotvirus vrij spel te geven.

Het zou één keer per week mogen. En het zou altijd met dezelfde groep moeten. Organiseer dat eens zeg. En vooral: controleer dat eens. Onmogelijk werk toch. Met welke groep moet je dat dan doen? De familie of de schoonfamilie? Vrienden of buren? Ik wil niet kiezen. En eerlijk: ik wil ook niet elke week dezelfde tien mensen in m’n kot. Laat het uit. Dus zelfs als het zou mogen: ik doe niet mee.

Ik denk en hoop dat de geruchten dus kwakkels zijn. Want ja, ik hoop ook dat de strenge quarantaine kan gelost worden, voorzichtig. Eerst moeten we de economie weer rustig wakker maken. Winkels openen, bedrijven. Op een zo veilig mogelijke manier. We kunnen ons geen economisch bloedbad veroorloven. We moeten zorgen dat we niet met z’n allen armer uit deze crisis komen.

Maar gezellige etentjes da’s voor later. Veel later vrees ik. Wanneer we bij elkaar kunnen zitten, flessen en kroketten doorgeven, wanneer schouderklopjes en aanrakingen weer normaal zijn. Dus, komaan mensen, laat ons nog even volhouden en op een hele slimme manier de versoepeling van die lockdown aanpakken. En dus niet met een grote gourmetavond volgende week zaterdag. Dat lijkt me echt absolute waanzin.