Ik denk zelfs te weten waar ik besmet ben geraakt...
Nieuws

Ik denk zelfs te weten waar ik besmet ben geraakt…

Flink balen gisteren. Ik had net een paar uur daarvoor afscheid genomen van mijn oude schoolmaat Sjaak, die drie dagen gelogeerd had bij me in Barcelona. Nadien heb ik nog een wandeling gemaakt van 17 kilometer met Luis, onze Chileense maat die voor onze flat zorgt als we er niet zijn. En toen kreeg ik al last van een tranend oog en een snotvalling. Terwijl ik mijn koffer aan het maken was om vandaag terug te vliegen (want er stond een mega volgeboekt DJ-weekend op de planning) dacht ik: toch maar even een zelftest doen. Want ik zou maar eens corona hebben, en dan kon ik toch echt niet het vliegtuig op en naar al die feesten en festivals trekken. Want mensen besmetten, dat wil ik toch absoluut niet doen. En yup: ik bleek prijs te hebben.

Toen begon ik gisteren natuurlijk te piekeren: waar zou ik het vandaan hebben? En eerlijk, ik heb een klein vermoeden. Maandagavond ging ik met Sjaak en Luis op restaurant. En één van de obers droeg een mondkapje. Alle andere niet. En ik vroeg nog aan de man: “moeten jullie nu weer mondmaskers op in de horeca?” En hij reageerde daar wat raar op. Hij zei zoiets als “sommigen moeten dat. In specifieke omstandigheden.” Ik snapte het niet goed, maar het was wel duidelijk aan zijn rare reactie dat hij mijn vraag niet zo waardeerde. Luis wist meteen waar de klepel hing. De man had wellicht covid. Ik snapte niet zo goed hoe hij dan kon werken. Maar Luis legde het me uit.

In Spanje beschouwen ze corona sinds eind maart als een soort van griep. De cijfers worden niet meer stelselmatig bijgehouden, en je moet ook geen PCR-test meer doen. Je moet er als je geen of slechts lichte symptomen hebt ook niet meer voor thuis blijven of in afzondering gaan hier. Het is een keuze die je zelf maakt. De verantwoordelijkheid ligt bij de burger. En als je toch wil werken met covid, dan vragen ze gewoon om een mondkapje op te zetten. Dus als er dan zo één ober in het restaurant een mondkapje opheeft, en alle andere niet, is de kans bestaande dat het iemand is met covid. Ik wil niet zeggen dat ik het dus van die ober heb gekregen, maar het kan wel.

Overigens zou ik dus volgens de regels van Spanje perfect buiten mogen komen. Afzondering is niet nodig, en volgens Luis doet bijna niemand het hier nog. “Ongeveer alle mensen die ik ken hebben het al één of meerdere keren gehad, en leven gewoon verder,” zo vertelde hij mij aan de telefoon. “Het leven moet hier doorgaan, want anders ligt de economie plat. Enkel als je echt ziek bent moet je thuisblijven, net zoals griep.” Dat kan allemaal goed zijn, maar zelf vind ik dat raar en eigenlijk ook niet zo verantwoord. Zo verspreidt het virus zich uiteraard razendsnel. Ik had ook kunnen zwijgen, en terugvliegen naar België en daar al mijn jobs doen, mensen entertainen en factuurkes maken. Zoals nogal wat mensen mij nu ook sturen: “Stommerik, hoeveel geld ben je nu wel niet kwijt dit weekend?” Maar ik wil zo absoluut niet leven. De gezondheid van anderen en van mezelf is veel meer waard dan wat geld. Komaan zeg…

Ik zal hier wel eens moeten buitenkomen in Barcelona. Wat eten halen. Maar dat zal met een mondkapje op zijn. Uiteraard. En ik zal zeker niet op restaurant gaan. Gisteren stond Via Veneto gepland. Dat is mijn lievelingsrestaurant. Dat etentje heb ik meteen afgezegd. Via Veneto loopt niet weg, en ik zal er nog vaak genoeg komen. Het enige wat ik me afvraag: zou ik durven gaan wandelen de komende dagen? Met een mondkapje op in de stad, en zonder in de natuur? Wat denk je. Volgens de regels mag het sowieso. Geen probleem. Maar ik twijfel. Nu goed, vandaag voel ik me toch niet zo goed en is er van wandelen al zeker geen sprake. Wat lezen. Wat slapen. Wat naar de wolken kijken. Oh nee, dat laatste kan ook niet, het is hier een stralend blauwe dag.

Gerelateerde nieuwsberichten

IMG_2683

De grootste fout die ik maak bij sporten

Ik sport bijna elke dag. Lange wandelingen, minstens een uur in de gym, vaak meer. Beweging is mijn uitlaatklep, mijn energiebron, mijn ritme. Sommige mensen zeggen dat ik overdrijf – en eerlijk gezegd, soms hebben ze gelijk … Lees meer

Hockney-mock-cover1

De poëzie van Hockney is nu te koop in pre-order

Would Be Chef is een foodblog, maar af en toe maak ik een uitstapje en schrijf ik hier ook over ander fijn nieuws. En vandaag heb ik echt super goed nieuws … Lees meer

Weet je waarom ik vandaag zo blij ben?

Zo wakker worden, als deze ochtend,  is toch een droom? Ik kwam de trap afgewandeld en de zon scheen alsof het al zomer is, maar in de tuin lag nog wel een dun laagje sneeuw alsof het nog winter is, en dat is het natuurlijk ook nog altijd … Lees meer

gym

Veel vragen en best wel wat kritiek op mijn vele uren sporten

Ik krijg de laatste tijd veel vragen en opmerkingen over al mijn sporten. Sinds augustus vorig jaar heb ik de knop omgezet om (voor de zoveelste keer) gezonder te gaan leven en veel te bewegen … Lees meer

Waarom goede voornemens begin januari mislukken!

Journalisten die zo in de eerste week van het jaar een halve pagina moeten vullen, terwijl het nieuws redelijk plat ligt, vragen er wel eens naar. Sommige tantes op nieuwjaarsfeesten ook … Lees meer

Kreeftje Oudjaar

Ons menu voor oudjaar… en wat eet jij?

Kleine wijziging in onze oudejaars-plannen. Ik had al gezegd dat ik op oudjaar voor een keertje niet terugvlieg naar België om te DJ’n, maar lekker in Barcelona blijf … Lees meer

Preventief op dieet voor de Kerstdagen! Goed idee?

In plaats van over een kleine maand, begin januari, in een halve depressie te sukkelen omdat de weegschaal dan met een pittige boodschap komt, willen sommige mensen nu al met goede voornemens beginnen … Lees meer

World Fastfood Day: wat zijn de populairste fastfoodketens?

Wat zijn de populairste fastfoodketens?

Ik ben er zelf geen grote fan van, maar kijk, soms moet het eens kunnen: fastfood eten. Het is uiteraard niet zo gezond en je moet er dus vooral niet mee overdrijven … Lees meer