Ik heb maar één wens voor Valentijn, en die komt van diep.

Ik weet hoe jij Valentijn viert! Wedden dat ik gelijk heb? Je hebt een heerlijk menuutje gehaald in een goed restaurant in de buurt? De kans is groot dat er skrei in dat menu zit. Een oestertje? Iets met passievrucht misschien ook. Je hebt het gisteren al gezellig samen opgegeten, of jullie gaan dat vandaag doen. Of je hebt zelf iets lekkers gekookt. Om je geliefde eens culinair te verwennen. Wellicht met een lekker glaasje champagne bij. Maar één ding weet ik zeker, je viert Valentijn zeker niet op restaurant dit jaar.

Ik heb het al vaker gezegd de voorbije jaren. Wij vieren Valentijn altijd thuis. In België of in Barcelona. Ook al ben ik een zeer grote fan van onze restaurateurs, op 14 februari ga ik zelden of nooit op restaurant. Ik vind het altijd een beetje kunstmatig om met een paar tientallen koppels tête-à-tête hetzelfde menu te zitten eten in één ruimte. Ik weet niet waarom, maar ik vind dat niet bijzonder romantisch. Dus daarom eten we altijd thuis op Valentijn.

En ook al moet ik zeggen dat het Valentijns-menu dat we gisteren in Poperinge zijn gaan halen bij Bert en Inge van Restaurant Pegasus, echt fantastisch was, toch had ik het dit jaar graag anders gezien. Toen de lockdown voor de horeca weer begon, wanneer was het, in november, toen dacht iedereen nog dat tegen februari alles wel weer open zou zijn. Maar voorlopig is er nog steeds geen vooruitzicht voor de horeca. Dat begint zwaar te wegen voor onze restaurateurs. En voor ons als klanten.

Toen ik gisteren bij Pegasus in Poperinge in de vrieskou naar buiten wandelde met de grote kartonnen doos vol heerlijke hapjes, tarbot, kreeft en twee mooie desserts, overviel me plots de gedachte: wat zou ik nu dolgraag inchecken in het mooie hotel dat bij het restaurant hoort. Een warm badje nemen na de lange wandeling die we gedaan hadden. En vervolgens net hetzelfde menu eten als al die andere mensen, tientallen koppels in hetzelfde gezellige restaurant. Zou zalig zijn.

Ik wens elk van u een hele mooie Valentijn toe. Deze dag zal er min of meer uitzien als de meeste andere dagen van het voorbije jaar. Je zult er thuis het beste van moeten maken. Met z’n tweetjes of met de kinderen. Met lekker eten en een mooi glas, en met veel liefde voor elkaar. Geniet er maar van. Want het moeilijkst is het vandaag sowieso voor de mensen die alleen zijn, voor hen is het weer een dag zonder warmte of iemand om te knuffelen. Veel sterkte voor hen.

Voor iedereen, singles en koppels, hoop ik vanuit het diepste van mijn hart dat de lente straks goed nieuws brengt en dat we weer snel onze beentjes onder tafel mogen steken in één van de vele prachtige restaurants die ons landje kent. Het virus heeft ons al teveel mooie momenten afgepakt. Ik heb daarom persoonlijk maar één wens: dat ik Valentijn volgend jaar wel kan vieren in een prachtig restaurant. En liefst veel veel sneller. Zonder mondmasker en angst. Wie durft er mee te hopen?