Speciale gast deze zondag in de rubriek “Het Laatste Avondmaal”, mijn goede vriend Marc Coucke. We kennen elkaar al lange tijd en hebben veel respect voor elkaar, maar we kunnen elkaar ook ontzettend goed plagen. Vroeger was dat al zo, en sinds Marc voetbalclub Anderlecht heeft gekocht nog een tikje meer. Ik ben namelijk sinds jaar en dag fan van Club Brugge, dus dat zorgt wel voor wat plezante spanning. Het zijn soms pittige prikjes die we uitdelen aan elkaar, maar altijd uit volle vriendschap, met humor, en nooit venijnig.
Ik vind het parcours dat Marc heeft afgelegd namelijk erg indrukwekkend. Marc is één van de meest bevlogen en slimste mensen die ik ken. Een harde werker tot en met. Vol passie. En zelfs wanneer het eens wat moeilijker gaat geeft hij niet op. Hij is een doorzetter. Een fantastische ondernemer. Een familiemens. En een trouwe vriend. Plus: Marc is een echte gastronoom. Een wijnkenner, een straffe hobbykok, en een liefhebber van lekker eten. En dat hoeft dan niet enkel sterreneten te zijn. Marc houdt van de gewone lekkere keuken, maar dan bomvol smaak en met topproducten (en dan bedoel ik heus niet dure producten) liefst door een echte vakman bereid.
Ik schrok dan ook niet toen ik Marc z’n antwoord in m’n mailbox kreeg op de vraag: wat mag jouw laatste avondmaal zijn? Ik had het Marc op Whatsapp gevraagd, en vorige week zaterdag, midden in de nacht (Marc is een nachtbraker) kwam de mail binnen. Een netjes uitgeschreven antwoord. Met, uiteraard, de humor en schwung die ik ken van Marc. En ja, hij heeft smaak. Erg goede smaak. Ik zou er graag bij zijn wanneer z’n laatste maaltijd geserveerd wordt.
Tja, mn laatste avondmaal. Beetje luguber om er nu al aan te denken, het hoeft nog niet volgende week te zijn he. Enfin, voor de Would Be Chef is geen tijdsreis te veel, dus hier gaan we.
Het gerecht is natuurlijk biefstuk, friet, béarnaise en een tomatenslaatje. Al gans mijn leven mijn favoriet gerecht, vermoedelijk reeds via de moedermelk homeopathisch leren kennen.
Het vlees saignant, vanzelfsprekend.
Moeilijke vraag. Voor mijn subjectieve smaak zijn Peter Goossens en Wout Bru de beste chefs van het land, maar ik kies toch mijn jongste dochter Alysée, 12 jaar en al volop besmet met mijn kook-microbe.
De frietjes zoals ik ze verkies (uren op voorhand beginnen voorbereiden, 2* bakken, ertussen afkoelen etc). De steak simpel maar met de juiste details (kort en hevig bakken, correct gekruid, rusten eerst in lage temperatuur oven en dan buiten de oven etc). De papa-jus zoals zij ze nu al echt beter maakt dan mij (met enorm veel vleessmaak). De tomatensalade die ik ooit tijdens Masterchef uitvond (gepelde kerstomaatjes gemarineerd in olijfolie, ponzu, yuzu, basilicum, azijnmengsel en limoenzeste).
Oei, probleempje, béarnaise kan ze nog niet maken. Ok dan, Peter en Wout als souschef van Alysée, mooi team.
Weeral zo moeilijk, in feite graag 3 tafels, om er een groot festijn van te maken. Een tafel met mijn familie, een tafel met mijn vrienden en een tafel met mijn Alychlo-team plus vennoten in de verschillende bedrijven. De 3 tafels samen symboliseren wat me geluk en diepgang in het leven geschonken heeft.
En dat alles samen in Durbuy. Oord waar ik het meest van ondernemerschap en gedeelde vreugde geniet.
Voila, nu ik het herlees, zalig, het mag morgen dit laatste avondmaal zijn. Maar aub overmorgen wel vertellen dat dat ‘laatste’ maar om te lachen was he!
Mensen die me volgen op sociale media weten het al even: ik ben officieel ambassadeur geworden voor Big Green Egg in Vlaanderen! Wie mij een beetje kent, weet dat ik al heel mijn leven een grote liefde heb voor barbecueën … Lees meer
Aardappelen hebben de voorbije jaren jammer genoeg een wat negatieve bijklank gekregen binnen de wereld van gezonde voeding. Ze worden al te vaak afgedaan als dikmakers of lege koolhydraten, maar dat is eerlijk gezegd een onterechte beoordeling … Lees meer
Ben jij een trouwe bezoeker van Would Be Chef? Dan weet je dat er hier elke week heerlijke recepten, smakelijke tips en inspirerende verhalen verschijnen … Lees meer
Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer
Elk jaar op 15 mei vieren chocoladeliefhebbers in de Verenigde Staten – en steeds vaker ook daarbuiten – National Chocolate Chip Day. Deze dag staat volledig in het teken van misschien wel de populairste toevoeging aan koekjes, muffins, ijs en talloze andere desserts: de chocoladechip … Lees meer
Ik probeer veel te sporten en gezond te leven, maar ik wil ook absoluut niet met honger rondlopen, dus ben ik zoals veel mensen een snacker. Niet per se uit pure goesting, maar als het zoals bij mij druk is en ik snel iets nodig heb dat me energie geeft én me goed laat voelen, dan ben ik zoals jullie weten een echte fan van nākd … Lees meer
Ik zal maar bekennen: garnalen zijn voor mij echte toppers in de keuken. Ze zijn elegant, snel klaar en ze geven meteen een verfijnde toets aan elk gerecht … Lees meer
Eerlijk? Ik kan wel eens genieten van een glaasje Moscato, maar criticasters noemen het de limonade onder de wijnen. Moscato is dan ook een zoete, licht mousserende wijn die wordt gemaakt van de Muscat-druif, een van de oudste druivensoorten ter wereld … Lees meer