Mama, ik moet je vandaag eens iets zeggen…

Lieve mama Anny,

Het is vandaag je verjaardag. Ik wil je daarom even dit briefje schrijven. Ik zal je ook nog wel bellen, dat weet je. Dat doe ik elke dag. Wanneer ik naar huis rijd zo net voor de middag, dan bel ik al “Knesselare” (zo staan jullie in m’n GSM) van zodra ik de parking van Joe uitrij, en dan bellen we bijna tot ik thuis ben. “Hebben jullie wel elke dag zoveel te vertellen tegen elkaar?” vragen mensen weleens. Tuurlijk. Elke dag vullen wij die twintig minuten vol gemak. We kletsen dan over koetjes en kalfjes, over jouw kleinkinderen die je zo graag ziet, over je vrijwilligerswerk. Je bent ook altijd zo geïnteresseerd hoe het met ons gaat. Kortom: wij kletsen graag.

En over één ding praten we vrijwel elke dag. Over eten. Je vertelt me wat je die dag weer gaat klaarmaken voor papa en jezelf, en het water komt me in de mond. Want jij bent een fantastische kok. We kregen thuis altijd heerlijk eten voorgeschoteld. Zelfs in de periodes dat jullie echt op de centjes moesten letten was dat het geval. Mijn broer Arn en ik zaten alle twee op internaat. Papa had een loon van onderwijzer. Jij studeerde opnieuw fulltime om bejaardenhelpster te worden. Dat waren wel pittige tijden. We droegen altijd nette kleren, maar de snobmerken die kregen we niet. Voor jezelf waren dure kleren, schoenen of cosmetica al helemaal niet aan de orde, maar op eten werd er nooit bespaard. Altijd kookte jij de smakelijkste gerechten. Gerechten die ik tot op vandaag zelf ook maak (niet zo goed als jij, natuurlijk). Ik lustte alles wat je maakte. Op je rodekool na. Maar dat lag niet aan jou, maar aan die vreselijke groente.

Je kookt nog altijd geweldig. En je gaat graag eens eten. De grootste luxe die je je vandaag veroorlooft, is geregeld op restaurant gaan. Papa houdt daarvan, en jij ook. Rond tafel zitten, gezellig kletsen, en een mooie maaltijd nuttigen, het maakt je gelukkig. Daarom heb ik je vorige week nog meegenomen naar Bar Bulot, toen papa in India was voor zijn vrijwilligerswerk. We hebben daar heerlijk gegeten en een goed glas champagne gedronken. Bier drink jij nooit, wijn ook zelden. Een glas champagne dat lust je wel. Eentje. Je bent niet van de overdaad. Je bent altijd bescheiden en zegt tegen mij vaak, wanneer ik eens dreig te gaan zweven of over the top te gaan: doe maar normaal.

Vandaag ga je lunchen met papa en hele goede vrienden van je. Geniet ervan. Je verdient het. Je hebt een leven lang gewerkt, en tot op vandaag doen jij en papa fantastisch vrijwilligerswerk voor kansarmen in het buitenland, en bij ons. Je zou alles weggeven. Maar vandaag mag je jezelf eens laten verwennen. In januari nemen we jou en papa mee voor een weekendje weg. Dat wordt genieten. En voordien zijn er nog wel mooie momentjes gepland. Ik kom zo vaak mogelijk langs, en ik bel elke dag. Ik zie je graag mama. Ik ben je voor zoveel dankbaar. Maar dat je me de liefde voor koken en lekker eten hebt meegegeven is misschien wel je mooiste cadeau. Merci daarvoor! Smakelijk eten vandaag, en klink op het leven. Dat je nog vele jaren mag genieten,

Dikke kussen,

Je zoon Sven