Gisteren werden voor de derde keer in evenveel weken verstrengingen aangekondigd. Derde keer goede keer zou je denken, maar het is maar de vraag of dat in dit geval ook zo zal zijn. Het goede nieuws is sowieso: de horeca blijft gespaard. De cultuursector gaat wel zo goed als plat (op kleine producties na) en de kerstvakantie wordt met een week vervroegd en dus ook verlengd. Dat is het. Ik vond het jammer want al mijn DJ- en presentatieklussen zijn geschrapt, maar ik mag nog op restaurant, vrienden thuis ontvangen, en aangezien ik geen kinderen heb heeft het sluiten van de scholen weinig gevolgen in mijn leven.

Natuurlijk hebben de maatregelen weer hun impact, maar aan de noodrem heeft de regering sowieso niet getrokken. Als je exact drie weken voor kerstavond beslist dat er pas in de week voor de vakantie op de rem wordt gestaan dan weet je dat de motor van deze golf (de lagere scholen) nog twee weken lekker mag verder knallen. Dat is een risico. En als beslissingen nu al genomen worden die gelden tot aan kerstvakantie dan mogen we er toch van uit gaan dat behalve de grote fuiven op oudejaar alles zal kunnen en mogen met kerst, in de horeca, en in onze privé-kring.

Het is inderdaad een risico dat de overheid neemt, maar de gewone mensen zoals u en ik zullen wellicht wel opgelucht zijn. Families gaan straks bij elkaar kunnen komen, de feesttafel zal kunnen gedekt worden. Mijn ouders en schoonouders hebben al een boosterprik gehad, en voor het grootste deel van de familie komt die er ook snel aan (omdat ze door hun job prioritair geprikt zijn in het voorjaar, of omdat ze Johnson & Johnson hebben gekregen). Het risico lijkt dus beperkt. Wij gaan vieren. En hoe. Eindelijk weer met de familie samen met kerst.

En ook op feesten met vrienden thuis staan voorlopig geen beperkingen, en ik denk dat die verstrengingen er nu ook echt niet meer gaan komen. Als je drie weken voor de feestdagen al beslissingen neemt die over de laatste week van het schooljaar gaan, en je nog steeds niet over bubbels begint te praten, dan zeg je eigenlijk: van uw privé blijven we deze keer af, wees sowieso voorzichtig met het mengen van generaties en doe geregeld zelftests, maar uw kerst- en eindejaarsfeesten mogen doorgaan. Dus wordt er met een opgelucht hard gepland.

Ik denk dat veel mensen dat als een opluchting beschouwen. Vorig jaar moeten feesten zonder iemand te mogen zien was een trieste bedoening voor velen. Daar hadden we niet nog eens zin in. Zelfs als het voor dit jaar opnieuw verboden was geworden zouden veel mensen zich wellicht ook niet meer aan de regels gehouden hebben. De drang om gezellig bij elkaar te zijn is te groot dit jaar. Ook voor mij. Ik heb ook etentjes gepland, met onze beide families en met verschillende vrienden. Net zoals vroeger.

En toch is er die ene twijfel. Spelen we niet met vuur? Het virus racet nog steeds door de maatschappij en ook al zijn veel van mijn kennissen de voorbije twee jaar al eens positief geweest, echt gigantisch ziek lijken de gevaccineerden toch niet meer te worden. Maar het gevaar blijft natuurlijk wel dat we met onze vele kerstfeesten het virus toch nog oplopen en doorgeven en dat zwakkeren in onze omgeving of daarbuiten daar wel erg ziek van kunnen worden. Dat wringt een heel klein beetje bij me. Maar ja, het mag van de regering.

En dan is er toch nog één ding waar ik me een beetje zorgen over maak: de zorg staat nu echt op kraken. Een goede vriend dokter van me vindt het waanzin dat er nu niet strenger wordt ingegrepen. “Ik ben een sterke vent”, zo stuurde hij mij, “maar ik zit ook op mijn tandvlees en het verzorgend personeel is nu echt wel aan het einde van hun latijn.” De dokter vertelde me dat hij etentjes bij familie en vrienden thuis nu echt niet wil organiseren en dat hij er ook niet naartoe wil gaan. “Als ik uitval staat mijn zwaar beproefde dienst nog meer onder druk, ik kan nu geen risico’s nemen. Ik moet mijn verantwoordelijkheid nemen,” zegt hij. “En eigenlijk zou iedereen dat nu moeten doen. Want jullie gezellige feesten zorgen sraks gegarandeerd voor meer ellende in onze ziekenhuizen. Begrijpen jullie dan niet hoe zwaar wij het nu hebben in deze stevige vierde golf, met ook heel veel uitval bij ons personeel? Nu de falende ministers hun verantwoordelijkheid weer ontlopen, zouden de burgers zelf hun verantwoordelijkheid moeten nemen, het virus is sterker dan ooit.”

Ik moet zeggen, dat doet me echt wel een beetje twijfelen en speelt ook wel wat in op mijn gemoed. Ik wil de kerstfeestjes echt niet schrappen, ik heb er veel teveel zin, en al mijn vrienden en familieleden kijken er ook ontzettend naar uit, maar de noodroep van uit de zorg en de besmettingscijfers zomaar naast me neerleggen, dat vind ik ook een lastige. Het zal onze eigen beslissing worden. De regering laat onze privé los en met rust. Dat is op zich een goede zaak, maar het maakt de persoonlijke keuzes wel niet makkelijker…