ZONDER MIGRATIE BESTONDEN DEZE GERECHTEN NIET

Even voor alle duidelijkheid. Dit is geen politiek artikel. Geen standpunt. Gewoon een overzicht van enkele opmerkelijk gerechten, ontstaan door migratie.

Want of je nu voor of tegen migratie bent, één ding staat vast: het is doordat mensen al sinds het begin der tijden emigreren naar andere streken, op zoek naar geluk, veiligheid of een beter leven, dat bepaalde wereldberoemde gerechten zijn ontstaan.

Gerechten die in het oorspronkelijke land soms op een hele andere manier werden bereid, maar die in het gastland een nieuwe adem en uitwerking kregen.

Ik zet er toch even een paar op een rij. En ik ben er de migranten ook wel dankbaar voor, want hey: lekker zijn deze klassiekers wel!

SPAGHETTI BOLOGNESE

Spaghetti Bolognese kennen ze niet in Italië. In de streek rond Bologna, waar uitstekend gekookt en gegeten wordt, kennen ze wel zoiets al “tagliatelle a la ragu”, de officiële naam die de Accademia Italiana della Cucina in de jaren 80 vastlegde. De typische spaghetti komt meer uit het Zuiden. En vandaar komen ook de meeste Italianen die naar Noord-Europa immigreerden om hier in de staal- en mijnbouw te komen werken, voornamelijk na het einde van de tweede wereldoorlog. Zij brachten ook allerlei Italiaanse keukentradities mee naar onze streken, en de fameuze spaghetti Bolognese is een flinke verbastering van het origineel, met dunne slierten, en met veel te veel verschillende ingrediënten in de saus. Maar lekker is het wel.

CHICKEN TIKKA MASALA

Klinkt als een authentiek gerecht uit de Indische keuken. Maar in India kennen ze het in feite niet. Het is eerder een Brits Nationaal gerecht. De legende wil dat chef Ali Ahmed Aslam, een geïmmigreerde Pakistaanse chef die een restaurant uitbaatte in Glasgow op een dag een klacht kreeg van een klant die vond dat z’n kip te droog was. Hij zou een blik tomaten toegevoegd hebben aan het typische gerecht uit z’n geboortestreek, om de klanten te plezieren. De rest is geschiedenis, want chicken tikka masala bestaat in tientallen variaties, en werd in Engeland al eens verkozen tot populairste gerecht van de natie.

BAGELS

In Amerika zijn ze gek op bagels. Zeker in New York horen ze bij het culinaire erfgoed. De ronde “broodjes” met een gat in zijn echt razend populair in het land van Donald Trump. Trump zelf is niet zo’n grote fan van migratie, z’n land heeft het fameuze pact in Marrakesh dan ook niet willen steunen. Maar de typische Amerikaanse bagels zijn van oorsprong wel een gerecht van Poolse Joden. Zij mochten volgens de legende in de jaren dertig en veertig de ovens in New York niet gebruiken om hun brood te bakken en “kookten” hun deeg dan maar… en zo is de bagel ontstaan.

FISH AND CHIPS

Britser kan haast niet toch? Fish and chips zijn Britser dan Prins Charles in een oubollig maatpak, de Big Ben zonder verpakking, en zatte voetbalsupporters samen. Vergis je niet. Het zijn migranten die dit Nationale gerecht hebben bedacht. Spaanse Joden zouden het bedacht hebben nadat ze immigreerden halfweg de negentiende eeuw. Een zekere Joseph Malin zou voor het eerste de populaire pescado frito (gefrituurde vis) uit Spanje gecombineerd hebben met typische Belgische frieten, en de rest is geschiedenis

CALIFORNIA ROLL

Sushi in Japan is in feite iets heel anders dan wat je te eten krijgt in zowat alle andere sushirestaurants in de wereld. In Japan wordt heel verse vis met rijst in nori gerold, en dat is het zowat. Maar omdat ingeweken chefs in de jaren 60 in California niet het hele jaar door aan bluefin tonijn konden raken, begonnen ze avocado, en later ook groentjes in hun sushi rolls te stoppen. En dat beviel de klanten zodanig dat het de manier waarop wij sushi kennen in de hele wereld heeft veranderd.