Herken je deze situatie? Je hebt een zak aardappelen gekocht, krieltjes bijvoorbeeld, en gebruikt net genoeg aardappelen voor een paar maaltijden, en dan verlies je de zak even uit het oog. Of je bent even op reis geweest. En je denkt: zouden die patatjes nog te gebruiken zijn. En dan doe je de zak open en wat blijkt: er zitten kleine scheuten op je patatjes die wat verschrompeld lijken en wat zachter zijn geworden. Kun je die nog klaarmaken of niet?

Ik las het volgende op aardappel.nl: “De aardappel is een levende knol en zal na verloop van tijd gaan proberen worteltjes aan te leggen. Als u de worteltjes eraf breekt is er niks aan de hand. Bij het aanmaken van de worteltjes onttrekt zij vocht aan de aardappel, meer niet: er gebeurt dus niks met de aardappel zelf. Hij kan hooguit wat zacht worden, omdat hij niet meer vol vocht zit, maar ook dit is geen probleem.”

Met andere woorden: scheutjes verwijderen, schillen en je kunt de aardappelen perfect gebruiken. Ik doe het zelf altijd. Ik maak er dan een verrassend roerbak gerecht van of een lekkere puree. Niks aan de hand. Het verspillen van voedsel dat nog perfect bruikbaar is, is iets waar ik niet zo goed mee om kan.