Dit is een artikel van 3 oktober. Het heeft ondertussen bijna een miljoen mensen bereikt. Ongelofelijk. Dat wil duidelijk zeggen hoe populair intermittent fasting is.

Ik heb intussen een herfstvakantie achter de rug, en we zitten weer in een lockdown, en dan is het wel gezellig om ook eens lekker te ontbijten, en dat heb ik dan ook gedaan. Maar… ik heb ook massa’s gewandeld, dus ik heb m’n gewicht en vooral mijn mentale evenwicht (veeeeeel belangrijker) helemaal onder controle.

Lees hieronder even hoe ik een beetje aan intermittent fasting heb gedaan.

Ik ben afgevallen. Zo’n goede zes kilo sinds de ochtendshow eind augustus weer begonnen is. Het was nodig. Corona had me weer wat overgewicht gegeven. Raar, want ik wandelde tijdens de quarantaine veel en ik at al bij al redelijk gezond. Maar van pure verveling at ik wel meer en ging er sneller een fles open. We hadden dan allebei de hele dag super hard gewerkt, en de ene zoom-meeting na de andere overleefd, en dan werd het zes uur, half zeven en lag de avond leeg.

We waren dan (nog maar eens) een avond alleen met z’n tweetjes thuis. Dat waren wij eerlijk gezegd niet meer gewoon. Zo constant samen zijn. Maar we maakten er natuurlijk wel het beste van, dronken een aperitiefje, aten een hapje. Dronken nog een paar glazen wijn bij het eten. Ik maakte al eens een voorgerechtje door de week, we namen wel eens een dessertje voor TV. En waar ik begin vorig jaar nog rond de 82,5 kilo woog, stond er plots weer 92,5 kilo te pronken op mijn weegschaal. Niet goed. Ik moest weer ingrijpen.

En ik vervloekte me zelf. Want ik was toch ooit 113 kilo zwaar, en ik was op een bepaald moment tot half de zeventig gezakt. Maar nu zat ik weer in het midden tussen mijn hoogste en mijn laagste gewicht. Ik was een jojo geworden. En ik wist nochtans maar al te goed wat ik moest doen om die kilo’s weer te verliezen. Veel wandelen, veel water drinken, niet teveel alcohol drinken, en gezonder eten. Maar ik deed het tijdens de quarantaine dus niet zo goed. Ik wandelde wel, maar alle andere regeltjes negeerde ik vanuit een soort vermoeidheid of gezelligheid…”Het is het enige dat we nog hebben.” Ken je dat?

En toen kwam Anke af met “intermittent fasting”. Het is een dieet/levenswijze waar veel mensen succes mee boeken. Het idee is dat je 16 uur per dag vast. Niks eet dus.  Je mag enkel koffie, (matcha) thee of water drinken. Maar zonder suiker of melk. Tijdens de 8 uur dat je wel eet mag je werkelijk alles eten, zonder echter te overdrijven met de inname van calorieën. Sommige intermittent fasting diëten pakken het iets rustiger aan, met twaalf uur vasten en twaalf uur eten… het instapmodelletje zeg maar… Ik dacht, als Anke dat gaat doen, moet ik toch ook eens proberen te achterhalen hoe dat werkt. Volgens wetenschappers helpt het je uiteraard om gewicht te verliezen, maar het zou ook je suikerspiegel verbeteren en de kans op hartziektes verminderen en volgens sommige neurologen kan het zelfs de kans op ziektes zoals Alzheimer en Parkinson verminderen. Klonk te mooi om waar te zijn.

Ik schreef er een sceptisch artikel over op deze blog, en ik plaagde Anke er een beetje mee in onze ochtendshow op Joe. Ik vermoedde dat Anke (die er trouwens prachtig uitziet en eigenlijk helemaal niet moet afvallen) dit dieet niet lang zou volhouden. Ze snoept te graag en te vaak. Eigenlijk is ze constant wel iets aan het eten, kleine hapjes, hartige en zoete snacks door elkaar. Na twee dagen vond ze het dieet al niet leuk meer, en stopte ze er mee. Maar ik dacht stiekem wel: ook al heb ik mijn twijfels bij elke methode en dieet, misschien zit er wel iets in dat ik zelf kan toepassen.

Elke dag een lange periode niet eten: ik kan dat. Ik sta erg vroeg op. Ik kan naar Vilvoorde rijden zonder ontbijt, in de studio sta ik sowieso nooit te eten. En na ons programma hebben we meteen meeting, en dan rijd ik naar huis. Dus niks eten voor de middag, dat is voor mij eigenlijk geen moeite. Het is een beetje zoals Bob spelen als we gaan eten, ik kan beter geen alcohol drinken dan “een beetje” drinken. Zo gaat dat met eten ook: beter niks eten dan een beetje eten.

Dus eigenlijk was ik stiekem begonnen met mijn eigen variant op intermittent fasting. Ik at ten laatste om 7 uur ‘s avonds, en daarna at ik helemaal niks meer tot de middag. Dat zal me sowieso geholpen hebben om af te vallen de voorbije maand. Want als je minder calorieën eet dan val je af. Zo simpel is dat. Dat het m’n lichaam volgens experts ook zuivert in de magere uren, is meegenomen.

Maar meer dan het intermittent fasten zelf heeft het me doen nadenken over wat ik nog eet tussen de middag en de avond. En daar pas ik mijn eigen regeltjes toe. Het is niet dat ik nu begin te vreten om te compenseren. Integendeel: ik eet bewust weer veel gezonder en minder. Ik wandel weer heel veel. Ik drink veel water. Ik drink minder alcohol. En ja, dat helpt me dus ontzettend. Ik voel me weer beter in mijn vel, en ik weeg maar 86 kilo meer. Nog steeds een paar kilo teveel, maar we zijn weer op het goede pad.

Doe ik nu aan intermittent fasting? Ja en neen. Ik eet dan wel niks ‘s nachts en in de voormiddag, en dat is wel één van de principes van die trend. Maar er zijn wel eens uitzonderingen. In het weekend bijvoorbeeld loopt het soms anders. En ik eet ook wel eens later dan om zeven uur. En ik zit nog niet aan de groene thee. En ik volg gewoon mijn eigen goed gevoel, mijn eigen regeltjes, die gewoon werken bij mij. Ik noem het gezond verstand, het toepassen van wat ik al lang weet, heel veel wandelen (daarmee verlies ik sowieso de meeste kilo’s) en voor de rest minder en gezonder eten. En voorlopig dus wel met een beetje minder eten gedurende een flinke periode van de dag…