Mijn oprechte kerstwensen voor jou…

Beste levensgenieter,

normaal schrijven mensen een nieuwjaarsbrief. Behalve de koning en de paus. Die houden liever kersttoespraken. Om de kerk wat in het midden te houden laat ik die eer ook aan hen. Maar een kerstbrief wil ik wel schrijven aan jullie, fijne volger van deze foodblog.

Ik ga ervanuit dat alle mensen die mijn foodblog bezoeken mensen van goede wil zijn, en hen wordt traditioneel “vrede” toegewenst op kerstdag. Meer nog: ik ben er van overtuigd dat mensen die houden van lekker eten, goede wijn, en gezellig tafelen, warme en open mensen zijn, die houden van een goede babbel en lieve woorden. En ik denk zelfs dat jij een klein beetje vriendelijke discussie wel aankunt. Want er zijn toch wel wat dingetjes die ik op deze kerstdag en aan de vooravond van alweer een nieuw jaar even met je bespreken wil.

Vooreerst hoop ik op een beetje meer warmte in deze wereld. In de echte wereld, en ook zeker die online. Soms gaat het er wel erg hard aan toe. Soms vliegen de verwijten door de lucht op de sociale media, en dat vind ik jammer. Pas op, ik durf ook wel eens een gewaagd standpunt innemen, maar nooit met de bedoeling om iemand te kwetsen. Wanneer ik op deze blog vijf gerechten op een rijtje zette die we nooit hadden gekend als er geen migratie was geweest, kreeg ik het verwijt een extreemlinkse journalist te zijn. Wanneer ik dan weer schreef dat mijn Catalaanse vrienden die in een referendum hun mening over de onafhankelijkheid wilden laten horen het echt niet verdienden om in elkaar geknuppeld te worden door de politieagenten van Madrid, werd ik extreemrechts genoemd. Ik ben natuurlijk geen van beiden. Niks extreems. Behalve een extreme levensgenieter. En ik probeer mijn buikgevoel en de rede in evenwicht te houden. Doe een beetje normaal mensen, denk ik dan. En lees wat ik schrijf. Vorm geen mening over iemand anders zonder dat je de nuances kent, of probeert te begrijpen. Ik ga dat van mijn kant ook nog meer proberen in 2019. Begrip voor een ander (z’n standpunten) is zo belangrijk. Het leven is niet zwart-wit.

Wat ik jou, en de wereld voor het nieuwe jaar nog toewens is genoeg eten. Goed eten. Lekker eten. Genoeg, maar ook niet te veel. Steeds meer krijg ik moeite met de gigantische hoeveelheid voedsel die verspild wordt in onze wereld. Ik probeer het bij ons thuis te allen tijde te vermijden. Er wordt bij ons heel zelden eten weg gegooid. Omdat je met restjes altijd wel weer iets nieuws kunt maken. Omdat de ijskast leeg koken zo vaak creatieve nieuwe gerechten oplevert. Ik zie het als een inspiratiebron. Maar ook als een morele plicht. Mijn papa ondersteunt heel actief een schooltje voor de allerarmste kinderen in het oosten van India, maar ook schooltjes in Afrika. Daar is eten zoiets kostbaar. Wist je dat 1 op de 9 mensen in de wereld, dat zijn er maar liefst 815 miljoen, ’s avonds gaan slapen met een lege maag. Ik kan het echt niet over m’n hart krijgen om hier vanuit onze grote weelde zomaar aan verspilling te doen. Ik wens jou hetzelfde toe.

En voor elk van u wens ik ook een gezond evenwicht toe tussen intens genieten van het leven en een gezond lichaam. Het is een mooie kersttraditie om mensen een goede gezondheid te wensen, want “gezondheid is alles” zegt men dan. Dat klopt. En er zijn jammer genoeg veel ziektes die mensen zomaar overvallen. Dat is afschuwelijk. Maar je kunt zelf ook veel doen aan je gezondheid. Ik ben nog altijd blij dat ik zes zeven jaar geleden de beslissing heb genomen om anders te gaan leven. Ik leef te graag, en wil het nog lang kunnen doen. Ik ben afgevallen ja, heel veel zelfs. En daar ben ik fier op. Maar veel belangrijker is dat ik door veel te wandelen, en anders en lichter te gaan eten zoveel gezonder ben geworden. Ik laat elk jaar wel eens m’n bloed controleren, en het is niet normaal hoeveel beter alle waarden zijn geworden. Ik eet nog altijd lekker, en genoeg. Ik durf ook wel eens grondig te zondigen. Maar ik wil nooit meer die ongezonde levensstijl van vroeger terug. Daarvoor is mijn evenwicht veel te goed. Ik wens het je ook toe: niet enkel diëten of zo, want dat maakt mensen toch vaak ongelukkig, maar gewoon een andere levensstijl. Probeer te bewegen, en eet wat bewuster. Er zijn zoveel lekkere en gezonde gerechten te maken, Would Be Chef staat er vol van.

En tenslotte wens ik je veel plezier in je job en met je familieleven. Ik geloof echt dat je je dromen na moet jagen. Toen anderhalf jaar geleden mijn column in Het Laatste Nieuws na meer dan vijftien jaar werd stopgezet vond ik dat in eerste instantie best jammer, want ik schrijf zo graag. Maar het was meteen wel de kans en de aanzet om mijn verhalen en columns, mijn recepten en restaurantbesprekingen op een andere manier tot bij lezers te brengen.

En zo is deze blog ontstaan. Een blog die intussen meer een foodplatform is geworden en waar elke dag vele duizenden mensen inspiratie komen halen. Elke dag krijg ik foto’s van mensen die mijn gerechtjes uitproberen, elke dag krijg ik berichtjes van mensen die één van mijn favoriete restaurants uitproberen op mijn aanraden, en elke maand winnen er tientallen mensen mooie culinaire cadeautjes. Het is fijn om hier veel te mogen schrijven, en jullie lieve reacties zijn zo hartverwarmend. Would Be Chef is naast radio zo’n beetje mijn hoofdbezigheid geworden, en ik vind het erg plezierig. Zo zie je maar: nooit bij de pakken blijven zitten, altijd durven gaan. Doe dat ook maar: jaag je dromen achterna. Er is zoveel dat je zelf kunt maken en creëren.

Geniet van de kerstdagen. Knuffel je partner, je geliefden, je huisdieren. Eet lekker en drink een goed glas. En geniet van het leven. Want het gaat zo snel, dus we kunnen maar beter niet te veel verspillen, geen tijd en geen eten, en niet te verzuurd door het leven gaan, of te bitter of zo, want evenwicht is alles.

Een smakelijke kerst en een gul 2019 gewenst,

Sven