Vrijdagavond vierden we de verjaardag van mijn partner in de Oude Pastorie, een heerlijk restaurant met prachtig terras op enkele kilometers van ons huis, in het landelijke Hyfte. Het werd een lange gezellige avond op het prachtige terras. We namen het grootste menu en zeiden tegen de gastvrouw dat we alle tijd van de wereld hadden. Ze moesten zich niet opjagen dus, want dat waren wij ook niet van plan, en we waren toch op de fiets gekomen. Het werd een avondje puur genieten.
Zo zalig zelfs dat we na de prachtige fles witte wijn ook nog een fles rood bestelden. Ik weet, twee flessen met twee personen is wat zottekes, maar hey, het was zalig weer, de avond duurde lang, en we hadden iets bijzonders te vieren. Ik zei wel tegen de sommelier: hou de kurk zeker bij, als deze fles niet leeg is, dan nemen we de rest graag mee naar huis.
Maar ja, hoe gaat dat, die fles raakte natuurlijk wel leeg. Moest maar niet zo lekker en niet zo gezellig zijn, toch? En het voordeel was: we waren zoals ik hierboven al schreef, met de fiets op pad. Wanneer we alcohol drinken gaat één van ons twee altijd Bob zijn, of we gaan met de taxi, in Barcelona doen we altijd alles te voet, en heel soms, als het niet te ver is, en het is een prachtige zomerse avond, dan gaan we hier in België met de fiets. Lijkt ons het veiligste.
Maar… dat had ik blijkbaar dus niet op Instagram moeten zetten. Ik had gewoon een fotootje van de twee lege flessen op mijn stories gepost met daarbij het mopje “we zijn gelukkig met de fietsszzsss”. Maar ja, hoe gaat dat dan in deze overgevoelige tijden… De kritiek was weer stevig. Dat ik toch moest weten dat je ook niet met de fiets rijden mag als je gedronken hebt. En dat ik als bekende Vlaming toch altijd het goede voorbeeld moet geven. Sommige mensen hebben bij hun bericht nog wat smileys gezet, maar sommige waren echt boos op mij. En vonden mijn “roekeloos” gedrag gewoon “levensgevaarlijk”. Nou ja…
Kijk, ik weet dat strikt genomen je de fiets niet op mag wanneer je gedronken hebt. Dat zijn de regels. Een goede vriend van me heeft in Nederland zelfs eens een boete daarvoor gekregen bij een routinecontrole, en bij ons zijn de regels even streng. Ik weet dat. Maar ik was echt niet dronken, en kon nog goed genoeg fietsen. Van het restaurant naar huis was ook niet ver. En de kans dat ik aan 15 per uur iemand omver zou hebben gereden was miniem. We zijn uiteraard veilig thuis geraakt na een prachtige lange avond. En ik ben blij dat we niet met de auto zijn gegaan, iets wat ik overigens nooit zal doen wanneer ik gedronken heb.
En voor de rest: geniet allemaal van het leven, wees zo voorzichtig mogelijk, zeker op de weg. Maar soms moet je toch ook een beetje durven genieten van het leven. Regels zijn er hopelijk vooral om ons tegen elkaar te beschermen en niet om ons te koeioneren. En vooral: als je niemand anders in gevaar brengt moet je ook zelf een beetje kunnen inschatten wanneer je nog de fiets op gaat of niet. Maar soit dat is mijn mening. Iedereen mag de zijne hebben. En mag de eigen stoep vegen en de splinter in het eigen oog zien. Love you all.
Wie me al langer volgt weet het natuurlijk wel: ik heb al bijna vijftien jaar een flat in het prachtige Barcelona, een stad waar mijn hart ligt, waar ik vrijwel al mijn vakanties doorbreng en waar ik telkens opnieuw inspiratie vind … Lees meer
Op 31 is het world no tobacco day. Ik ben een mens die niet van verbieden houdt, dus iedereen rookt zoveel hij of zij wil. Ik heb zelf nooit echt gerookt … Lees meer
Druiven eet je meestal gewoon zo, als frisse snack. Met of zonder pitjes, rood of groen, koel uit de koelkast – altijd lekker. Maar wist je dat druiven ook prachtig kunnen schitteren in gerechten … Lees meer
Twintig jaar geleden vond je het gewoon in de supermarkt: krokodillenvlees, naast struisvogel en kangoeroe in het vriesvak of vacuüm verpakt in de versafdeling … Lees meer
Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer
Op Wereld Yoga Dag wil ik graag iets bekennen: ik ben niet zo goed in yoga. Op een matje liggen, diep ademhalen en in stilte naar de wolken staren – het klinkt mooi, maar het is gewoon mijn ding niet … Lees meer
Op deze bijzondere dag, 11 mei, moederdag, denk ik met veel liefde en warmte aan mijn zalige mama Anny. Ze is eind zeventig, ik ben 51, en geen dag gaat voorbij zonder dat we even bellen … Lees meer
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: er zijn verschillende theorieën over waar donuts precies vandaan komen, en verschillende culturen eisen de oorsprong een beetje op … Lees meer