Foute boel: drie restaurants boeken voor dezelfde avond.

Ik heb deze discussie al met een aantal vrienden gehad. En een paar weken geleden had ik ze dus opnieuw met een op zich keitoffe kennis, met wie ik over ongeveer alles overeenkom, over sport, het goede leven, politiek zelfs. Een topkerel die houdt van lekker eten en een goed glas wijn, en die er altijd in slaagt om de beste restaurantjes eruit te pikken, in binnen- en buitenland. Maar hij heeft één gewoonte waar hij zelf nogal laconiek over doet, en zelfs wat mee opschept, maar die ik dus echt, ik herhaal echt niet OK vind. En we hadden er dus een discussietje over.

Het ging over het reserveren van een tafel in een restaurant. Hij heeft, zeker wanneer hij op vakantie is in het buitenland, de in mijn ogen onhebbelijke gewoonte om voor één en dezelfde avond verschillende restaurants te reserveren. Dan reserveert hij bijvoorbeeld een sterrenrestaurant, maar ook een hippe strandtent, en soms nog een gezellige brasserie en in de loop van de namiddag beslist hij dan waar hij precies wil gaan eten.

Zijn strategie: wanneer je last minute moet boeken, raak je nergens binnen. Maar weken op voorhand vastleggen waar hij moet gaan eten vindt hij stom. “Want hoe weet je in godsnaam begin juli waar je op een zaterdag eind juli wil gaan eten in Saint-Tropez?” om zijn eigen woorden te gebruiken. Dus daarom maakt hij dubbele of driedubbele boekingen, elke keer weer.

Een boeking afzeggen blijft meestal wel zonder gevolgen voor de klanten. De restauranteigenaars staan eigenlijk met de rug tegen de muur. Want natuurlijk kan er altijd wel iets dringends tussenkomen. Wanneer iemand van het gezelschap ziek is, dan begrijpen horeca-eigenaars dat meestal wel. Een sterfgeval in de familie is al helemaal een goed excuus. En bijvoorbeeld een gemiste vlucht of zo is ook nog een aanvaardbare reden.

Dat soort smoezen gebruikt mijn copain dan wellicht wanneer hij afbelt, ook al is er werkelijk niks van aan. Hij heeft gewoon op drie paarden gewed en uiteindelijk kiest hij de dag zelf waar hij zin in heeft. Maar wat kan er hem overkomen? In het buitenland kennen ze hem toch niet, dus ach ja, wakker ligt hij er niet van. En OK, in het hoogseizoen kunnen restaurants de vrijgekomen tafeltjes wellicht nog last minute aan de man krijgen.

Maar ik vind het niet netjes. En het getuigt van weinig respect voor de hardwerkende mensen in de horeca voor wie een last minute annulering toch weer voor extra stress zorgen kan. Want kun je de tafel niet meteen gevuld krijgen dan kost dat je gewoon een pak geld.

Ik snap daarom goed dat sommige restaurants op voorhand je creditcardgegevens vragen en bij een no show of een annulering op het allerlaatste moment een bepaald bedrag aanrekenen. Maar dat doen ze niet van harte. Want de klant blijft dan sowieso met een wrang gevoel zitten, zeker wanneer er echt sprake is van overmacht. Wederzijds respect is de essentie in deze discussie vind ik. Maar soit, daar zijn sommige goede vrienden van mij het dus niet mee eens.