Eerst even de feiten. Elke woensdagochtend komt om kwart voor acht komt Rik Torfs langs in onze ochtendshow op Joe. Hij confronteert ons en onze luisteraars dan met een soort van moreel dilemma. Vandaag ging dat over alcohol in het verkeer. Zeer actueel, want gisteren bleek nog dat een kwart van de Belgen toegeeft dat ze de afgelopen maand nog achter het stuur zijn gekropen met een glas teveel op. Zware cijfers. En op geen enkele mogelijke manier goed te praten.
Maar even terug naar het dilemma. Torfs vertelde het verhaal van mensen die uitgenodigd waren op een etentje bij een goede vriend. Toen het aperitief werd ingeschonken vroeg de gastheer wie van de gasten BOB was die avond. En toen de champagne werd geserveerd weigerde de gastheer de BOB in het gezelschap ook een glas uit te schenken. Uit principe. “BOB is BOB en drinkt niks,” zo zei hij, en hij wou het niet op z’n geweten hebben dat een gast bij hem thuis zou vertrekken met de auto nadat hij alcohol had gedronken.
De vraag van Rik Torfs: is dit normaal of is dit toch een beetje te verregaand. In ons land mag je 0,5% promille alcohol in je bloed hebben als je nog rijden gaat (behalve professionele chauffeurs, bij hen is dat maar 0,2%). Een glaasje champagne aan het begin van de maaltijd, en één glaasje wijn later bij de maaltijd kan dus wettelijk gezien geen kwaad. Maar daar ging het de gastheer niet om: wie rijdt hoort niet te drinken, vond hij. En toen kwam de vraag van Rik Torfs: wat vonden de luisteraars daar van.
Meestal kan ik onze luisteraars goed inschatten. Ik dacht dat de grote meerderheid het wel met mijn standpunt eens zou zijn. Ik ben zelf namelijk al jaren redelijk principieel. Rijden en teveel alcohol gaat niet samen. Als ik ga dj’n en in het weekend het land rondrijd dan drink ik nul glazen alcohol. Hoort niet bij werken, vind ik, en ik ben daar een behoorlijk uitzondering. Veel DJ’s vragen expliciet flessen alcohol op hun rider. Doe ik niet. En als ik ergens privé ga eten zijn er drie mogelijkheden: of ikzelf of m’n partner is BOB, of we blijven slapen in de buurt, of we nemen een taxi of boeken een chauffeur.
Maar ik ben niet heilig erdan de paus, dat nu ook niet. Als je 0,5% alcohol in je bloed mag hebben volgens de wet, dan vind ik dat een aperitiefje geen kwaad kan, en een glas wijn nadien ook niet; gemiddeld breek je bij een maaltijd zelfs een glas alcohol af per uur, dus als je flink en lang tafelt zal een tweede glas wijn ook nog wel kunnen. En wat ik al zeker niet ga doen is een gast weigeren om een glas te drinken, ook al is hij of zij BOB. Wanneer ik voel dat iemand echt overdrijft zal ik het wel durven zeggen: zou jij nu nog wel rijden, we hebben een logeerbed als je dat wil. Maar ik ben geen politieagent, geen preventieadviseur, en geen rechter.
Kijk, die mening werd door een heel groot deel van onze luisteraars toch niet gedeeld. Die waren een flink stuk strenger dan mezelf, en dan de wet: alcohol en rijden, daar zou werkelijk nul-tolerantie voor moeten bestaan, zeiden velen onder hen. En sommigen vonden mijn visie een typisch voorbeeld van het probleem dat rond alcohol bestaat in onze maatschappij. “Een glaasje wijn wordt al te vaal geassocieerd met gezelligheid, en dat is complete waanzin,” volgens de kritische luisteraars “want het is een soort van drug, en je verliest er een groot stuk van de controle over jezelf mee. “
Ik denk eerlijk gezegd dat ik geen probleem heb met alcohol. Ik vind een goed glas wijn ontzettend lekker, en ik heb die gezellige drug ook flink in mijn kelder liggen. Ik kan gerust (dagen) zonder, geen probleem. Als ik werk blijf ik er ver van af. Maar ik hou er wel van. Dat lijkt me ook niet verkeerd. En bij een etentje vind ik het zelfs bijna een voorwaarde om echt goed te kunnen genieten. Maar meer dan twee, drie glazen zal ik niet drinken als ik BOB ben. En ik vind ook dat een gastheer niet verantwoordelijk is voor de daden van zijn gasten. Iemand echt dronken laten wegrijden is natuurlijk weer iets anders, maar dat eerste glas, en dat tweede? Dat zal ik mijn gasten absoluut niet onthouden. Is dat een probleem? Ik vraag het me echt af. Wat denk jij?
Zout, wanneer je het met mate gebruikt, is een heerlijke smaakmaker voor je gerechten. Niks zo lekker als wat zout op je aardappelen, wat peper en zout met wat olijfolie of boter op je broodje en in vele gerechten, zelfs in zoete desserts, is een snuf zout echt de ultieme punch … Lees meer
Op een vrijdag de 13de durven mensen wel eens extra last te hebben van bijgeloof. Zo’n dag zou mensen immers ongeluk brengen. Ze lopen daarom niet onder ladders door, en zijn bang voor zwarte katten en zo … Lees meer
Ik ben weer vertrokken uit Barcelona om in België na een deugddoende vakantie weer aan het werk te gaan, lekker radio maken met Anke, elke dag tussen zes en tien op Joe … Lees meer
15 augustus is moederdag in Antwerpen, en wij vieren dat ook, ondanks het feit dat mama in Knesselare en wij in Lochristi wonen. Maar ik ben daar principieel in: je kunt je moeder niet genoeg vieren … Lees meer
Het is vrijdag. En dat is voor veel mensen frietjes-dag. Maar misschien heb je zin om morgen of overmorgen eens iets echt lekkers te koken, en weet je nog niet zo goed welk recept je deze keer zou maken … Lees meer
Neen! Witte chocolade wordt net als fondant en melkchocolade ook “chocolade” genoemd, maar eigenlijk klopt dat technisch gezien niet, want witte chocolade heeft een compleet andere samenstelling … Lees meer
Het is niet fijn wanneer je groenten en fruit onrijp zijn, dan zijn ze niet lekker en kun je ze beter niet gebruiken in je gerechten. Maar verspilling is al helemaal erg … Lees meer
Je zal het hier zelden of nooit zien gebeuren op restaurant, en ik denk dat veel mensen zich daar ook op een manier voor schamen, maar in Amerika (en in nog wel een paar landen) is het de allergewoonste zaak ter wereld: de overschot van je eten mee naar huis nemen in een zogenaamde “Doggy Bag” … Lees meer