Vorige week zaterdag hebben we (met een half jaartje uitstel) het gouden huwelijk van mijn mama Anny en papa André gevierd. Het was een topnamiddag. Blij dat we na al die covid-ellende met onze familie en hun beste vrienden samen konden klinken op vijf decennia huwelijksgeluk. Al die mensen samen zien, waarvan ik velen nog uit mijn jeugd ken, maar die ik misschien dertig jaar niet zag, deed me ook wel weer beseffen: de tijd vliegt ontzettend snel. Ik wil daarom echt elk moment koesteren met mijn ouders.

En vandaag wordt weer een topdag voor mij. Enfin: het hele weekend wordt een feestje. Na bijna twee jaar neem ik mijn papa nog eens twee dagen mee naar Barcelona. Hij reist zo graag en hij vindt het zo fijn om eens weg te zijn met ons twee. Het liefste zou ik mijn mama ook mee nemen, maar die haat vliegen en heeft daar dus geen zin meer in. Zo jammer, maar het is haar beslissing en die respecteer ik uiteraard. Haar maak ik veel gelukkiger met eens een gezellig etentje bij ons thuis of in een goed restaurantje, en dat doen we dan ook vaak.

Maar mijn papa, die in het verleden zo vaak gereisd heeft voor z’n sportcarrière, en voor zijn vele vrijwilligerswerk in India en Afrika, heeft ook nu toch ook al twee jaar geen vliegtuig meer van binnen gezien. In december 2019 zijn we met ons tweetjes voor het laatst een weekendje naar Barcelona gevlogen, het was een mooie jaarlijkse traditie geworden, maar toen kwam Covid… Maar nu kan het dus opnieuw. Oef! Ik ben echt super super gelukkig.

Ik kan je heel eerlijk zeggen: mooiere momenten bestaan er nauwelijks. Vader en zoon samen op pad. De ene bijna 75 en de andere ook al goed op weg naar de 50. We gaan uiteraard lekker eten (ik heb heerlijke restaurantjes geboekt) door de stad wandelen gaan we ook weer doen (mama en papa wandelen sowieso elke dag al zo’n tien kilometer, dus dat kan hij nog prima aan). Ik neem papa zaterdagavond ook mee naar een klassiek concert en we gaan uiteraard veel babbelen en klinken op het leven.

Ik merk het elke keer weer wanneer ik zo’n tripje maak en er over bericht op mijn sociale media. Veel van mijn volgers zeggen mij dan: geniet er zo goed als mogelijk van, want ik kan het jammer genoeg niet meer, en ik mis mijn lieve ouders zo hard. En andere volgers schudt het soms ook eens wakker. Quality time met de mensen die je graag ziet is het mooiste wat er is. Het brengt sommige mensen dan ook op het idee om eens wat vaker iets speciaals met hun ouders te doen. Want de tijd gaat echt ontzettend snel, en dit soort momenten pakken ze ons nooit meer af.

Straks vliegen we samen weg. Van ons aperitiefje op de luchthaven tot ons etentje vanavond in mijn favoriete restaurant Via Veneto, tot de wandelingen morgen en zondag en het concert in het prachtige Auditori morgenavond, tot onze lunch op het strand voor we zondag terugvliegen, van elke seconde gaan we samen zo hard genieten. De beste reisgezel die iemand wensen kan, die papa van mij!