Ik krijg vaak de vraag wanneer onze B&B opent

Intussen wonen we een klein half jaar in Lochristi. Reeds van dag één voelde ik me thuis in ons huis en in het dorp. We hebben dan ook ons droomhuis gevonden en het is, zelfs in dit vervelende virus-jaar, relatief snel gerenoveerd geraakt. Ook al waren het best grondige werken. Vandaag is, op een paar kleine details na, het huis binnen helemaal af. Het voelt ook echt aan als “thuis”. Het enige dat we nog nu missen is de mogelijkheid om gasten te ontvangen. Vrienden en familie. Die komen dineren en blijven logeren. Maar dat komt wel. De gastenkamers zijn af. De bedden zijn opgemaakt. Op de wandkasten staan kaarsjes en vazen waar straks bloemen in kunnen worden gezet. De zachte handdoeken hangen te wachten op gasten in de badkamers. De zeepjes liggen klaar. Nu alleen dat virus nog wegkrijgen. We gokken op de lente van volgend jaar. Duimen is de boodschap.

Geregeld post ik foto’s of filmpjes op de sociale media van ons huis. Omdat ik er gewoon fier op ben. En dan krijg ik heel vaak de vraag of we een B&B gaan openen. We hebben geen kinderen, en wel drie slaapkamers, dus eigenlijk zou het zomaar kunnen. De gastenkamers liggen ook op de derde verdieping,  onder het dak, dat is dus prima voor de privacy, en ze hebben elk een mooie badkamer. Dus het zou zomaar kunnen, praktisch gezien. Deze week nog vroeg iemand mij in een winkel in Lochristi, of het klopt dat we onze B&B binnenkort gaan openen. Net zoals er tijdens de verhuis vorige zomer plots iemand zijn auto op onze oprit parkeerde en ons aansprak met de vraag wanneer het restaurant precies open zou gaan. Ik moet daar altijd een klein beetje bij glimlachen want dat is toch echt niet de bedoeling.

Toch was het de voorbije nacht bijna zover. Je weet dat ik een stevige dromer ben en dat ik me mijn dromen altijd goed kan herinneren. En de voorbije uren beleefde ik een bijzondere droom. Ik werd namelijk afgedankt bij Joe. De directie liet me koudweg weten dat de ochtendshow stopte voor Anke en mezelf en dat ik na meer dan 20 jaar trouwe dienst aan de deur werd gezet. Ik was er werkelijk kapot van, want er is niks dat ik liever doe dan dat: ochtendshows maken op de radio. En in eerste instantie wist ik van geen hout pijlen maken. Maar ik mocht natuurlijk niet bij de pakken blijven zitten. En daarom besliste ik dus toch om van ons huis een B&B te maken, en van onze living een klein, gezellig restaurant. En in mijn keuken liet ik me helemaal gaan. Dat werd het kloppende hart van ons ambitieuze horeca-bedrijf. En het gekke is dat ik na enkele maanden zelfs blij was dat ik op de radio ontslagen was, want zowel de B&B als het restaurant sloegen meteen goed aan, en ik amuseerde me fantastisch. Gek toch?

Nu, voor er weer roddels ontstaan: dat was dus echt maar een droom. Een nachtmerrie die toch nog goed uitdraaide. Ik heb absoluut geen plannen om een B&B te openen. Niet hier, niet elders. Tenzij ze mij bij Joe echt buiten zouden gooien, en ik een b-plan moet bedenken, blijft ons huis gewoon ons huis. Er zijn echter wel twee “maren”. Na covid ben ik namelijk wel van plan om workshops te organiseren bij ons thuis. Het lijkt me leuk om mijn passie voor koken en lekker eten nog meer te kunnen delen en samen met volgers van Would Be Chef aan de slag te gaan in onze keuken. En dan is er nog één heel klein dingetje waar ik in feite nog niks over lossen mag. Maar we spelen wel met het idee om in 2021 iets te doen in de restaurantsector. De plannen zijn aan het rijpen, dus ik sluit het niet uit. Dat zal echter niet bij ons thuis zijn, maar dat leg ik later nog wel eens uit. Nu, als het zo ver is, hoor je er uiteraard alles over, hier op Would Be Chef.