Ik wou ooit naar Christchurch verhuizen voor de rust en de vrede...
Nieuws

Ik wou ooit naar Christchurch verhuizen voor de rust en de vrede…

Het was december 2010, bijna 2011. Net na de kerst, dus volle zomer aan de andere kant van de wereld. Het was één van de mooiste reizen die we ooit maakten, naar één van de mooiste landen ter wereld. We hadden net de kerstdagen gevierd aan het het idyllische Lake Wanaka op het zuidelijke eiland van Nieuw-Zeeland, waar we heerlijk gegeten hadden, gedronken en gewandeld. We klonken er in de prachtige Whare Kea Lodge, waar we logeerden, samen met de andere (internationale) gasten op het leven, op de liefde en op het prachtige vredige land waar we te gast waren.

Vervolgens reden we naar het fraaie stadje Christchurch. We hadden er alweer een geweldig hotel geboekt, en hadden er heel veel zin in. Maar onderweg hoorden we op de radio dat de aarde die dag serieus beefde in Christchurch. Maar aan de telefoon stelde de conciërge van ons hotel ons wel gerust: “kom gerust af, aardbevingen hebben we hier wel vaker, maar nooit echt erge.” We reden door en checkten in.

Het werd een erg woelige dag en nacht. Onze wijnglazen dansten die avond op tafel in het charmante restaurantje aan de rand van de stad en ons hotelbed danste zonder dat we er schuld aan hadden of profijt van ondervonden. Ook al was Christchurch een heerlijk stadje in de zon, de dag nadien waren we opgelucht om er weg te rijden. Terecht, zo bleek even later. Op 22 februari 2011 werd een groot deel van het (historische) centrum bij een gigantische naschok vernield. Maar de kiwi’s zijn een sterk volk. Ze vochten terug. Er werd de jaren nadien veel en snel heropgebouwd. Maar voor ons was het dus wel schrikken die nacht in het o zo vredige Christchurch. Een nacht vol aardbevingen, dat schudt een mens letterlijk wakker, maar het kon onze bewondering, verwondering en liefde voor Nieuw-Zeeland niet stuk krijgen.

Nadien reisden we nog twee weken verder, over het Zuidelijk en het Noordelijke eiland. Het was een topreis. Overal kon je heerlijk eten, de wijn is er fantastisch en de wijngaarden zijn prachtig, de natuur is indrukwekkend, en de hotels zijn echt bij de beste van de hele wereld. Ja, ik heb er echt mijn hart verloren. Ook, en vooral, omwille van de vriendelijkheid van de plaatselijke bevolking, en het oh zo vredige karakter van Nieuw-Zeeland. En dat het zo ver van ons bed, van onze stressvolle wereld en de bedreigingen van het Westen gelegen is, maakt het op één of andere manier extra aantrekkelijk. Barcelona is voor mij even weg zijn, en dat is zalig, maar Nieuw-Zeeland is het verste dat je weg kunt. En dat werkte bevrijdend.

Dus toen West-Europa enkele jaren geleden werd getroffen door terreuraanslagen heb ik echt vaak gedacht: ik ga weg, ver weg van hier. Naar Nieuw-Zeeland. De aarde beeft er soms, maar het is er zo rustig, vredig en ver van de rare gevaarlijke wereld waarin we hier leven. Ik verhuis naar Lake Wanaka of zo, en ga er verhalen schrijven in een kleine bungalow of ik ga naar Christchurch, en open daar met mijn liefste een charmant restaurantje. Want de mensen zijn er zo gewoon. Gewoon lief en vredig. De stress en de ellende van hier kennen ze daar niet. Het was een soort van ongeschonden paradijs voor mij. Veilig tot en met.

Tot vandaag dus. Een extreemrechtse terrorist schoot gisterenavond, in koelen bloede, zomaar tientallen mensen dood in twee moskeeën in Christchurch. Onschuldige mensen die in vrede zaten te bidden voor hun God. Moslims die niemand iets verkeerd deden, en die algemeen aanvaard werden in het zo vredige Nieuw-Zeeland. Die vrede en dat samenleven stak de dader de ogen uit. Hij kon er zich niet mee verzoenen. Zijn haat was te groot. Hij zei: ik zal er voor zorgen dat nergens ter wereld, zelfs in Nieuw-Zeeland, Moslims en migranten zich nog veilig zullen kunnen voelen, en zullen opgejaagd worden. Afschuwelijk.

Ik heb er nauwelijks woorden voor. 49 doden, evenveel gewonden, allemaal onschuldige mensen. Ik ben er kapot van. Ja, een aardbeving is gruwelijk. Maar dat is de natuur, en die kent geen erbarmen. Maar dat een mens andere mensen uit haat af kan slachten is nog zoveel gruwelijker. En dat in het zo vredige Christchurch? In het idyllische Nieuw-Zeeland, waar meer schapen wonen dan mensen, en je soms uren rond kunt rijden zonder een mens tegen te komen, in een natuur uit sprookjesboeken. Het is werkelijk verschrikkelijk. We kunnen nergens meer heen. Geen vluchteling is nog veilig. Zelf gaan vluchten voor de haat is geen optie meer.

Gerelateerde nieuwsberichten

Een kleine tip om het nu al wat zomers te maken

Er zijn weinig dingen waar je werkelijk niks aan kunt veranderen. Je kunt je geluk een beetje maken, en je succes ook, maar het weer, daar kan geen mens iets aan doen … Lees meer

Sven India Udaipur

Deze reacties kreeg ik op mijn India-reis op Instagram …

Onze reis naar India zit er op. Ik wil meteen met de deur in huis vallen: ik ben erg dankbaar. Dankbaar voor zoveel indrukwekkende impressies, voor zoveel schitterende ervaringen, voor zoveel dingen die ik weer heb bijgeleerd … Lees meer

Welkom in Barcelona!

Dit wordt mijn nieuwe boek dat binnenkort verschijnt

Sinds het begin van de kerstvakantie ben ik begonnen aan het boek dat ik al lang heb aangekondigd, en waar blijkbaar veel mensen zitten op te wachten. Eindelijk is het zover: Mijn “Barcelona boek” komt er aan … Lees meer

Wat is “Oyster Rockefeller” en is het lekker?

Ik vind oesters best lekker, maar in tegenstelling tot de echt fanatieke liefhebbers ga ik er geen dozijn binnenspelen. Geef me er zes rauw op ijs en ik ben al meer dan gelukkig … Lees meer

Wat is glutenvrij eten en is het een aanrader voor iedereen?

8 januari gluten free day. Gluten zijn de paria’s van het hedendaagse dieet. Een tijdje geleden lazen we in de pers zelfs dat onze Belgische koning Filip zoveel mogelijk glutenvrij eet … Lees meer

Wat is tempura, en hoe maak je het?

Tempura is een Japanse kooktechniek waarbij lekkere ingrediënten, meestal zeevruchten of groenten, in een licht beslag worden gedoopt en vervolgens gefrituurd … Lees meer

Belachelijke fout als je zelf slagroom maakt levert wel een topidee op!

Zelf slagroom maken is het makkelijkste wat er is. Ik doe het zelf vaak, omdat ik ook heel graag roomijs maak, en dat natuurlijk heerlijk is wanneer je dat serveert met een warme chocoladesaus en zelf geklopte slagroom … Lees meer

iStock

Een slim trucje om je lief vandaag te verrassen

Over exact twee maand is het… 14 februari. Dan is het Valentijn. Het feest van de liefde. Maar zoveel mensen vinden dat een commercieel gedoe en zien het niet zitten om dan het verplichte romantische nummertje op te voeren … Lees meer