Een stevige valpartij op Brussels Airport, maar eigen schuld

Na een weekje Europa rond te reizen voor Handdoek Leggen op Joe, arriveerde ik gisterenavond rond zeven uur op Brussels Airport. Gelukkig ken ik het daar intussen goed, en ik reis enkel met handbagage, dus een klein uurtje later was ik al thuis in Lochristi. Ik heb even geknuffeld met de kat en met m’n liefste. En toen heb ik twee uurtjes geslapen want ik was toch wel moe van het vele reizen.

Om elf uur stond mijn wekker dan weer, want ik moest vetrekken naar… Brussels Airport. Niet om naar mijn volgende bestemming te vliegen, maar om te gaan DJ’n op de 50ste verjaardag van TUI. Ik zou er om halféén een uurtje DJ’n, meteen na mijn fijne collega Regi. Een beetje zottekes, in zo’n drukke week, maar ik draai heel graag feestjes dus ik had er wel zin in. Zeker voor TUI, want die mensen hebben ook mijn kamers geboekt voor Handdoek Leggen.

Maar misschien was ik toch wel wat te moe of te verstrooid, en het gesprek dat ik al wandelend naast de producer van de party deed, in combinatie met het tokkelen op mijn smartphone, was ook geen al te slim idee… Ik was niet echt geconcentreerd zeg maar. En plots heb ik daar op de tarmac voor de vertrekhall een gigantische val gemaakt.

Er lag daar zo’n kabelgoot, omdat ze daar aan het werken zijn. Nu, die goot was heel duidelijk aangegeven en was zwart geel geschilderd, dus ik had die gewoon moeten zien. Maar dat heb ik dus niet gedaan, en ik struikelde met mijn volle gewicht, mijn smartphone en mijn hoofdtelefoon en USB-sticks in de hand over die goot en ging mega hard op mijn handen en mijn knie.

Ik voelde meteen: dit is serieus. Mijn jeans was volledig gescheurd. Voor een DJ die krampachtig probeert jong te zijn is dat misschien nog OK. Ik had echter tot nu toe zo geen gescheurde jeans in de kast liggen, dus dat was meteen opgelost. Maar ook mijn knie lag open en was flink geschaafd en aan het bloeden. Hoe stom.

Gelukkig waren er twee vriendelijke mannen van EHBO aanwezig die me meteen opgevangen hebben en super goed verzorgd. Ze hebben m’n knie uitgebreid ontsmet, de grint steentjes verwijderd, alles uit gekuist, een dikke laag zalf toegebracht, en alles mooi ingepakt. Ik heb kort daarna toch nog mijn set kunnen doen, en op mijn beurt ook het TUI publiek ingepakt. Oef.

Vandaag doen mijn handen en vooral mijn knie goed zeer. Dat geneest wel weer. Op die knie komt er   straks een flinke korst zei de man van EHBO. Dat overleven we wel weer. Alleen stom wel: een stevige wandeling in de zon van Lochristi zit er vandaag nu niet meer in, en die had ik na een week reizen toch wel verdiend en nodig. Het wordt dus platte rust thuis vandaag, en dat zal ook goed doen.

Straks ben ik namelijk weer weg om nog op vier prachtige bestemmingen een handdoek te gaan leggen. Het zal wat mankend gaan want die knie die doet flink zeer, maar niks gaat me tegen houden om er nog een heerlijk zonnige radioweek van te maken. Alles komt goed, ik ben als kind zo vaak op mijn knietjes gevallen op de speelplaats, niet zeuren dus.

Nog één goede raad: als je op de luchthaven of waar dan ook loopt: èn babbelen met iemand naast je, èn berichten posten op Instagram, terwijl je wandelt, en sowieso wanneer je een beetje moe bent, is geen goede combinatie. Een goede raad van nonkel Sven!