Boeiend weetje om eens mee uit te pakken als je op een sjiek dinertje zit waar de gasten elkaar met culinaire adresjes of weetjes proberen te imponeren. Er bestaat namelijk een restaurantje, ergens in de wereld, waar twee absolute culinaire klassiekers werden bedacht. Mooie binnenkomer toch? En weet je wat en waar?
Harry’s Bar in Venetië. Daar werden namelijk de carpaccio en de bellini bedacht. Het verhaal gaat zo. In 1939 opende Giuseppe Cipriani een bar die hij noemde naar Harry Pickering, een Amerikaan die hij een aantal jaren daarvoor geld zou geleend hebben en die hem het vijfdubbele terugbetaalde. Harry’s Bar bestaat tot op vandaag, ziet er van buiten redelijk simpel uit, en binnen vooral authentiek. Niet potserig of zo maar wel sjiek. Harry’s Bar was decennia lang the place to be voor the rich and the famous. Charlie Chaplin was er trouwe gast maar ook Ernest Hemingway.
In de jaren dertig of veertig van vorige eeuw werd er voor het eerst de beroemde Bellini-cocktail geschonken, een mix van gepureerde perzik en droge Prosecco, geserveerd in een champagneglas. De cocktail werd genoemd naar de Italiaanse schilder Giovanni Bellini die een beroemd oranje schilderij maakte.
De carpaccio werd trouwens ook genoemd naar een beroemde schilder. Naar Vittore Carpaccio, die het rood van de carpaccio en het geel van de dressing vaak gebruikte in zijn schilderijen.
Maar hoe en wanneer is de carpaccio ontstaan? Dat gebeurde in 1950. Amalia Nani Mocenigo, een Venetiaanse gravin, was toen een trouwe gast in Harry’s Bar. Maar zij leed aan bloedarmoede en moest daarom van haar dokter enkel rauw rood vlees eten. En daarom bedacht Giuseppe Cipriani voor haar de beroemde carpaccio-schotel: dungesneden rauw rundvlees (contrefilet) met een dressing van mayonaise met citroensap, peper en zout, wat melk en worcestersaus.
Tot op vandaag kun je trouwens in Harry’s Bar terecht voor zowel de carpaccio als de Bellini. Het is nu een paar jaar geleden dat ik zelf nog eens in Venetië was, maar ik ben dus wel al een paar keer in dit historische restaurant geweest. Leuk voor de ervaring, dat wel, best lekker ook, maar eerlijk is eerlijk: gigantisch duur.
De zomer is voor ons nu al meer dan tien jaar: genieten in Barcelona. Het is heerlijk om een eigen flat te hebben in deze prachtige stad. Als je eigen kleren in de kast hangen, je glazen staan te blinken om gevuld te worden, en je kunt slapen in je eigen bed, dan voel je je de koning te rijk … Lees meer
Ik heb van een van mijn beste vrienden in Barcelona een mooie fles top-tequila gekregen in de vorm van een cactus. Een fles in terracotta die er prachtig uitziet … Lees meer
Het is uiteraard een goed idee om veel lekkers in de diepvriezer te bewaren. Ik heb voor noodgevallen altijd allerlei fijne producten klaarzitten waarmee je mooie gerechten maken kunt wanneer er onverwacht vrienden komen binnenvallen … Lees meer
Soms zie je in een recept kruiden of specerijen staat die je helemaal niet kent. Kardemom is er misschien eentje van. Het wordt bij ons niet zo vaak gebruikt maar in veel keukens is het een essentieel ingrediënt … Lees meer
Fruit eten is erg gezond, dus je moet minstens twee stukken fruit eten per dag, hoor je experts al heel je leven zeggen. Dat klopt, want fruit zit vol vezels en vitaminen … Lees meer
Ik ken nogal wat mensen die in de horeca erken, en ik hoor van hen wel eens verhalen van lastige klanten. Mensen zijn vandaag veel mondiger dan ooit en kunnen soms echt vervelend doen … Lees meer
Ik vond het hilarisch: iemand zei me een tijdje geleden dat je echt wel moet uitkijken met teveel tandenpoetsen als je niet dik wil worden, omdat er in tandpasta best veel calorieën kunnen zitten … Lees meer
In België was het weer nog niet zo goed de voorbije week. Maar in Barcelona was het heerlijk: lekker veel zon en al bij al aangename temperaturen, heel zomers, maar in tegenstelling tot de voorbije twee jaar voorlopig nog niet bloedheet … Lees meer