Een slechte ervaring op restaurant is ons allemaal wel eens overkomen. Dat je denkt: hier klopt er vanalles niet. Zeker onbeleefde en onvriendelijke obers zijn (naast slecht eten) voor mij een gigantische afknapper. Wanneer de negatieve ervaringen zich bij de klanten blijven opstapelen en beoordelingssites overspoeld worden met slechte reviews dan gaan restaurants vroeg of laat definitief overkop. Maar er is een uitzondering: Dick’s Last Resort
Dick’s Last Resort is een restaurantketen in Amerika waar ze enkel onbeleefd en grof personeel aannemen. In 1985 opende Dick Chase, de originele eigenaar, een restaurant in Dallas waar hij van plan was om de gasten echt culinair te verwennen, maar dat plan ging compleet de mist in. Het restaurant mislukte en ging failliet. En toen dacht Dick: ik moet eigenlijk helemaal geen “upscale restaurant” hebben, ik ga net het tegenovergestelde openen. Een restaurant waar je gewoon grof en onbeleefd behandeld wordt door het personeel.
Door net de focus op de verschrikkelijke bediening te leggen, en ermee uit te pakken, werd het een groot succes, want intussen telt de keten 17 restaurants. De obers beledigen je in Dick’s Last Resort aan de lopende band, je krijgt een papieren muts op waar allerlei lelijke beledigingen opstaan, en de servetten worden naar je hoofd gesmeten. De klanten vinden het fantastisch, en de grofste obers zijn de populairste. Niks voor mij. Maar wel een bewijs dat je met een origineel concept altijd gasten zult aantrekken.
Iedereen houdt van lasagne, jong en oud. Vandaag kun je lasagne op zoveel verschillende manieren eten. Op de klassieke manier, maar ook met vis (mijn visboer C-Food in Lochristi heeft altijd twee verschillende vis-lasagnes in de aanbieding, eentje met zalm en een met zeevruchten en beiden zijn heerlijk) … Lees meer
Vandaag komt een droom uit. We gaan lunchen op een van de meest iconische plekken in de wereld. Bij Asador Etxebarri in Baskenland. Het verhaal van dit restaurant is zeer bijzonder … Lees meer
Gisteren iets vervelend voor gehad op restaurant in Barcelona. We gingen na een hele lange wandeling in de zon iets eten aan het strand. Ik wou eens iets nieuws ontdekken, en mijn partner had enorm zin in pizza, en wist een restaurant aan de achterkant van het W Hotel dat blijkbaar prima pizza’s heeft, een goede Italiaan, Velissima … Lees meer
Mensen die me al een paar jaar volgen weten dat ik een paar playlists heb staan die openbaar zijn op Spotify. eentje daarvan is “Would Be Chef Summernights” … Lees meer
Van een slechte timing gesproken. Net nu ik een dikke maand een reisgids uitheb met als naam “Mijn Barcelona” waarmee ik nog meer mensen wil motiveren en helpen om deze prachtige, gastvrije stad te ontdekken, was er een “gigantische betoging” in Barcelona tegen toeristen … Lees meer
Vandaag is sugar cookie day. Dat is in Amerika heel wat. Dan worden er volop koekjes gebakken en uitgedeeld. Ik probeer zelf niet al teveel suiker te consumeren … Lees meer
19 mei is blijkbaar de dag van het bakken, een ideale aanleiding om eens een taartje klaar te maken. Ik zal maar met de deur in huis vallen, ik ben geen fanatieke bakker … Lees meer
Er zijn weinig dingen waar je werkelijk niks aan kunt veranderen. Je kunt je geluk een beetje maken, en je succes ook, maar het weer, daar kan geen mens iets aan doen … Lees meer