We zijn dit weekend op vakantie op Texel met m’n ouders. Even zalig weg met z’n vier. Lekker wandelen, goed eten, een wijntje drinken en veel kletsen. Over koetjes en kalfjes. En over schaapjes, want zo hebben ze er hier heel veel op dit groene Waddeneiland. We praten gezellig over mooie jeugdherinneringen, en over hoe we vandaag in het leven staat. En ik ben blij dat mijn ouders nog zo’n mooi actief leven hebben. Ze doen veel vrijwilligerswerk, ze gaan graag eens lekker eten, ze doen fijne uitstapjes met vrienden, en ze proberen nog veel te bewegen.

Het viel me trouwens op dat m’n papa tegenwoordig weer goed strak staat. Hij is altijd een sportieve man geweest. Een groot atleet ook. Bekijk hier z’n Wikipedia-pagina maar eens. Sinds een kleine tiental jaar mag papa niet meer lopen voor z’n rug en z’n gewrichten, maar z’n conditie is nog altijd prima. Hij wandelt net als ik veel, en gaat drie maal per week naar de fitness. Maar hij houdt ook van het goede leven en lekker eten, dus moet net als de rest van de familie ook altijd uitkijken dat hij z’n lijntje bewaren kan.

Maar nu staat hij weer op z’n strakste. En ik vroeg hem hoe dat precies kwam. Want de winter is voor mij een moeilijke periode om op mijn scherpst te staan. De dagen zijn kort, donker en druilerig, m’n agenda zit goed vol (zeker nu ik me naast de ochtendshow, deze foodblog en mijn dJ-sets ook elke dag ontfermen moet over de verbouwingen van ons nieuwe huis.) Dus ik wandel gewoon een stuk minder dan in de lente, herfst of zomer. En dan zie je dat bij mij meteen aan de weegschaal.

Maar mijn papa is naar eigen zeggen ook afgevallen door gewoon minder te drinken. In zijn geval wil dat zeggen: niks te drinken door de week. Hij had namelijk de traditie om elke avond een sterk biertje te drinken. Eéntje maar. Voor de TV. Dat is gezellig en lekker. Maar sinds een paar maand is hij daarmee gestopt. Van maandag tot donderdag drinkt hij zelfs dat ene biertje niet. En in het weekend is hij ook sober met alcohol; papa is altijd een hele kalme drinker geweest. En de weegschaal juicht!

Eigenlijk drinken wij teveel. Ik kan gerust zonder alcohol. Wanneer ik DJ-avonden heb dan drink ik niks, want dan moet ik rijden. En ik weet uit m’n dieetperiodes dat ik mijn dagelijkse wijntje gerust weg kan laten voor een hele tijd. Maar de laatste tijd is het weer een gezellige traditie bij ons thuis. Wanneer ik kook, na een lange drukke werkdag, trek ik ‘s avonds een lekker flesje open. Wit of rood, en soms een bubbels. Iets dat pas bij het gerecht dat ik dan maak. En na het eten, terwijl ik werk aan deze blog, of voor de TV, drinken we gezellig verder. En (niet altijd) maar vaak is die fles dan op.

Die glaasjes zijn zo gezellig en ik vind van mezelf dat ik ze verdien. Maar het zijn wel altijd calorieën. Dus als ik weer wil afvallen zal ik niet alleen veel moeten wandelen, zoals ik echt van plan ben, maar zou ik ook “gewoon wat minder moeten drinken”. Mijn papa zei het niet verwijtend. Hij is een man van “leven en laten leven”. Maar toen ik hem vroeg hoe hij weer zo goed was afgevallen, was het wel de raad die hij me gaf: “laat die alcohol door de week eens, en het zal snel gaan.”

Overigens had ik er een discussie over op een etentje bij vrienden niet zo lang geleden. We vroegen ons af vanaf wanneer alcoholgebruik “problematisch” wordt. En we zochten het toen even op. De site alcoholhulp.be had redelijk confronterende richtlijnen. Ik zet ze even op een rij. Om mezelf en andere gezellige gelegenheidsdrinkers toch nog even de pijnlijke waarheid uit te leggen.

“Volwassenen vanaf 18 jaar mogen maximum 10 standaardglazen per week drinken. Zowel mannen als vrouwen. Spreid het alcoholgebruik over meerdere dagen in de week. En las minstens 2 alcoholvrije dagen per week in. Om lichamelijk te recupereren en gewoontevorming te voorkomen. Aanbevolen door de WHO.”

Kijk, met m’n drie glaasjes per dag zit ik dus in principe stevig in de gevarenzone voor gezondheidsproblemen, en zelfs voor verslaving. Ik voel het zo helemaal niet aan, omdat ik ook echt meteen stoppen kan wanneer dat nodig is, en dat ook vaak eens doe, maar misschien moet ik net als papa mijn gewoonte om elke avond een drankje te nemen maar weer even achterwege laten, en enkel in het weekend, of wanneer er iets te vieren valt, een flesje kraken. Goede raad van papa André.

Nu nog toepassen en de weegschaal zal ook blij zijn. Ik ga m’n best doen. We hebben er dit weekend alvast eens goed op geklonken samen hier op Texel.