Ik doe mee aan de hype… Ben ik nu een kuddebeest?

Heel eerlijk: bakken heb ik eigenlijk nooit gedaan. Ja, soms bakte ik wel eens een taart naar een recept van m’n mama. Of ik maakte eens iets lekkers met bladerdeeg, dat ik dan uiteraard altijd in de supermarkt kocht. Maar ik was nooit de man van de desserts of zo. Maar om één of andere reden zet deze quarantaine-periode me nu ook aan tot bakken.

Pas op, brood heb ik voorlopig nog niet gebakken. Maar ik heb intussen wel al eens grissini, heerlijke broodstengels, gemaakt. Met het eiwit dat eergisteren overbleef nadat ik zelf bearnaisesaus had gemaakt heb ik zalige merengues gebakken, en ik heb zelf al pittabroodjes gemaakt. De truc is om yoghurt te gebruiken en bloem, en lekkere kruiden, en je kunt ze gewoon droog bakken in een hele hete pan. Te zalig!

Hoe zou dat komen dat iedereen nu aan het bakken gaat? In sommige winkels dreigt nu zelfs een tekort aan bloem. Zot hé. Heeft het met de gezelligheid van bakken te maken? Met teveel tijd? Met een nostalgisch gevoel? Of met de nood aan experimenteren? Heeft iemand een flauw vermoeden waarom we nu zo aan het bakken zijn? Want echt waar: ik ben geen kuddebeest! Enfin, dat was ik toch niet.