Het wordt een zalig weekend. Eentje waar ik al lang naar uitkeek. Voor het eerst na covid nemen we mijn ouders en schoonouders mee op een uitje. Ik vind dat belangrijk en heerlijk om hen geregeld eens uit te nodigen voor een citytrip. Ik ga zelf naar de 50 toe, en mijn ouders zitten nu halfweg de zeventig. Ze zijn nog in super goede doen, en daar ben ik blij mee. Maar ik zie wel in mijn vriendenkring dat meer en meer ouders wegvallen of sukkelen met de gezondheid. Ik wil dus niet beweren dat de tijd dringt, maar ik mors niet graag met mijn geluk. Alle tijd die ik met mijn ouders en schoonouders door kan brengen wil ik daarom koesteren.

In een drukke agenda als de onze is het niet altijd makkelijk plannen, maar dit weekend staat al maandenlang geblokkeerd. Straks zullen we dus met veel plezier vertrekken naar … Den Haag. Het blijft voor mij één van de mooiste steden van de Lage Landen. Ik kom er vaak omdat één van mijn oude studiegenoten en beste vrienden, Sjaak, er al 25 jaar pastoor is van de Engelstalige parochie. Morgenavond hebben we Sjaak dan ook uitgenodigd om mee te gaan dineren in Calla’s, het beste restaurant van de stad en zondagmorgen gaan we met z’n allen naar de mis. We willen Sjaak nog wel eens aan het werk zien.

We hebben voor morgen ook een stadsgids geboekt; hopelijk regent het niet teveel, want we gaan door de stad wandelen van bezienswaardigheid naar bezienswaardigheid. En we gaan samen ook naar het prachtige Museum Voorlinden. Kortom: een heerlijk weekend weg. Ik kijk er waanzinnig naar uit: een beetje cultuur, lekker eten en drinken, en vooral herinneringen  maken met de allerliefste mensen, onze naaste familie. Het worden dagen van puur genieten, en van het koesteren van ons familiegeluk. Je zou eens moeten zien met welke glimlach ik hier rondloop deze vrijdagochtend.