Een tijdje geleden heb ik hier officieel aangekondigd dat ik een kookboek zou maken met mijn mama Anny. Ze is een geweldige hobbykok die de klassiekers uit oma’s keuken als de beste klaar weet te maken. Ik mocht samen met haar in de oude schriftjes van haarzelf en van haar moeder Meme Julia grasduinen, en bij de recepten die we selecteerden heb ik het voorbije jaar eigen creatieve variaties bedacht. De voorbije maanden waren een feest. We hebben veel gekookt, veel gelachen, plezante fotosessies gehad en mooie teksten geschreven en meermaals nagelezen. Het waren zalige weken vol moeder-en-zoon liefde.
En nadat ik mama Anny op haar 75ste verjaardag in Poperinge een mooie kader mocht overhandigen met daarin de cover van “Mijn Mama’s Kookboek” was het vrijdag eindelijk zo ver: haar boek werd gedrukt. Ik wist het pas last minute. ’s Ochtends, tijdens de finale van de TOP2000, kreeg ik namelijk een mailtje van de drukker dat het binnenwerk van het boek helemaal klaar was voor productie en dat er om 14u zou gedrukt worden. Ja, daar moest mijn mama bij zijn, vond ik. Zo’n historisch moment. Dus ik besloot mijn agenda voor de rest van de dag leeg te maken. Het zou haar dag worden.
Onderweg van de studio naar huis heb ik mama gebeld. Of ze geen zin had om samen eens iets lekkers te lunchen, vroeg ik haar. Papa is op dit moment in India voor zijn vrijwilligerswerk in de school die hij ondersteunt in Simalia, dus eigenlijk had mama de handen vrij om zo onverwacht eens iets te gaan eten, samen met mij. Maar mama had al een schoteltje macaroni klaargezet, en ze wist dat ik een beetje moe was en een zwaar weekend vol DJ-sets voor de boeg had, dus ze zei: dat moet je niet doen jongen. Rust jij maar wat uit. Er kwam dus wel wat overredingskracht aan te pas, maar ik zei haar dat ik het uitdrukkelijk wou omdat ik een verrassing voor haar geregeld had.
Dus nam ik eens niet de R4 en de afslag richting Lochristi, maar reed ik door naar Knesselare waar ik mijn liefste mama oppikte voor een etentje, en meer… Eerst gingen we naar OX’E, een heerlijk restaurant aan de overkant van ons huis, en aten daar lekkere wildpaté en daarna fazant fine champagne. Met een glaasje champagne bij. Het werd sowieso alweer een heerlijk moeder-zoon-moment. Maar wat mama toen nog niet wist is dat we tegen 14u naar Drukkerij Graphius in Oostakker zouden rijden, want daar zou haar eerste boek dus die middag vers van de drukpersen rollen.
Toen ik haar iets voor twee mee in de auto nam, en zei: we hebben een verrassing, zat ze verbouwereerd en heel nieuwsgierig rond te kijken: waar bracht ik haar in Godsnaam naartoe. En toen ze uiteindelijk te weten kwam dat ze de druk van “Mijn Mama’s Kookboek” live zou meemaken werd mama bijzonder emotioneel. Wat had je gedacht? Zij, als immer bescheiden vrouw, die plots duizenden exemplaren van haar eigen boek gedrukt ziet worden. En het feit dat mama op haar zestiende nog een jaartje in een drukkerij heeft gewerkt bracht nog extra emoties en herinneringen naar boven. Ze herkende de geuren van papier en drukinkt en voelde zich plots zestig jaar jonger.
Het meest ontroerende moment was wellicht toen op de grote vellen papier plots de foto van meme Julia tevoorschijn kwam. Een mooie foto van een prachtige moeder en grootmoeder, die mijn mama, en uiteindelijk ook mezelf, de knepen van het hobbykookvak heeft geleerd. Er staat een mooi artikel over mijn beide meme’s en hun keuken in het boek, en zowel mama als ikzelf moesten een traantje wegpinken. Het werd een topbezoek aan de drukkerij, en mama was zo trots en zo blij. Mooier wordt het leven niet. Papa, die alles volgde op de sociale media, liet vanuit India weten, dat hij daar ver weg, ook een traantje had gelaten. Wat zijn mijn broer en ik toch in een mooi warm nest opgegroeid.
De komende week wordt de cover gedrukt, wordt het boek geplooid, gesneden, ingebonden in een stijlvolle harde kaft, en de week nadien starten we met het versturen van de honderden boeken die nu al besteld zijn. Veel mensen hebben er eentje voor zichzelf, maar ook voor hun moeder, of voor de kinderen of kleinkinderen besteld. Dankjewel daarvoor. Als je zelf ook snel “Mijn Mama’s Kookboek” wil bestellen, dan kan dat enkel online, via mijn uitgeverij www.silenro.be
Vandaag is het 14 juli, de nationale feestdag van Frankrijk. Een dag die in heel het land groots gevierd wordt met spectaculaire vuurwerken, en ook vanavond zal dat ongetwijfeld weer gebeuren … Lees meer
Wie me al langer volgt weet het natuurlijk wel: ik heb al bijna vijftien jaar een flat in het prachtige Barcelona, een stad waar mijn hart ligt, waar ik vrijwel al mijn vakanties doorbreng en waar ik telkens opnieuw inspiratie vind … Lees meer
Op 31 is het world no tobacco day. Ik ben een mens die niet van verbieden houdt, dus iedereen rookt zoveel hij of zij wil. Ik heb zelf nooit echt gerookt … Lees meer
Druiven eet je meestal gewoon zo, als frisse snack. Met of zonder pitjes, rood of groen, koel uit de koelkast – altijd lekker. Maar wist je dat druiven ook prachtig kunnen schitteren in gerechten … Lees meer
Twintig jaar geleden vond je het gewoon in de supermarkt: krokodillenvlees, naast struisvogel en kangoeroe in het vriesvak of vacuüm verpakt in de versafdeling … Lees meer
Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer
Op Wereld Yoga Dag wil ik graag iets bekennen: ik ben niet zo goed in yoga. Op een matje liggen, diep ademhalen en in stilte naar de wolken staren – het klinkt mooi, maar het is gewoon mijn ding niet … Lees meer
Op deze bijzondere dag, 11 mei, moederdag, denk ik met veel liefde en warmte aan mijn zalige mama Anny. Ze is eind zeventig, ik ben 51, en geen dag gaat voorbij zonder dat we even bellen … Lees meer