Een slechte ervaring op restaurant is ons allemaal wel eens overkomen. Dat je denkt: hier klopt er vanalles niet. Zeker onbeleefde en onvriendelijke obers zijn (naast slecht eten) voor mij een gigantische afknapper. Wanneer de negatieve ervaringen zich bij de klanten blijven opstapelen en beoordelingssites overspoeld worden met slechte reviews dan gaan restaurants vroeg of laat definitief overkop. Maar er is een uitzondering: Dick’s Last Resort
Dick’s Last Resort is een restaurantketen in Amerika waar ze enkel onbeleefd en grof personeel aannemen. In 1985 opende Dick Chase, de originele eigenaar, een restaurant in Dallas waar hij van plan was om de gasten echt culinair te verwennen, maar dat plan ging compleet de mist in. Het restaurant mislukte en ging failliet. En toen dacht Dick: ik moet eigenlijk helemaal geen “upscale restaurant” hebben, ik ga net het tegenovergestelde openen. Een restaurant waar je gewoon grof en onbeleefd behandeld wordt door het personeel.
Door net de focus op de verschrikkelijke bediening te leggen, en ermee uit te pakken, werd het een groot succes, want intussen telt de keten 17 restaurants. De obers beledigen je in Dick’s Last Resort aan de lopende band, je krijgt een papieren muts op waar allerlei lelijke beledigingen opstaan, en de servetten worden naar je hoofd gesmeten. De klanten vinden het fantastisch, en de grofste obers zijn de populairste. Niks voor mij. Maar wel een bewijs dat je met een origineel concept altijd gasten zult aantrekken.
Vandaag is het 14 juli, de nationale feestdag van Frankrijk. Een dag die in heel het land groots gevierd wordt met spectaculaire vuurwerken, en ook vanavond zal dat ongetwijfeld weer gebeuren … Lees meer
Wie me al langer volgt weet het natuurlijk wel: ik heb al bijna vijftien jaar een flat in het prachtige Barcelona, een stad waar mijn hart ligt, waar ik vrijwel al mijn vakanties doorbreng en waar ik telkens opnieuw inspiratie vind … Lees meer
Op 31 is het world no tobacco day. Ik ben een mens die niet van verbieden houdt, dus iedereen rookt zoveel hij of zij wil. Ik heb zelf nooit echt gerookt … Lees meer
Druiven eet je meestal gewoon zo, als frisse snack. Met of zonder pitjes, rood of groen, koel uit de koelkast – altijd lekker. Maar wist je dat druiven ook prachtig kunnen schitteren in gerechten … Lees meer
Twintig jaar geleden vond je het gewoon in de supermarkt: krokodillenvlees, naast struisvogel en kangoeroe in het vriesvak of vacuüm verpakt in de versafdeling … Lees meer
Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer
Op Wereld Yoga Dag wil ik graag iets bekennen: ik ben niet zo goed in yoga. Op een matje liggen, diep ademhalen en in stilte naar de wolken staren – het klinkt mooi, maar het is gewoon mijn ding niet … Lees meer
Op deze bijzondere dag, 11 mei, moederdag, denk ik met veel liefde en warmte aan mijn zalige mama Anny. Ze is eind zeventig, ik ben 51, en geen dag gaat voorbij zonder dat we even bellen … Lees meer