GERT DE MANGELEER IMPONEERT WERELDPERS

Gert had er me een tijdje geleden al over aangesproken: donderdag 24 augustus moest ik met stip blokkeren in mijn agenda. Die dag zouden namelijk 3 topchefs uit Japan zijn driesterrenrestaurant Hertog Jan komen bezoeken, om er samen met hem enkele culinaire feestmaaltijden te bereiden met Vlaamse topproducten en prachtige verse groenten en kruiden uit de eigen tuin van Gert en Joachim.

Deze week kwamen immers een twintigtal journalisten, foodies en culinaire bloggers uit de hele wereld ons land bezoeken op uitnodiging van Toerisme Vlaanderen. En als apotheose van hun ontdekkingsreis door het culinaire Vlaanderen mochten ze vanmiddag in Hertog Jan kennismaken met het beste wat ons land gastronomisch te bieden heeft in een unieke samenwerking met de gastronomische crème de la crème uit Tokyo en Osaka.

Enkele Japanse journalisten kwamen naar Brugge afgezakt vanmiddag, maar ook toppers uit Italië, de Filipijnen en Canada, Nederlanders en mensen uit Amerika. En dus ook enkele gelukkige Belgen, waaronder culinaire éminence grise Willem Asaert, hoofdredacteur van het tijdschrift Culinaire Ambiance.

En zelf mocht ik ook het enthousiasme van de internationale pers ervaren voor onze mooie topgastronomie. Zo’n positieve feedback is natuurlijk erg belangrijk, want Vlaanderen wereldwijd uitspelen als culinaire topbestemming is een slimme strategie van Toerisme Vlaanderen. Je eet bij ons natuurlijk uitzonderlijk goed, en dat mogen we dan ook trots durven uitdragen.

Vanmiddag kookte Gert samen met chef Yusuke Takada van restaurant La Cime in Osaka, een Japanse chef die kookt in de Franse traditie, maar uiteraard met een stevige Japanse invloed. Samen maakten ze een uitstekende lunch met mooie aangepaste wijnen en zelfs een glaasje Rodenbach caractère rouge uit Roeselare.

Starten deden we met een hapje van Gerts hand: krokante cannelloni gevuld met gerijpt Belgisch rundvlees.

Daarna volgden twee hapjes van Yusuke Takada: een mooie zwarte praline van bloedworst en een spruitblad gevuld met varken “Seigneur de Vidaigne”, beide begeleid door een verse clam mayonaise.

Daarna was Gert weer aan zet met crispy varkenshuid, met rillettes en Babi pangang. Een Vlaamse lekkernij met een pittige Aziatische toets.

De makreel met komkommer en Royal Belgian Caviar is intussen een klassieker in Gert z’n keuken, want die mocht ik ook al eens op 7 juni, m’n verjaardag, hier proeven. Mooi gestileerd en zeer evenwichtig in z’n zuurtjes en met een lekkere vettige toets van de makreel.

Vervolgens nam Yusuke Takada het roer weer over met wijting met koolrabi en Spaanse zuring. Een mooi tussengerecht dat echter wel wat overklast werd door de spectaculaire langoustines met rode biet en frambozen die Gert daarna op tafel toverde. Een hemels gerecht, daar waren alle foodies het over eens.

Toen volgde nog een mooi tussengerecht van de Japanse topchef: selder in verschillende structuren met eekhoorntjesbrood en Vlaamse geitenkaas.

Maar het beste had de Japanner tot aan het hoofdgerecht gespaard: zalig gerijpte eend op een saus van gerookte paling. Erg puur, maar met een intens diepe smaak. De frisse variatie  op hetzelfde thema die Gert vervolgens verzorgde, met de lever van de eend, paling, anijstinten en jonge radijs was erg fris, maar had misschien niet samen met het gerecht van de Japanner opgediend moeten worden, maar er vlak voor; maar dat is absoluut detailkritiek. Want los van elkaar waren beide gerechten werkelijk top.

Ook al was het natuurlijk geen wedstrijd maar een mooie samenwerking; bij het dessert kwam Gert toch opnieuw als winnaar aan de finish met een zoete versie van één van z’n klassiekers: een gerecht met aardappel, vanille en koffie. Maar ook de witte chocolade met aardbeien en citroenverbena van de Japanner was prima.

Een prachtige lunch waar de internationale bloggers en foodjournalisten, mensen die beroepshalve de hele wereld rondreizen en overal in de beste restaurants ontvangen worden, zeer enthousiast over waren, en terecht. Vlaanderen is de voorbije week mooi op de culinaire wereldkaart gezet, wees daar maar van overtuigd.

En ik was zelf ontzettend blij en dankbaar dat ik er vanmiddag bij mocht zijn. Wat een eer, dikke merci. Vanavond eet het hele gezelschap overigens nog een even uitgebreid diner, bereid door Gert en de twee andere Japanse chefs. en ja, ik was ook uitgenodigd voor het diner, maar eerlijk: dat kon ik er toch echt niet meer bij krijgen. Beetje wandelen ga ik nog doen. Uitbuiken. En vooral: nagenieten. Trots op Vlaanderen!