Ik herinner het me nog goed. Van vrienden van mijn ouders kregen kleine Sven en zijn broertje Arn eind jaren 70 en begin jaren 80, de in onze ogen allercoolste snoep ooit: chocoladen sigaretten. Mijn papa André was in die tijd een gevierd atleet, en zowel alcohol als tabak waren bij ons thuis uit den boze. Maar mijn pepe Daniël hield wel van een goede sigaar af en toe. En die rookte hij zelfs binnen in huis, waar de kinderen bij waren. Roken was toen nog behoorlijk normaal.
En chocoladen sigaretjes waren toen ook nog “normaal”. Niet dat mijn ouders ze voor ons kochten, maar als we ze kregen van andere mensen werd daar niet moeilijk over gedaan.
Ze zaten in net dezelfde verpakking als echte sigaretten, en wat vonden kinderen het toen cool om “rokertje te spelen” met zo’n smeltende chocolade sigaret tussen de lippen. Jongetjes waren toen ook allemaal “chips” in die tijd. Op hun fietsjes speelden ze toen de populaire Amerikaanse politie op de motor na. En met hun kleine plastic politiehelmpjes en hun sherrif ster probeerden ze wat stoer met die zoete nep-sigaretjes in de mond nep-boetes uit te schrijven en indruk te maken.
Die sigaretten zijn vandaag verboden in Europa. In ons land is dat al sinds 2013. De parlementsleden die een wet tegen de chocolade sigaretten indienden waren duidelijk: “Uit onderzoek in verschillende landen blijkt dat kinderen een nabootsend gedrag vertonen wanneer ze met die snoepsigaretten spelen. De kansen dat het kind als adolescent en volwassene gaat roken verdubbelen hierdoor, ongeacht of de ouders roken of niet” zeiden ze in de krant. Klinkt logisch. Maar in Amerika zijn ze tot op vandaag nog gewoon te koop.
In elk geval: zowel mijn broer en ik zijn geen rokers geworden. Mijn ouders hebben bij mijn weten de chocoladen sigaretten zelf nooit gekocht voor ons. Snoepen mocht wel eens, maar met mate. En mama bakte de beste appeltaart, of maakte heerlijke chocolade mousse. Allemaal veel beter en lekkerder dan die sigaretjes.
Maar het blijft bijzonder en ergens ook wel grappig hoe tijden veranderen. Ik ben zelf echt niet zo voor betuttelingen en dingen verbieden, maar dat het bestaan van de chocoladen sigaretten voor kinderen uitgedoofd is, lijkt me maar normaal en goed ook. De muziek uit de jaren 80 daarentegen, daar houden we tot op vandaag van. Geniet er nog van, vandaag en morgen, in de finale van de 80ies TOP1000 bij Joe.
Wie me al langer volgt weet het natuurlijk wel: ik heb al bijna vijftien jaar een flat in het prachtige Barcelona, een stad waar mijn hart ligt, waar ik vrijwel al mijn vakanties doorbreng en waar ik telkens opnieuw inspiratie vind … Lees meer
Op 31 is het world no tobacco day. Ik ben een mens die niet van verbieden houdt, dus iedereen rookt zoveel hij of zij wil. Ik heb zelf nooit echt gerookt … Lees meer
Druiven eet je meestal gewoon zo, als frisse snack. Met of zonder pitjes, rood of groen, koel uit de koelkast – altijd lekker. Maar wist je dat druiven ook prachtig kunnen schitteren in gerechten … Lees meer
Twintig jaar geleden vond je het gewoon in de supermarkt: krokodillenvlees, naast struisvogel en kangoeroe in het vriesvak of vacuüm verpakt in de versafdeling … Lees meer
Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer
Op Wereld Yoga Dag wil ik graag iets bekennen: ik ben niet zo goed in yoga. Op een matje liggen, diep ademhalen en in stilte naar de wolken staren – het klinkt mooi, maar het is gewoon mijn ding niet … Lees meer
Op deze bijzondere dag, 11 mei, moederdag, denk ik met veel liefde en warmte aan mijn zalige mama Anny. Ze is eind zeventig, ik ben 51, en geen dag gaat voorbij zonder dat we even bellen … Lees meer
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: er zijn verschillende theorieën over waar donuts precies vandaan komen, en verschillende culturen eisen de oorsprong een beetje op … Lees meer