Mijn eerste kookexperiment was best gevaarlijk

Vandaag is het cheese toast day. Toast met kaas dus, al dan niet gegratineerd, dus al dan niet een croque monsieur. Maar toen ik zag welke dag het precies was moest ik meteen terugdenken aan mijn allereerste eigen kook-experimenten toen ik een jaartje studeerde in Namen op mijn 18de. Die waren niet bijzonder succesvol op culinair vlak, maar ik heb er wel goede herinneringen aan.

Ik woonde op een kamertje in een studentenhuis, en we hadden geen keuken. Maar ik had wel een microgolfoven op de kamer. In die microgolfoven kon ik al eens een klaargemaakt gerecht van mama opwarmen, of iets dat ik in de supermarkt haalde.

Maar wat ik ook graag en vaak deed: ik legde er een boterham in met gemalen kaas en daarover wat paprikapoeder. En ik liet de microgolfoven net zo lang draaien tot de smeltende kaas begon aan te bakken. En dan had ik dus een soort van croque, een toast met een soort van gegratineerde kaas. Heel vaak was ik er echter niet op tijd bij om de microgolfoven uit te zetten en had ik een zwaar aangebrande toast. Goed dat de hele peda niet in de fik is geschoten met mijn aangebrand gedrag.

Maar ik werd beter en beter, en na een paar weken was ik de toast met kaas-expert van de gang. Het was mijn eerste experiment dus, 31 jaar geleden. Intussen heb ik al lang geen microgolfoven meer, en kook ik een tikje verfijnder. Denk ik. Maar ik vond het toen wel lekker. Met een tomaatje bij, en wat sla: mijn toast met kaas uit de microgolfoven. Dat toestel is intussen 32 jaar oud en staat nog steeds bij mijn ouders thuis, en geloof het of niet: het werkt nog. Ik heb het dus niet stuk gekregen met mijn rare experimenten, zoals het toestel op de foto.