Wanneer ik in de laatste week van juni de koffer in de auto stak, een laatste ochtendshow deed samen met Anke, en vervolgens vol enthousiasme vertrok richting Frankrijk, om nadien door te rijden naar Spanje, dacht ik: wow, zes weken, dat is een echte eeuwigheid. Die eeuwigheid is intussen helemaal voorbij. Vanochtend vroeg ging die koffer opnieuw de auto in en intussen zijn we terug aan het rijden naar België. Het feest is voorbij. De zes weken zijn gevlogen.

We hebben genoten van het leven. Lekker gegeten, veel gewandeld, mooie wijntjes herontdekt, eindelijk nog eens kunnen leven in de flat waar we zo lang niet waren geweest, onze vrienden hier terug gezien en tussendoor heel veel niks gedaan aan een gezapig tempo. Zo is het leven. En we hebben een belangrijke beslissing genomen over de toekomst.

Dat zit zo: een jaar of twee geleden, vlak voor covid, was ik er van overtuigd dat de tijd gekomen was om wat permanenter in Barcelona te komen wonen en van hieruit radio te maken. Je kunt immers van overal radio maken. Ik weet dat Anke daar geen al te grote fan van is, zij vindt het zoveel fijner om samen in de studio te staan, en ze vindt wellicht terecht dat we betere radio maken als we fysiek in dezelfde ruimte staan, maar ze zou het me wel gunnen.

Maar nu hebben we meer dan ooit beseft: Barcelona is voor ons vakantie. Als ik echt quasi permanent van hieruit zou werken dan werd ons vakantieflatje ook een werkplek en dan ben je niet meer lekker weg van alles. Dus voorlopig houden we het zoals we het al jaren doen. We wonen gewoon in België, maken radio in Vilvoorde, en telkens wanneer we een vrij weekend hebben, of een vakantie, vliegen we naar de zon. Prima plan. Hopelijk gaan de covid-varianten in de herfst die plannen niet teveel dwarsbomen.

Het is met een zalig uitgerust gevoel dat we terug rijden. Ik ga Gilbert, onze lieve kat een heel weekend knuffelen. Ik ga genieten van ons mooie huis. Veel wandelen ga ik doen, desnoods in de regen. Vrienden en familie in België wil ik terugzien, en over een weekje gaan we weer lekker ochtendshows maken, net zoals vorig seizoen, tussen zes en tien op Joe. Ik heb er echt waar waanzinnig veel zin in.

En intussen ben ik zo blij en dankbaar voor de zalige weken in Barcelona. Ook al is het een rode zone, we hebben het goed overleefd. Dankzij onze volledige vaccinatie, maar vooral dankzij ons gedrag: we hebben alle veiligheidsregels goed gevolgd. Afstand gehouden van andere mensen, nooit het nachtleven ingedoken (doe ik trouwens nooit) en bijna alle bezoekjes aan restaurants deden we op terrassen. Maar we hebben vooral genoten. Zonder ons al te veel zorgen te maken.

Dank je Barcelona voor de zalige weken. Je bent mijn lievelingsstad, al zo lang, en je zult het blijven. De plek waar het heerlijk ontsnappen en bijtanken is.