Ik heb vandaag geweldige verjaardagsplannen!

Verjaardagen, ik wil er nu eigenlijk niet te zot over doen. Het zijn ook maar “dagen”. En jaren zijn ook relatief. Maar ze vliegen wel opvallend snel voorbij. Ongelofelijk. Mijn 46ste verjaardag die hebben we onlangs (exact een jaar geleden dus) in Barcelona gevierd. Met mijn heerlijke lief, Luc Appermont en Bart Kaëll en een bevriend koppel uit Barcelona (half Frans, half Chileens). We hebben in Tickets gegeten, één van de beste restaurants van de wereld. En het werd echt een onwaarschijnlijke avond. Ik denk trouwens dat ik intussen de voorbije vijf, zes verjaardagen daar gevierd heb, in dat zalige restaurant. Ik had eigenlijk ook voor gisterenavond weer een mooi tafeltje geboekt…. maar goed, dat is dus niet door gegaan.

Maar hey, zo is het leven. Zoveel mensen hebben de voorbije maanden geen verjaardag kunnen vieren. Jubileums zijn niet doorgegaan. Huwelijken zijn geschrapt. Dat is duizend keer erger. En al die begrafenissen in beperkte kring, dat is wellicht het allerergste. Dus ik ga niet lelijk doen over een 47ste verjaardag in mineur. Ik ben in topvorm, gezond en gelukkig. En werkelijk niemand van m’n familie of vriendenkring is slachtoffer geworden van corona. Hout vasthouden…. Dus klagen is toch geen optie!

Vandaag gaan we vieren. Op een prachtige, maar wel bijzonder manier. Straks rijden we naar Lochristi. Ons nieuwe huis zit volop in de verbouwing. Er is nog massa’s werk voor we half juli kunnen verhuizen. Maar er staat wel een werftafel. Daarop liggen staaltjes. Van de verf die nog op de muren moet, van het hout van de keuken en de bibliotheek, van de moulures voor het plafond. Die tafel gaan we straks op ons overdekt terrasje dragen. We gaan het tafeltje uiteraard schoonmaken, en we nemen een tafellaken mee, en vier stoelen, zilveren bestek, vaasjes voor bloemen uit onze tuin, kristallen glazen en mooie servetten. We hebben namelijk gasten! En niet zomaar gasten, maar de beste gasten ever…

We hebben namelijk mijn liefste mama en papa uitgenodigd naar ons nieuwe huis in Lochristi. Ze hebben het huis gezien toen we het net kochten, en ze vonden het een zot avontuur om zo’n pand te willen renoveren, maar ze kennen ons, en ze hebben ons wel gesteund, vanop afstand. Zo moet dat tegenwoordig. Ik heb mama en papa sinds de lockdown nog maar één keer gezien. Van op 5 meter afstand, maar 7 minuten of zo, op hun oprit, toen we op moederdag een cadeautje kwamen afzetten. Ik hoor hen wel elke dag, en dat is prima, maar ik mis hen ongelofelijk. Dat ik m’n verjaardag vandaag met hen kan vieren maakt me belachelijk gelukkig… En we gaan er iets moois van maken.

Wat staat er op het menu? Ik heb krieltjes in plakjes gesneden en gestoomd. Ik heb zure room gekocht. En ik heb 2 blikjes Royal Belgian Caviar mee. Joepie! Dat wordt feest!!! En ik heb zelf heerlijke vissoep gemaakt met visfumet, saffraan en pastis, die ik straks nog eens zeer goed ga opwarmen en dan in een paar thermoskannen mee ga nemen (want er zit nog geen keuken in ons nieuwe huis). Ik heb twee mooie kreeften gekookt en uit hun harnas bevrijd, en verse tongrolletjes, scampi en Sint-Jacobs-oesters gestoomd. Ik neem ook grijze garnalen mee, zelfgebakken toastjes, verse rouille en gemalen kaas. En we gaan genieten met ons vier.

Mama heeft een rabarbertaart gemaakt en brengt koffie mee. En ik heb zelf voor bij het eten een mooie fles champagne voorzien. Kortom, het komt wel goed. Het wordt uiteraard enorm improviseren, in speciale omstandigheden, in rare tijden, maar ik weet zeker dat we straks een lunchke gaan beleven zoals we er wellicht nooit meer een zullen meemaken, hoe oud ik ook nog mag worden! Hoort iemand mij klagen? Neeeeeeeeee!!!!!! Ik ben de gelukkigste jarige van de hele wereld.